13e Editie Hookrock Festival
Lutselusstraat, Diepenbeek
Vrijdag 17 Juni 2016
Ook in de dertiende editie van het Hookrock Festival waren de weergoden de organisatoren van Hookrock niet goedgezind. Verleden jaar was er de hittegolf en dit jaar bleef de regen met bakken uit de hemel vallen. Hoewel hij al lang gestorven is, was Muddy Waters in een andere gedaante aanwezig op dit sympathieke festival. Ondanks de vele regen en het Europees voetbal kampioenschap waren er toch weer veel muziekliefhebbers die de weg gevonden hadden naar de tent in de Lutselusstraat.
Tekst en foto’s: Walter Vanheuckelom
Rond 19.00 uur kondigde Guy Engelen de eerste band aan. Bigwood Leonard is een Limburgs viertal uit Lanaken die op hun eigen manier blues maken. Ze speelden een set die op twee covers na allemaal uit eigen nummers bestond en dat alleen al verdiend alle respect. Met hun heel energieke frontman Bernd ‘Hurley Burned’ Vanherle, die niet alleen de zang voor zijn rekening nam, maar daar bovenop nog de bluesharp heel gedreven bespeelde heeft de band een uitstekend uithangbord. Hun muziek stond bol van gierende gitaar solo’s en erg sterke solo’s op de mondharmonica. De ritme sectie met Dylan Frings op bas en Christiaan Jenssen op drums zorgden voor de stevige basis die deze muziek toch nodig heeft.
Een paar nummers vielen iets meer op dan de andere en dat waren de rocker ‘Les Vert Monts’ waarin Bernd op harp en Marco Poorters op gitaar geweldig tekeer gingen. Ook de David Bowie cover ‘Rebel, Rebel, kon op heel wat meeval van het publiek rekenen. De jongens hadden het beste toch voor op het einde gehouden, want het laatste nummer ‘Blood, Smoke & Burning Trees’ had alles wat een goede song hoort te hebben. Bigwood Leonard is zeker een band met heel wat potentie.
Meer foto’s van Bigwood Leonard : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72157669917060695
Ook voor de tweede band hadden de organisatoren in eigen provincie gezocht. Bourbon Street is natuurlijk geen onbekende, want ze stonden in 2013 ook al op dit festival. Mario Jossels (Zang en bas), Jo Vossen (Gitaar), Luc Boonen (bluesharp) en Wilfried Claesen (drums) speelden een heel gevarieerde set waarin elke aanwezige blues liefhebber wel zijn gading vond. Ze brachten meteen wat sfeer met ‘Hometown’, maar hun tragere nummers zoals ‘The Owl’, met een geweldige Luc Boonen op de bluesharp en ‘County Jail Blues’ waarin Jo Vossen een heel intense solo uit zijn six string toverde konden erg bekoren.
Ze kregen heel wat applaus van het publiek dat duidelijk nog meer wilde horen van Bourbon Street. Het heel dansbare ‘Honey Hush’ en een uitstekend ‘Judgement Day Blues’ waren het resultaat en daar konden ze in de tent van Hookrock wel waarderen, want de band kreeg een langdurig applaus voor hun optreden dat voor heel wat ambiance zorgde.
Meer foto’s van Bourbon Street : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72157669823690036
Morblus, de Italiaanse band rond klasse gitarist Roberto Morbioli, was de volgende band op het podium. Zij zouden de Nigeriaanse zangeres Justine Lee Brown begeleiden. Verleden jaar in Wespelaar was ze goed, maar wat ze vrijdag in Hookrock bracht was grote klasse. Morblus begon aan de set met een erg sterke versie van ‘Ain’t Nobody’s Business’, waarin Roberto op zijn Fender Strat meteen meesterlijk uithaalde. Het publiek was meteen goed opgewarmd om Justina te verwelkomen. Van bij start zorgde ze met ‘Lie To Me’ en ‘Rock Me Baby’ voor een wervelende show. Deze uitstekende zangeres heeft een geweldige stem en dat liet ze merken in de Etta James cover ‘Damn Your Eyes’. Ook Roberto liet zich weer opmerken met een geweldige solo op de six string.
Uit haar nieuwe album kregen we het wondermooie ‘I’ve Been A Fool’ te horen. De zangeres bracht ook een geweldige versie van Warren Haynes zijn ‘Soulshine’ dat ze opdroeg aan al de armen, de zieken en de daklozen op deze wereld. Daniele Scala imponeerde nogmaals op de toetsen in een geweldige ‘Further Up In The Road’. Justina schitterde, iedereen was in de ban van de Nigeriaanse zangeres en als we eerlijk zijn, moeten we zeggen dat dit niet alleen haar verdienste was, want ook gitarist Roberto Morbioli, toetsenist Daniele Scala, drummer Nicolo Taccori en bassist Paolo Legramandi waren in grootse doen en lieten het publiek genieten van hun instrumentale virtuositeit. Aan alle optredens komt een einde en zo ook aan dit top optreden van Justina, maar het publiek wilde duidelijk meer en bleef aandringen. Op het moment dat de zangeres terug op het podium verscheen was ze duidelijk ontroerd door zoveel positieve respons. Er werd wat overlegd met Roberto wat men zou spelen, tot uit het publiek iemand riep ‘Little Piece Of My Heart’. Spontaan regeerde Christina met een yes en even later stond de hele tent in vuur en vlam. Iedereen kent natuurlijk deze Janis Joplin cover en deze werd dan ook luidkeels meegezongen. Samen met het optreden van Boogie Beasts was dit optreden van Justina Lee Brown het hoogtepunt van Hookrock 2016.
Meer foto’s van Justina Lee Brown & Morblus : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72157669882566256
Met bijna een uur vertraging, wegens problemen aan de luchthaven, kon Black:N:Black aan hun eerste optreden in België beginnen. Deze vijf jonge meiden die houden van de muziek van AC/DC besloten om een tribute band op te richten, om zo ere te brengen aan de muziek waarvan ze houden. Ze komen uit Zwitserland en zijn van plan om heel Europa te veroveren. Vooraan aan het podium was het ontzettend druk, wanneer de jonge dames aan hun rock optreden begonnen. Ze waren heel gedreven en enthousiast en lieten meteen horen, dat ze ook instrumentaal wat in petto hadden. De show zat goed in elkaar.
De zangeres beschikte over een echte rock stem en er werd vanuit het publiek goed meegezongen. Het publiek genoot van deze vijf leuke, soms headbangende jongedames. Aan nummers geen gebrek want de muzikale catalogus van AC/DC is groot genoeg. ‘TNT’ was één van de hoogtepunten, waarbij de bandleden op het einde allemaal voor dood op de grond lagen. Er werd zelfs nep bloed gebruikt tijdens ‘If You Want blood’. Hoewel het al laat was, bleven de vijf rockende dames voor ambiance zorgen in de tent. Andere hoogtepunten waren de grote hits als ‘Thunderstruck’, ‘Rock Or Bust’ en natuurlijk ‘Highway To Hell’. Het was niet echt mijn ding, maar Black:N:Black viel duidelijk in de smaak van het overgrote publiek dat zich heel duidelijk amuseerde. Na deze rock show zat de eerste dag Hookrock er op en was het hopen op een droge nacht.
Meer foto’s van Black:N:Black : https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72157669910099986
Lees hier het verslag van dag 2
We horen graag je mening! Voeg reactie toe