Mariella Tirotto and The Blues Federation
Huiskamerconcert, Epe
11 November 2012
Tekst: Herbert Schluter / Foto’s : Harry Mulder
Hun tweede album ‘Dare to stand out’ is al weer ruim een jaar geleden uitgebracht, maar Mariëlla Tirotto en haar Blues Federation zitten bepaald niet stil. Mijn verrassing was dan ook groot toen ik een aankondiging zag voor een huiskamerconcert! Snel aangemeld en op zondag 11 november koers gezet naar Epe, waar we te gast waren bij Harald Koll die al sinds jaar en dag de gitaar ter hand neemt. Alles stond al klaar en na een kop koffie volgde om 15.30 uur ’s middags de aftrap.
Eén van de redenen om dit intieme concert te organiseren was de verandering in de line-up van de band. Heins Greten, inmiddels ook al meer dan een kwart eeuw getrouwd met Mariëlla, heeft de bas (figuurlijk, dan) overgedragen aan Arno Hagemans zodat hij zich helemaal kan concentreren op de toetsen. Het tweede nieuwe gezicht binnen de Blues Federation is Stefan Maas die de percussie voor zijn rekening neemt, dit als aanvulling op het eersteklas drumwerk van John Kakiay. Zo staat er dan een vernieuwde, zeskoppige band die – eerlijk is eerlijk – klinkt als een klok!
Na het openingsnummer ‘Drifting’ zit de stemming er meteen in en ook al is het publiek vanwege de ruimte beperkt tot 30 personen, het applaus klinkt als van 100! Bij het tweede nummer ‘Why are you running from yourself’ worden we al meteen getrakteerd op een percussiesolo van Stefan die daarmee een muzikaal visitekaartje afgeeft om ‘U’ tegen te zeggen. Hoe dan ook is zo’n percussie-virtuoos een zeer welkome aanvulling op de muziek, het geeft net even wat meer body. Dan het derde nummer: ‘Come to me’. Als je, volgens Mariëlla, écht de blues hebt. Dus niet als je effe 5 minuutjes in de file staat…
Dan passeren nog een aantal liedjes van beide cd’s de revue, met als afsluiter van de eerste set ‘Night Owl’. De eerste regel ‘It’s 3 a.m…’ klinkt ook mooi om 16.30 uur. Kwestie van timing.
Ook de tweede set biedt een mooie mix van nummers waarbij Mariëlla op zeker moment opmerkt dat deze band het begrip ‘blues’ nogal stretcht. Dat klopt zeer zeker, deze band laat zich beïnvloeden door soul, funk, jazz, rock enz. en het geheel klinkt als een geoliede machine waarbij deze kleine dame met de grote stem alles met evenveel gemak zingt. Het ene moment intiem en subtiel, het volgende moment gaat de power-schakelaar om en zingt ze de glazen uit de ramen! Ook in deze set mogen we Stefan weer horen, zeker wanneer hij een soort drum-percussie battle start met John. Minutenlang mogen we genieten van een geweldige explosie van deze twee ‘kings of rhythm’. Heerlijk! Gelukkig laten ook de andere bandleden zich niet onbetuigd en horen we ook Heins en Harald regelmatig als ze zich uitleven op toetsen c.q. gitaar terwijl Arno een zeer gedegen baspartij neerzet.
Al met al hebben we deze middag bijna 20 nummers gehoord en dat in een bijzonder aangename en knusse setting. Ik denk dat deze band in de huidige samenstelling geen enkele moeite zal hebben om zalen en festivals de komende tijd weer helemaal plat te spelen. En wij… tja, wij waren met ons 30-en de gelukkige getuigen van een heel bijzonder optreden! Dank aan Harald en Ingrid die hun huiskamer hebben opengesteld voor dit feestje! Meer beelden zijn binnenkort te zien op www.tirottoblues.eu
Goed verslag zeg ! Dank zoals het geschreven is was het zondag ook. Nummers waar je een lach van kreeg, zoals die battle van de percussie en drum en nummers waar je een traan bij kreeg zo mooi zoals Window of my Eyes en alles daartussen ongeveer dus zeer compleet. Dank nogmaals dat we daar bij mochten zijn !
ben ik met je eens …… is mooi weer gegeven hoe het was.
bagus sekali
en t was echt harstikke goed
het was een zeer smaakvol concert , zeker voor herhaling vatbaar.. we hebben genoten..