King King & John F. Klaver Band
Bluesnight Groenmarkt, Amersfoort
10 september 2011
Tekst: Gerrit Harmsen & Foto’s: Marcel Wolthers
Na het checken van buiendradar.nl en de voorspelling dat het droog gaat blijven trekken we goed gemutst naar Amersfoort. Als we bij de Groenmarkt aankomen worden net alle terrassen weggeruimd om plaats te maken voor het te verwachten publiek. De initiators, Hans van Horck, Gerard de Jong en Bart Prickarts zijn positief gespannen en erg nieuwsgierig naar de uiteindelijke opkomst. Na inmiddels al 3 jaar bezig te zijn met Chicken Skin Music, waarover later meer, is dit toch weer een stap verder. Stiekem hoopt men dat deze avond weer een opmaat kan zijn voor het bluesfestival dat 8 jaar geleden plotseling uit de stad Amersfoort is verdwenen. Met King King op het programma van vandaag zijn de juiste ingrediënten aanwezig voor een geslaagde avond.
De avond start met John F. Klaver, een talentvolle band uit Nederland die op 2 oktober tijdens de Dutch Blues Challenge mee mag strijden om een plek als Nederlandse afvaardiging naar Memphis.
Het oorspronkelijke trio is aangevuld met Hammond B3 speler Ron Mostert die vandaag echter werd waargenomen door iemand anders. Ik dacht deze jongen te herkennen van de Stefan Schill Band maar durf hier geen weddenschap op af te sluiten.
Als de eerste tonen klinken blijken de toeschouwers nog maar mondjes maat toegestroomd. Voor een band altijd lastig starten als je een leeg plein voor je ziet. Desondanks gaat de band mede door de funky groovende bass voortvarend en swingend van start. Veelzijdigheid is het toverwoord bij deze band, funk jazz, blues het komt allemaal voorbij.
Voor de voorbijlopende toeschouwers is dit echter tevens de zwakte, hierdoor ontbreekt de herkenning die nieuwsgierigen juist weet vast te houden, jammer.
Als wat later halvewege de set de Willie Dixon cover Spoonful uit de boxen komt zien en horen we dan ook de eerste enthousiaste kreten het plein over gaan. Dichterbij het einde komend groeien band en publiek echter steeds meer naar elkaar toe en zijn de eerste swingende mensen waar te nemen. Uiteraard krijgen we veel songs van zijn nieuwste CD Coming Back For More te horen. Na het laatste nummer blijkt de setlist prima in elkaar te hebben gezeten waardoor er duidelijk naar een hoogtepunt in het optreden is toegewerkt. Ik ben dan ook heel erg benieuwd hoe deze band het er in een korte 20 minuten bij de Blues Challenge ervan af gaat brengen. Wat mij betreft mag deze band in de presentatie meer contact met het publiek zoeken.
Na een kleine pauze is het aan KING KING om rond 22.00 de avond af te sluiten. Er zijn dan al wat waterdruppels waargenomen en kijken enkelen angstvallig naar het wolkendek wat boven ons hangt. Het zou toch droog blijven? Dat hebben er kennelijk meer gedacht, en zo zijn er toch nog aardig wat mensen op deze Bluesnight afgekomen.
De eerste spetters van deze avond komen echter van het podium voor ons. Frontman Alan Nimmo, in Schotse geruite kilt, heeft het plein vanaf het eerste moment in zijn greep. Hij sommeert iedereen om dichter bij het podium te komen staan. Na nog een keer stevig aandringen schuiven de toeschouwers richting het podium.
Het nummer Lose Control, wordt, jammer genoeg, vanaf boven nogal letterlijk genomen en de eerste harde regendruppels vallen op onze hoofden.
Grote parasols dienen echter als schuilplek en hierdoor kruipt iedereen knus tegen elkaar aan. Alan verontschuldigt zich maar geeft ons wel te verstaan dat schuilen okay maar vertrekken absoluut geen optie kan zijn. De vier jonkies vooraan bij het podium geven het goede voorbeeld en trotseren swingend en alles meezingend de wolkenbreuk en windvlagen die het plein teisteren. Ook King King haalt zijn schouders op voor het weer en speelt gestaag veder.
Het debuut album Take My Hand staat centraal en zo worden we meegenomen in een pakkend en afwisselend optreden tussen heerlijke, blues, rock, soul en funk. In tegenstelling tot de eerste band weten Alan Nimmo en consorten wel een podiumpresentatie neer te zetten die meeslepend is.
Via het toepasselijke Feels Like Rain weten ze een sfeer neer te zetten die ons allen aan het podium lijkt vast te ketenen. Ook de bij het volgende noodweer wat over ons heen komt is er niemand die aanstalten maakt te vertrekken. Van parasol naar parasol slaat de vonk over en zo ontstaat er een swingend geheel op de Groenmarkt. Ook als het even tijd wordt voor een lekkere slowblues, Old Love, van Eric Clapton blijft een ieder geboeid staan luisteren. Dan, als iedereen weer aan het swingen in geslagen lijkt er een abrupt einde te komen aan het optreden. Schreeuwen, gillen, klappen, juichen, het lijkt Alan niet te kunnen verleiden tot een toegift.
Dan komt er alsnog toestemming en krijgen we als allerlaatste afsluiter het door iedereen herkenbare Going Down te horen. Nog één keer gaat het plein los……
Een prima eerste editie van Bluesnight Groenmarkt die ondanks de wat tegenvallende opkomst, ik heb trouwens veel bluesmensen uit Amersfoort gemist, volgend jaar een vervolg verdient.
Meer foto’s op: http://www.flickr.com/photos/metrique
Voor degene uit Amersfoort en omstreken, op 7 & 8 oktober bieden Hans van Horck, Gerard de Jong en Bart Prickarts van Chicken Skin Music een top line-up aan in Zandfoort a/d Eem. De zetting zal er dan wel anders uitzien en in het teken staan van het succesvolle Unplugged. Fijne akoestische muziek met o.a. Dede Priest, David Gogo, Kyla Brox en Marco Cinelli.
Voor verdere info: www.chickenskinmusic.nl
IK heb ze helaas nog nooit gezien, d.w.z. John Klaver wel natuurlijk. Erg goede gitarist, en ja, presentatie is niet zijn sterkste kant, maar het swingt, grooved en funked wel. King King, veel over gehoord, dus gauw eens bekijken en luisteren. Thanx guys voor een boeiend verslag en dito foto’s