NORTH SEA JAZZ FESTIVAL
ZATERDAG 8 JULI 2017
Na een ontspannen begin op de eerste dag van het 42e North Sea Jazz Festival worden vandaag de messen geslepen. Het belooft een dag te worden waarin de vrouwen het voor het zeggen zullen krijgen. Verwachtingen zijn, en daar is niets mis mee, hoog gespannen. Wat dat betreft was de eerste dag slechts ‘opwarmer’. Zelfs een dag na het spraakmakende optreden van Grace Jones zijn de meningen verdeeld en is men er nog steeds niet over uit of dit tot de legendarische optredens van North Sea Jazz gerekend kan worden of dat dit slechts een over-de-top-show van een overjarige diva onder invloed was. Feit is dat dit optreden de gemoederen nog steeds bezighoudt en dat is nu precies waar het Grace Jones altijd om te doen was. “Daar heb ik de pers weer mooi te pakken gehad”, hoor je haar denken. Wij zijn benieuwd of de gemoederen vandaag net zo hoog zullen oplaaien. Het programma is in ieder geval veelbelovend en Blues Magazine heeft er een select aantal optredens uitgekozen.
Tekst: Jeroen Bakker / Foto’s: Marco Van Rooijen, zie voor alle foto’s hier het fotoalbum van North Sea Jazz 2017
De drukte is zo vroeg op de tweede festivaldag al enorm. Niets wordt aan het toeval overgelaten en de veiligheid staat voorop. Is uw tas groter dan dit A4-papier? Pech, deze tas zal toch echt in een locker moeten. Die vindt u hier aan de overkant in de daarvoor bestemde ‘locker-tent’. Het lukt ons maar net om op tijd te zijn bij GEORGE BENSON in de Nile. We kunnen het verslag van zijn laatste optreden hier erbij pakken. En die van daarvoor en daarvoor. Het enige verschil zit ‘m in de personeelsbezetting. Deze muzikanten kunnen met bladmuziek echter prima uit de voeten dus probleem opgelost. Wij kunnen onze ogen maar nauwelijks afhouden van Lillialana de los Reyes, die geweldige en beeldschone percussioniste, tijdens ‘Lady Love Me (One More Time)’. Het is desalniettemin weer enorm voorspelbaar wat de heer Benson het gewillige publiek voorschotelt maar het is eigenlijk altijd ontzettend goed. Veel blije gezichten om ons heen en veel romantiek. Wat wil je met een topballad als ‘Nothings Gonna Change My Love For You’ en ‘Kisses In The Moonlight’ op het programma. Uiteraard ontbreken ‘On Broadway’ en zijn grootste hit in Nederland: ‘Give Me The Night’ niet.
Meer avontuur wordt er verwacht van het dik-uitverkochte plusconcert van NORAH JONES in de Amazon. Amerikaanse fans proberen in de rij nog kaarten over te kopen van de gelukkigen die er wel op tijd bij waren. Echter, zonder succes. Iedereen wil er bij zijn. Norah Jones speelde hier al eerder in een grote hal maar vandaag komt het intieme karakter van haar optreden beter tot zijn recht op deze locatie. Het nieuwe album ‘Day Breaks’ staat centraal en de vertolking van Neil Young’s ‘Don’t Be Denied’ zoals die daarop te horen is, klinkt live nog vele malen krachtiger. Jones wordt dan ook omringd door zeer fijne muzikanten. Vooral de pedal-steel-gitaar is betoverend. Af en toe kun je Jones tijdens de muziek vanachter haar piano horen ademen. Een teken dat het publiek geniet en zo hoort het. Het overbekende ‘Don’t Know Why’ wordt zachtjes mee geneuried om ons heen. Deze uitvoering bevat meer jazz-gevoel dan wij op voorhand hadden verwacht. Het tempo ligt lager en het lijkt of zij al haar gevoel in iedere noot wil leggen. Norah Jones betovert de Amazon. Het is een prachtig optreden dat doet verlangen naar meer en we zijn nog niet eens halverwege de 2e dag.
De toon is duidelijk gezet, het zijn de zangeressen die vandaag domineren. In een festivalkrant wordt zelfs gesproken over ‘Koninginnen van het festival’. Vandaag wordt de rode loper uitgerold voor ‘de keizerin van de soul’. De vraag is wat je kunt verwachten van een 73-jarige zangeres die al enige tijd uit beeld is. Het zou een succes worden. Vanaf de allereerste minuut heeft GLADYS KNIGHT de Nile in haar greep. De zangeres uit Atlanta, Georgia was even van de radar maar verkeert duidelijk in de vorm van haar leven. Heel even lijkt zij zelfs ontroerd door het ovationele applaus wat zij vroeg in de set in ontvangst mag nemen. De set is voor velen een feest der herkenning. Er is plots weer het besef hoeveel muziek wij van haar hebben meegekregen. Het is een prachtige combi van soul, jazz, gospel en dance.
Met haar eerbetoon aan Prince loopt ze iets vooruit op de volgende dag wanneer we de begeleidingsband van te vroeg overleden kleine grote man uit Minneapolis hier zullen zien. Hoogtepunt is de uitvoering van het epische ‘Midnight Train To Georgia’ dat toch wel als haar lijflied mag worden bestempeld. Dit zijn zonder twijfel de meest intense zes minuten van het festival. De tweede dag heeft het eerste kookpunt al snel bereikt.
Lekker om dan ook nog eens verfrissing te kunnen vinden op het dakterras om daar verder te dansen want het is een warme dag. Op de Tigris is inmiddels EKDOM’S FUNKY WEEKEND TRIP begonnen. De populaire Radio 2-DJ is er mede verantwoordelijk voor dat de radiozender een anders koers is gaan varen. Soul, dance en uiteraard funk zijn sterk vertegenwoordigd en het is daarom redelijk verklaarbaar dat de samenwerking met dit festival is gezocht. Dacht je lekker te kunnen swingen op ‘Why Did You It’ van Stretch of ‘Jive Talkin’ van The Bee Gees? ‘No You Never Gonna Get It’, weinig kans dus. Net als de vorige keer loopt het terras namelijk helemaal vol tijdens zijn muzikale trip. Meer dan enkele luxe cocktails en ‘een vers flesje Heineken’ drinken zit er voor veel bezoekers dan ook niet in.
North Sea Jazz is ook het festival van de unieke samenwerkingen. Al vroeg op de dag is alles in gereedheid gebracht voor het optreden van ERIC VLOEIMANS & MARINE BAND OF THE ROYAL NETHERLANDS NAVY. De Nederlandse trompettist is de aangewezen persoon voor zo’n bijzondere samenwerking. Typisch een voorbeeld van musiceren met een open vizier zeg maar. Zo maakte onlangs niemand minder dan DJ Armin van Buuren gebruik van zijn diensten. Vloeimans kan met zijn zoveelste succes-optreden tijdens North Sea Jazz inmiddels toch ook wel als een Artist in Residence worden beschouwd.
Helaas voor hem maar die rol is, overigens geheel terecht, toebedeeld aan CHICK COREA. Corea is één van de belangrijkste, lees: meest invloedrijke, nog levende jazz-artiesten. Een baanbrekende muzikant die hier gedurende drie dagen alle ruimte wordt gegund. Corea maakt er maar wat graag gebruik van. Zo werkt hij vandaag samen met Béla Fleck. De Amerikaanse banjospeler, componist, arrangeur en bandleider is op persoonlijk en zeker op muzikaal gebied een belangrijk persoon gebleken in het leven van Corea. Hoewel beiden al lange tijd samenwerken is dit optreden uniek aangezien het pas de eerste keer is dat ze samen in Nederland te zien zijn.
Vergeleken met Corea is er nog een behoorlijk lange weg te gaan voor de zangeres die nu in de Maas met een superstrak geregisseerde show staat. Toch is het voor SOLANGE Knowles snel gegaan wanneer je bedenkt dat zij pas drie volledige albums heeft afgeleverd. Al lange tijd wordt de Texaanse gezien als de toekomst van de soul en R&B. Met haar sociale bewogenheid, voornamelijk protest tegen raciale ongelijkheid, maakt zij zich bovendien zeer geliefd bij bij vele bevolkinsgroepen in de wereld. De show is een waar spektakel waarin alles op het gebied van (rood en wit) licht en geluid uit de kast wordt gehaald. Veel tijd is er bovendien besteed aan de choreografie maar het meest indruk maakt de zangeres wanneer zij zich volledig richt op de vocalen. Zo maakt het indrukwekkende ‘T.O.N.Y.’ veel emoties los bij zowel artieste als haar publiek. Grote kans dat wij zodadelijk ook emotioneel geraakt zullen worden bij het optreden van haar Britse collega.
We hebben het hier over LAURA MVULA. In Rotterdam niet bepaald een onbekend gezicht. Zij debuteerde hier nog maar vier jaar geleden maar ook haar carrière is in sneltreinvaart verlopen. Na haar eerste optreden op North Sea Jazz, het was zelfs het eerste festival waar zij speelde, is het wereldwijd enorm goed gegaan met de singer/songwriter en bleek zij in alle opzichten succesvol te kunnen zijn. Met het indrukwekkende Metropole Orkest zorgde zij voor een festivalhoogtepunt in 2015.
Vandaag doet ze het wat kleinschaliger met haar eigen band maar de soulpop klinkt groots en is van een hoog niveau. Ellende in haar privéleven heeft invloed gekregen op haar muziek. Het klinkt donker en de emotie in haar stem is bijna tastbaar. Hier wordt het publiek nu juist heel gelukkig van. Waar Mvula met mooie zinsneden en metaforen in haar teksten niet helemaal het achterste van de tong laat zien horen wij in de nabijgelegen Nile een andere vrouw die het nodige voor de kiezen heeft gehad maar daar op een meer direkte, noem het maar Rotterdamse wijze mee omgaat.
Met een linkse hoek gevolgd door een rechtse direkte mept MARY J. BLIGE om zich heen op een manier die doet denken aan Bep van Klaveren in zijn beste jaren. Ze is strijdbaar en heeft voor de gelegenheid maar een combat-outfit aangetrokken. Blige stond hier twee jaar geleden ook al eens. Met een uitgekiende show waarin naast soul, de R&B een voorname rol vervult, stijgt zij in de zwaarbevolkte Nile met haar hoge hakken letterlijk en figuurlijk boven zichzelf uit. Zweet vermengd met tranen druipt van haar gezicht. Het is vervelend voor haar maar het heeft verrekt doorleefde muziek opgeleverd. Blige is een artieste van wereldfaam die eigenhandig dit hele complex had kunnen uitverkopen. De show bevat de bekende hits maar ook tracks van haar recente ‘Strength Of A Woman’. Het is wederom een album dat als een hoofdstuk uit haar levensverhaal kan worden beschouwd. Ze gaat al enige tijd mee en blikt voorafgaand aan ‘Everything’ terug op de nineties: “man, wat was de hiphop goed en how bout de R&B?
Ze neemt een korte adempauze en maakt ook gebruik van de gelegenheid om zich even om te kleden. Voor alle bandleden een goed moment om even te excelleren. Dat is inclusief de drie achtergrondzangeressen waarvan je kunt afvragen waarom zij genoegen nemen met een plaats ’20 Feet From Stardom’. ‘No More Drama’? Aretha Franklin zullen we nooit meer zien op het NSJ maar op het gebied van de soul is Mary J. Blige de grootste zangeres die je als festivalprogrammeur kunt boeken. Zou zij zojuist de afsluiter in dezelfde hal na haar optreden bedoeld hebben?
Wie had er ooit nog gedacht dat DE LA SOUL nog eens hier te zien zou zijn. Het is een feest der herkenning. Zo baanbrekend als in de jaren tachtig zullen ze nooit meer worden maar zelfs in 2017 blijkt het New Yorkse trio met een unieke vorm van hiphop en jazzy beats nog altijd bestaansrecht heeft. Een waardige afsluiter maar met de wetenschap dat er nog een sterk, en voor de blues- en rootsliefhebbers zeer interessant zondagprogramma staat te wachten verlaten wij het festivalterrein.
Lees hier het verslag van dag 1.
Lees hier ook het verslag van dag 3.
Zie voor alle foto’s hier het fotoalbum van North Sea Jazz 2017
bedankt voor het verslag en de geweldige foto’s !!! was ik er toch een beetje bij..