Mariëlla Tirotto & the Blues Federation
Zoetermeer Blues
3 juni 2012

Tekst & Foto’s: Eric Campfens

Het zat allemaal niet voor Mariëlla Tirotto & the Blues Federation op het Zoetermeer Bluesfestival. Op de eerste plaats was het koud en regenachtig, wat resulteerde in een klein publiek. Daarnaast zaten Mariëlla en Heins vast in een file, waardoor zij te laat arriveerden. Eerst werd er nog aan gedacht het optreden af te zeggen, maar Mariëlla vond dat niet acceptabel voor de fans die wél kou en regen hadden getrotseerd. Dit is weer het tweede optreden van de band sinds gitarist Harald Koll door een ongeval zijn rug heeft beschadigd en enige tijd uit de roulatie is geweest. Bovendien zou dit het laatste optreden worden in deze samenstelling, aangezien harmonicaman Michel de Kok de band gaat verlaten.

Dus zonder zangeres Mariëlla Tirotto en haar man bassist/toetsenist Heins Greten begonnen de andere leden van de band alvast aan wat instrumentale songs. Deze andere leden zijn drummer John Kakiay, percussionist Onny Tuhumena en de al eerder genoemde Michel de Kok en Harald Koll. Tijdens het tweede nummer arriveerden Mariëlla en Heins uiteindelijk toch en terwijl het publiek door de anderen muzikaal werd onderhouden werd het restant van de spullen op het podium gezet en binnen de kortste keren stond de voltallige band klaar voor hun optreden.
Beginnend met “Drifting” van hun laatste cd brak meteen de zon door. Niet in het echt, want het bleef strak bewolkt en koud, maar voor de aanwezige bluesfans leek het in ieder geval zo. De tenenkrommende gitaarlicks van Harald zetten meteen de toon en het wachten en de kou waren meteen vergeten. In de bijna een anderhalf uur durende set bestookte de band het publiek met gepassioneerde gebrachte songs als het haast toepasselijke “Wintertime Blues”, “Window Of My Eyes”, “Room To Move” met natuurlijk een hoofdrol voor Michel, “Date To Stand Out”, “Night Owl” en (nog steeds) mijn favoriet “House On The Hill”. Tussendoor werd Michel bedankt voor zijn inzet en inbreng van de afgelopen jaren.
Tijdens de toegift begaven Michel en Harald al spelend zich tussen het enthousiaste publiek; een act die het altijd goed doet.

Ondanks de tegenslagen (kou, weinig publiek, files) had de band er geen probleem mee weer een uitstekend optreden te verzorgen. Door de geboden variatie van rockende blues, ballads en boogie, de prominente aanwezigheid van Mariëlla en de muzikaliteit van de bandleden wordt de aandacht van de toeschouwers vastgehouden. Ik heb enkele optredens meegemaakt en het valt mij op dat de band zich steeds meer verdiept en interessanter wordt.
Nu Michel de band gaat verlaten ben ik erg benieuwd naar de nieuwe sound. Hij was toch een onmiskenbaar onderdeel van het geluid van de band. Hij wordt niet door een andere harmonicaspeler vervangen. Wel zal bassist Martin Zand Scholten de band versterken, waardoor Heins zich meer op de piano gaat concentreren. Het zware harmonicageluid gaat helemaal verdwijnen en de piano zal meer te horen zijn. Vol verwachting klopt mijn hart….


Ook op Blues Magazine ...