Een persoonlijk verslag van Joe Bonamassa Oosterpoort Groningen 5 november en Carre Amsterdam 7 november
Door Andre Wittebroek – Foto’s : Marco van Rooijen
Afgelopen weekend was Joe Bonamassa voor 3 optredens in Nederland , waarvan ik Breda heb moeten missen. Met ons land heeft hij een speciale band opgebouwd aangezien zijn eerste tour buiten the USA Nederland aandeed en die direct erg succesvol was. Vanaf dat moment kwam hij onder platencontract bij Provogue van Ed van Zijl en die samenwerking bestaat nog steeds. Provogue heeft altijd in Joe’s buitengewone muzikale kwaliteiten geloofd en meer dan terecht zoals nu 6 jaar later maar weer blijkt. M.b.t. Provogue wil ik nog opmerken dat Joe die trouw is gebleven ondanks de belangstelling van een grotere maatschappij. Loyaliteit die tegenwoordig in de muziek niet meer vanzelfsprekend is!
Zoals alle optredens deze tour in Europa, voor gemiddeld 2000, man waren de 3 Nederland ook uitverkocht. Volgend jaar staan Australie, Japan, en China op de tourlijst, het gaat snel nu. Maar nu de optredens.
De Oosterpoort Groningen 5 november 2010
Voor de eerste maal in mijn concertleven op naar de Oosterpoort. Een prachtig modern gebouw met een hele mooie zaal. Onze Marco , Henrik Freischlader (www.henrik-freischlader.de) en ikzelf arriveerden rond 19.00 en Warren, Joe’s zeer vriendelijke tourmanager stond ons al bij de ingang op te wachten met de fotopas voor Marco en 3 backstagepassen. Service heet dat!! Ik had Henrik uitgenodigd om met ons mee te gaan, als verrassing voor Joe en voor hemzelf. Joe en Henrik kennen elkaar al een jaar of 4 van het Grolschbluesfestival in Schoeppingen (Zie verslag) en ze hebben samen een tour van 2 weken gedaan in Duitsland 3 jaar geleden. Henrik was daar het voorprogramma, maar ze deden ook enkelen nummers samen. Joe vindt Henrik ook een geweldige gitarist , wie niet?
Om 20.30 uur precies begon de show en de stemming zat er direct in. Craddle Rock knalde uit de speakers en de toon was gezet. Het hemelse gitaarwerk, de voortreffelijk op elkaar ingespeelde band, de goede zang van Joe : fabuleus!
Alle nummers apart bespreken is teveel van het goede dus beperk ik me tot de meest opvallende zaken.
Vergeleken met zijn optreden in Luzern in juli was de setlist veranderd: Craddle Rock, So Many Roads, Slow Train, Never make Your Move To Soon,Great Flood en Bird On A Wire stonden er nu op en Lonesome Blues en Blue And Evil waren erafgehaald. Dat vind ik zo knap dat je blijft veranderen. Kijk , Mountain Time, Woke Up Dreaming, The Ballad Of John Henry en Sloe Gin zijn zijn meesterwerken en die zal hij altijd op zijn repertoire hebben staan. Deze nummers veranderen echter ook steeds: een ander intro, andere tussenstukjes e.d. De basis blijft gelijk natuurlijk anders wordt het een ander nummer.
De nieuwe podiumindeling met lichtshow viel direct op. Achter op het podium was een verhoging gemaakt met de Termine, waarop Joe stond wanneer hij die gebruikte. Prima idee en in combinatie met de LED-lichtshow een prachtig gezicht. Het oog wil tenslotte ook wat. Natuurlijk zullen er wel weer mensen zijn die het overdreven vinden en zeggen dat het niet bij de blues hoort e.d. maar het publiek vindt het fantastisch en daar doe je het toch voor. Joe zegt zelf ook nooit dat hij een bluesmuzikant is: ” Ik ben een muzikant die ook blues speelt!”
Wat weer opviel was de diversiteit in het spel : van rock (Craddle Rock), akoestisch (Woke up Dreaming), blues (So Many Roads), ballades ( het werkelijk magistrale Bird On A Wire), slide (Ballad of John Henry), Funky Blues (Young Man’s Blues), Just Got Paid (bijna hardrock) : hij beheerst alle stijlen tot in de perfectie en dat onderscheidt hem van andere gitaristen en dat alles nog met die TOON!
Ze hadden er zichtbaar zin en het publiek ook: men leefde zeer positief luidruchtig mee; geweldige interactie! Een prachtig concert!
Na afloop met Henrik Freischlader en Marco backstage . Joe was zeer aangenaam verrast Henrik plotseling voor zijn neus te zien en het duurde maar even en daar zaten de heren te kletsen over: gitaren….!
Zoiets dus : Joe: Waar speel je nu op? Henrik: Een Les Paul 1963 Type zoveel (weet ik niet meer, ben geen kenner). Joe: Oh dat was een goed bouwjaar maar wel voor augustus!!!!! Prachtig zulke liefhebbers te zien kwijlen.
Na dik een uur vertrok de bus richting Breda en wij richting huis. Wat een avond!
Amsterdam Carre 7 november 2010
In BluesMagazine staat nog het verslag van Carré van vorig jaar (zie hier) dus daar staat alles in over gebouw e.d. dus dat laten we er maar buiten.
Een mooi moment vooraf: Joe zei me in Groningen niet zonder trots: Vorig was Carre binnen 3 weken uitverkocht, vond ik erg erg snel en nu binnen 3 uur!! Awesome Andre.! Ik zeg: sorry Joe niet waar: hij kijkt ietwat teleurgesteld naar mij totdat ik zeg: binnen 1 uur! Totaal verbaasd kijkt hij mij aan: You’re sure? My God: Those lovely Dutch!!
Voor mij persoonlijk was deze Carreshow zeer speciaal omdat ik na 6 jaar Joeshows voor het eerst het hele gezin er was. Mijn vrouw Corine en dochter Laura 12 jaar waren vorig jaar al naar Munster geweest, maar zoontje Bram 9 jaar nog nooit. Ze hadden Joe 2 jaar geleden al ontmoet bij het Blues In The Schools (zie verslag) maar een show hadden we nog niet met zijn vieren gezien. Nu was de tijd daar en om 18.00 uur werden we door Warren en Joe opgevangen. Na een hartelijke begroeting, handtekening van Joe op de kaartjes, een plectrum voor de kinderen, wat foto’s mochten we backstage en naar het podium. De zaal was nog helemaal leeg en de kinderen waren echt onder de indruk van het geheel, Joe’s gitaren bekeken, Bram ermee op de foto: een geweldige ervaring die ze hun hele leven niet zullen vergeten.( Deze trotse vader ook niet). Een opmerking van de kinderen die mij zeer deugd deed: ”Wat zijn Joe en Warren toch ontzettend , gewone en erg aardige mensen !!” En dat zeg ik al jaren!
De show zelf verschilde niet van Groningen, behalve de improvisaties in de nummers zelf. Het publiek weer laaiend enthousiast, band goed op dreef. Bogie Bowles blonk weer uit door zijn retestrakke drumwerk, Carmine Rojas degelijk onopvallend als altijd en hij kon in het duel met Joe echt laten zien hoe geweldig hij is (logisch als je jaren bij David Bowie en Rod Stewart hebt gespeeld) en Rick Mellick’s vloeiende toetsenspel kleurt het muzikale plaatje in.
Na 2 uur was het voorbij en toen in de auto nagenietend met 2 slapende kinderen op de achterbank weer naar Winterswijk!
Een weekend om nooit te vergeten. Met je kinderen voor het eerst naar een concert en dan direct maar Joe Bonamassa en backstage. Kan minder .
P.S: O ja de kinderen vonden het optreden zelf ook prachtig. Nu een paar dagen later hebben ze het er nog steeds over.
Verder realiseer ik mij heel goed dat ik niet objectief ben t.a.v. Joe maar al die credits die hij van mij krijgt, heeft hij ook echt verdiend. Hopelijk zijn de reacties van derden positief over de shows want anders staat deze jongen aardig in zijn hemd. Op de reacties van het publiek afgaand zit oondergetekende er niet naast……………………
Marco heeft overigens foto’s gemaakt van alle 3 de shows (Groningen, Breda en Carre dus) en zal, tussen alle andere drukke werkzaamheden door, het complete tour fotoalbum een dezer dagen voor de liefhebbers publiceren …. hier alvast een serie … geniet ervan
Andre wat een ontzettend leuk en enthousiast verslag! Niet objectief? Ach wat maakt het uit? De mensen van BluesMagazine worden gedreven door de liefde voor muziek. En door het enthousiasme kunnen anderen ertoe bewogen worden ook te gaan luisteren naar Joe.
En die foto’s!!!!!!!!!!!!!!!!! Om te zoenen!!!!!!!!!!!!!!! ;-)
Ik ben bij het extra concert in Breda geweest. Was top. Wat een muzikant is die man.
Hoop hem nog eens live te gaan zien.
Stefan
Inderdaad Andre, wat een geweldig en enthousiast verslag en zo plezierig om te lezen. Hananja heeft helemaal gelijk. Ik (en vrienden van mij) waren in De Oosterpoort in Groningen om Joe te zien en vooral te horen en het was SUPER! Topavond gehad en helemaal te gek om jou en Marco in levende lijve te ontmoeten, we stonden met z’n allen front row en we hebben genoten. Ik was vooral erg ontroerd bij ‘Woke Up Dreaming’ en dat allemaal vlak voor mijn snufferd. Mijn vriendin vertelde mij dat ik met open mond had gekeken, heb geen idee, kan maar zo, ha, ha! Na het einde van het optreden van Joe was het ook heel erg leuk om met Henrik Freischlader ‘in person’ te praten, wat een sympathieke man. Ik heb hem verteld dat het team van Blues Rock Radio veel muziek van hem draait op onze internet-radio, hij was zichtbaar verrast. Ik heb dit jaar Joe 3x gezien, in mei in Londen, in juli tijdens het North Sea Jazzfestival en nu dan in Groningen en ik krijg nooit genoeg van deze virtuoos.
Bluesgroet,
ELS
O Marco, was ik toch bijna helemaal vergeten jou te vermelden in bovenstaande reactie. Wanneer krijg jij eens in dit land de credits die jij verdient met je prachtige fotografie. Het zijn weer top-foto’s!
Groetjes,
ELS
Superb Joe Bonamassa verslag Andre & Marco.Niet objectief? Kom nou.. Je hebt de ‘Joe Bonamania’ virus of niet.. En Andre & Marco hebben die al van het begin van Joe’s carriere.. En terecht!
Marco’foto’s? Ach Foto 2 is om in te lijsten! Dacht even dat Marco effe was overgevlogen naar Las Vegas voor een optreden van Joe :)
PS.Dat FOTOBOEK: “Concert foto’s by Marco van Rooijen” moet er nu toch eens komen.
Onderaaan dit artikel is een knop: “Steun ons!”Zodat e.e.a. eens snel gerealiseerd kan worden? :)
GOT SLIDE
~Will
Ook ik was erbij dit keer mijn vader meegenomen die had hem nog nooit LIVE gezien, ook die was erg onder de indruk, dit was mijn 4e keer in de Oosterpoort, en het blijft KIPPEVEL de improvisatie´s met de bekende nummers zoals Sloe Gin en Woke up dreaming, Mountain time hoe die het doet echt briljant gewoon het blijft verrassend MOOI. Ook de opbouw met de “nieuwe” nummers de start met Craddle rock, Slow train met Bogie Bowles op drums GEWELDIG.
Onze zoon van 3,5 is ook al helemaal besmet met het Bonamassa virus, hopelijk blijft dat ook zo!!!!!!!
Geweldig verslag en wederom hele bijzondere foto´s mooie herinneringen.
THANKS from “Frysland”
Hallo Bouwe:
ben jij soms de man van Lijfs Beetsterzwaag die voor ons zat
helemaal eens met schrijver dezes dat het een subliem concert was
hopelijk snel een herhaling houden elkaar op de hoogte kunnen we samen gaan als Friese kenners van de bleus!
vrgr Jacob Bos Heerenveen
Mooi concertverslag van een topartiest!! Uiteraard zijn de foto’s van Marco weer van grote klasse! Was zelf in Carré en het was een briljant concert. Vooral de diversiteit van het concert en het enthousiasme van zowel het publiek als Joe en de band waren mooi om te zien. Ik vond alleen het volume van de muziek wat aan de harde kant maar dat valt in het niet bij het briljante spel van Joe, Carmine, Bogie en Rick.
Groeten,
René
WOOOOOOOOOOOOW wat een superdeluxe foto’s weer van de beste concertfotograaf van Nederland!! Ik was er bij. In Breda en Amsterdam. ‘Onze’ Joe… he did it again. En elke keer zeggen we weer tegen elkaar ‘dit was de beste show die we gezien hebben’.. tot de volgende keer :-)…
Was helemaal super!!!!!!!!!!!!!!!!! Alle 3 de shows gezien en wow wow wow wat waren ze goed! Carré had de beste accoustiek en is natuurlijk de mooiste en meest chique van de 3, maar was van allemaal erg ondersteboven!
Check mijn HD filmpje van Carré:
http://www.youtube.com/user/bibiwelp#p/a/u/0/YSX0NCQR-do
Enne Marco, superfoto’s!!!!! Word er helemaal vrolijk van!
Wat een meesterlijke shows van Joe, wat een waanzinnig (foto)verslag van Andre.
Ook ik ben al jaren trouwe fan van Joe, ik was o.a. bij de dvd opnamen Rockpallast (paar jaar geleden alweer) en natuurlijk bij velen van zijn optredens in o.a. Nederland. Ik vond persoonlijk het concert in Carré één van zijn voortreffelijkste optredens tot nu toe.
Wat een energie, wat een geniaal gitzrist, wat een goede band!
André C. uit Vlissingen (Streetteam member)
Mooi verslag. Ik kan het me helemaal voorstellen. Ik was er vorig jaar bij in Amsterdam. In een woord: geweldig, om nooit te vergeten. Joe Bonamassa is een gitarist van super klasse. Marco, je hebt weer super mooie foto’s gemaakt. Voor jullie was het genieten en samen met jullie genieten we nog even na.
Ok. vrienden, de foto’sm verslagen en Joe zijn geweldig , maar als er een foto boek moet komen van Marco, wat ik trouwens ook al eens gzegd heb, dan zou het moeten gaan over meerdere artiesten. Ik vind dit soort vereering teveel van het goede. Dit is goed bedoeld vooral ook mensen. ER IS MEER AAN DE HORIZON. Frank
Maar Frank….volgens mij bedoelen de mensen dat samen met jou ook :) Een fotoboek van Marco met daarin foto’s van verschillende artiesten. Dat maak het juist zo divers. Dat laat dan de kwaliteiten van de fotograaf zien.
Of een expositie…..
Hananja, ja ik lees af en toe wat andere berichten denk ik, maar ik vind het sowieso een feit dat sommige dingen een beetje over waardering krijgen en andere dingen veel te weinig. Kijk , ik ben ook een grote Bonamassa fan, en al ver voordat iemand hem ooit al ghoord had, maar ook andere bands, en met name andere stromingen van de de Blues vedienen aandacht, en ik vind dat dat te weinig gebeurd helaas.
Ik vind ook dat er te lang wordt blijven gehangen in dingen, terwijl dan andere feiten te lang moeten wachten als reviews, waar dan eigenlijk bijna ook niet meer op gereageerd wordt. Kort gezegd teveel van het goede is nooit goed denk ik. Niets ten nadele van de prachtige plaatjes en verslagen, maar het wordt af en toe eentoning, en dat kan niet de bedoeling wezen van een informatieve site als deze. Frank
Een expositie van foto’s, ergens met daarbij wat live-muziek….. Ik zie een mogelijkheid voor een feestje ;-)
topverslag overigens…
Moet jij eens opletten Imco…..;-)
@Imco Ceelen:Wil je ook wel’n keer LIVE zien spelen+’Hananja Hapjes’ en de “Fotoexpositie Concert fotograaf Marco van Rooijen” kan van start gaan.. dus..:)