Flirting With The Blues
Flint, Amersfoort
2 december 2017
Met AJ Plug ft. Guy Smeets, More Than Blues, Wille and the Bandits, Kyla Brox, Joey Delgado, Junior Mack, David Gogo, SaRon Crenshaw en Danny Bryant.
“Het is weer eens de hoogste tijd voor het innemen van wat bluesvitamientjes”, bedenk ik op deze mistige zaterdagmiddag, rijdend vanuit het oosten van het land en op weg naar Theater Flint in Amersfoort. Daar vindt voor de derde maal het Flirting With The Blues festival plaats.
Evenals de twee voorgaande edities is het muzikale aanbod er weer een om je vingers bij af te likken: een uiterst ruime portie uitstekende internationale én Nederlandse blues. De organisatie, onder de bezielende leiding van Hans van Horck en Bart DeLange, heeft ook dit jaar weer een aantal toppers op bluesgebied weten te strikken.
Volgens de affiche staat er ons een heuse verrassing te wachten: het hoogtepunt zal zijn een 2 uur durende 4G-Session, waarbij 4 topbluesgitaristen, te weten SaRon Crenshaw, Junior Mack, Joey Delgado en David Gogo, een bijzonder ‘once in a lifetime’ optreden zullen gaan verzorgen. Daar kijken we nu al enorm naar uit natuurlijk, daarover later meer!
Theater Flint is, net als voorgaande jaren, omgetoverd tot een uiterst gezellig bluesplein waar, naast twee podia, verschillende stands staan met een divers aanbod aan lekker eten, cd’s & platen en wat er maar meer met bluesmuziek te maken heeft. Dit jaar heeft de organisatie, door aanpassing van ingang én garderobe, meer ruimte gecreëerd zodat het publiek zich bij aankomst beter kan verdelen.
Tekst: Nineke Loedeman / Foto’s: Marco van Rooijen, Edwin Birkhoff en Nineke Loedeman. Video’s: Edwin Birkhoff. Het album met alle foto’s is hier te vinden.
(Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Als rond vieren de deuren opengaan staat er al een hele rij bluesliefhebbers te wachten. We treffen veel muziekvrienden uit het hele land en om 16:30 uur wordt het festival stijlvol geopend met het eerste set van een akoestisch optreden van AJ PLUG ft. GUY SMEETS in de Foyer. Enkele weken geleden blies de Katwijkse blueszangeres nog sokken uit schoenen bij het televisie programma Voetbal Inside, waar haar grote fan Johan Derksen de scepter zwaait. Vanmiddag zit AJ ontspannen in een tot ‘huiskamer’ omgebouwd podium en wordt geflankeerd door (slag)gitarist Klaas Kuijt en gitaarkanon Guy Smeets. Gedrieën brengen ze een semi-akoestische set van prachtige slowblues nummers, maar ook de stevigere rocksongs ontbreken niet.
Veel bands tegenwoordig ontwikkelen een “akoestisch” alternatief. Toegegeven, de uitstraling is anders dan anders, maar is er zeker niet minder om. Het is erg leuk om dit drietal zo bezig te zien. De energie is absoluut voelbaar en wordt door het gestaag binnendruppelend publiek goed opgepakt. Zangeres Sandra voelt zich ook in deze afgeslankte samenstelling als een vis in het water en zingt haar songs zoals altijd: gepassioneerd en intens.
Ook de geweldige gitaarkwaliteiten van de jonge Guy blijven immer doorgroeien, een genot om te zien. Wát een heerlijk pittige binnenkomer. Later op de avond zullen we meer van dit drietal horen in hun tweede set.
We staan om 17.00 uur in de AFASzaal, trappelend van nieuwsgierigheid naar de powerbluesband MORE THAN BLUES. Deze nog jonge band is twee jaar geleden opgericht en bestaat uit Lain Barbier op zang en gitaar, Nico Groen op drums en zang, Mauricio Guerra Lopez op de basgitaar en Anita Duif op Hammond en zang. Enige tijd geleden doken het viertal de studio in voor het opnemen van hun debuutalbum ‘Branded by the Blues’. De officiële release vond zondag 26 november al plaats in Café Atlanta in Arnhem.
Tijdens ‘Flirtin’ with the Blues’ presenteert de band deze fonkelnieuwe schijf aan het grotere publiek. Hun set vanavond bestaat uit werk van dit album, aangevuld met bekender coverwerk zoals Dust My Broom, I Put A Spell On You en een bijzondere versie van Jealous Guy. Krachtige bluesballads en stevige bluesrock wisselen elkaar af.
Het komt hier en daar nog ietwat rommelig over, maar hier staat wel een band die speelt vanuit het hart en waar het spelplezier vanaf spat. Chapeau!
We kuieren rond 18.30 uur op ons gemak naar de AFASzaal waar het de hoogste tijd is voor een weerzien met onze vrienden WILLE AND THE BANDITS. De band staat aan de vooravond van een uitgebreide tour door Duitsland, in het kader van hun laatste album ‘Steal’. Dit Britse trio met Wille Edwards op gitaar en zang, Andrew Naumann op drums en percussie en bassist Matt Brooks geniet een steeds groter groeiende populariteit, inmiddels ook bij onze oosterburen. In 2015 nam Wille & The Bandits een show op voor het vermaarde WDR TV-programma “Rockpalast” en is mede daardoor razend populair geworden. Het trio brengt een stijl van muziek die nauwelijks in een hokje te plaatsen is, het is een zeer aparte mix van (classic)rock, blues, folk en roots, gespeeld in uiterst meeslepende ritmes.
Bassist Matt bespeelt zijn zessnarige basgitaar met explosief enthousiasme, terwijl Wille naast zijn lapsteelgitaar ook regelmatig zijn akoestische gitaar pakt. De rauwe en intense stem van Wille komt volledig tot zijn recht in het magnifieke Gypsy Eyes en in 1970.
Hun speciale versie van Crossroads voelt aan alsof je je in een soort van trance bevindt. Funky (bas) tonen tezamen met een opzwepende percussie…Een flitsende, energieke set wordt over de enthousiaste publiek uitgestrooid. Het sublieme Virgin Eyeswordt naar een hoger niveau getild door de fantastische solo van basvirtuoos Matt, we horen een verrassende versie van Voodoo Child en gelukkig ontbreekt ook het wonderschone Angel niet, het nummer opgedragen aan Wille’s overleden moeder.
Wille & The Bandits doet vanavond hun reputatie als één van de beste live acts helemaal eer aan. Voor velen de verrassing van de avond en ik weet zeker dat ze er weer een aantal Nederlandse fans bij hebben.
Tijdens ‘Flirting with the Blues’ is de TREK theaterkeuken & café geopend en is er een aangepaste menukaart. Ook zijn er snacks verkrijgbaar in de foyer en op het terras. Patrick’s catering zorgt voor Surinaamse hapjes en voor de vleesliefhebbers zijn er Burgers en Pulled Pork om te verorberen.
Wij kiezen voor een lekkere portie verse friet van de Piepermobiel en gaan daarna er even goed voor zitten om KYLA BROX akoestisch aan het werk te zien.
De 37jarige uit Manchester afkomstige blues-en soulzangeres Kyla Brox beschikt over een warme soulstem met een lekker rauw randje. De zwartharige dame zit al meer dan 25 jaar in het vak en heeft zich ontwikkeld tot een zeer goede zangeres. Ze is de dochter van bekende blues muzikant Victor Brox. Zij zet vanavond hier een akoestische set neer tezamen met haar echtgenoot, gitarist David Blomely en brengen een repertoire van songs van haar vorige albums.
In de foyer is het prettig druk en de mensen genieten, al dan niet tijdens het nuttigen van een hapje in het restaurant, van de energieke, opzwepende muziek. Het publiek geniet er zichtbaar van en laat zich verleiden tot meezingen in enkele songs. In 2016 kwam haar album ‘Throw Away Your Blues‘ uit en leverde haar lovende recensies op. Een fijne zangeres deze Kyla, met haar krachtige stem, die heel puur, soulvol en sophisticated klinkt. De begeleiding van David is grandioos.
Om 20:15 uur het de hoogste tijd voor het gitarenuurtje (of 2 !) met de 4G-Session met SARON CRENSHAW, JUNIOR MACK, JOEY DELGADO en DAVID GOGO.
Zij worden allen begeleid door Blind B’ & The Visionairs. Dit trio bestaat vandaag uit naamgever, vast bandlid en bassist Bart Kamp, drummer Franky Duindam en Hammondspeler Govert van der Kolm. Blind B’ & the Visionairs is inmiddels een veelgevraagde begeleidingsband en speelt over de gehele wereld. Zo zijn er in 2016 tours geweest met enkele van bovengenoemde gitaristen, zoals de Southern Bluesnight in Heerlen, de Rhythm & Bluesnight in de Oosterpoort, Groningen met Junior Mack, Blues Peer en diverse festivals o.a. in Spanje met SaRonCrenshaw. Kortom, gepokt en gemazelder komen ze niet. Leuk detail is de steeds wisselende samenstelling van de band, maar altijd van hoogstaande kwaliteit.
Iedere gitarist verzorgt tijdens deze show een (kort) solo optreden. Ter afsluiting geven zij gezamenlijk een enerverende toegift van maar liefst 40 minuten. Uniek, aangezien de heren nog nooit samen gespeeld hebben, behalve Junior Mack en SaRon Crenshaw, zij zijn echte bluesvrienden. Vrijdag heeft het viertal voor het eerst een korte ‘oefensessie’ gedaan.
Joey Delgado mag het spits afbijten. Vorig jaar stelde hij met zijn Delgado Brothers ook al de Flint op zijn kop, vanavond laat hij wederom zien dat hij de koning van de latin blues is. Openen doet hij met Fair Warning. Zijn stem is bijzonder aangenaam en zijn gitaarspel vlijmscherp. De prachtige slowblues If I Don’t Get Home doet rillingen over menig rug lopen en de uitvoering van Congo Square is van grote klasse, niet in de minste plaats vanwege de strakke drumsolo van Frank Duindam.
Joey laat zijn Gibson zingen, het is simpelweg smullen geblazen, hij ontvangt dan ook een vorstelijk applaus. De kop is eraf en aansluitend vraagt hij Junior Mack het podium op.
Als de uit New Jersey afkomstige bluesveteraan Junior Mack begint te spelen past de band zich vloeiend aan en een en ander gaat naadloos over naar Junior’s stijl. En wat een heerlijke stijl is dat, met authentieke blues- en gospel invloeden. Junior Mack komt graag naar Nederland en heeft inmiddels een speciale band ontwikkelt met de nederblues scene. Begin dit jaar speelde hij al een korte doch succesvolle toer langs enkele bluesjoints, toen ook al onder de begeleiding van Blind B’ and The Visionairs, toen bestaande uit Richard van Bergen, Bart Kamp en Jody van Ooijen.
Leaving This Town maakt een verpletterende indruk, net zoals de soulvolle gospelgroove Make A Change, welk ook een zeer fraai stukje slide gitaar bevat.
Met het bijzonder swingende Breaking Somebody’s Home komt er alweer veel te snel een eind aan Junior’s set.
Dan naar de veelzijdige Canadese gitaargigant David Gogo. De man draait al heel wat jaartjes mee en heeft in zijn muzikale carrière zeker 14 albums uitgebracht. Met enige regelmaat zien we hem in Nederland, maar naar mijn smaak veel te weinig. Hij trapt stevig af met de bluesrock stamper Fooling Myself en vervolgt dan met een heel aparte versie van The Thrill Is Gone. Zijn gitaar gilt het uit. Apart maar wel heel lekker.
De man is naast een begenadigd gitarist en zanger een ware grapjas, die het niet nalaat de clown uit te hangen. Snerpend en soms psychedelisch gitaargeweld wordt ons om de oren geslingerd maar o wat is hij goed! Na een klein rondje door het publiek, besluit deze klasbak met het nummer Things Are About To Change (van het album Skeleton Keys uit 2002) zijn optreden. En het moet gezegd: ook deze stijl pikt de band weer tiptop op. Heerlijk.
Als laatste verschijnt SaRon Crenshaw op het podium. Deze op en top bluesman is sinds vorig jaar in Nederland én België (Blues Peer) in beeld en laat overal waar hij speelt een verpletterende indruk achter. De man is een entertainer pur sang en heeft afgelopen jaar maar liefst twee nieuwe albums uitgebracht. Het in Nederland opgenomen live album ‘Goin’ To Get Deep’ en het sterke dubbelalbum ‘Drivin”. Zijn soulvolle stem in combinatie met zijn zalige gitaarstijl brengt een grote glimlach op mijn gezicht.
Het uptempo You Lie To Me is een regelrechte meezinger en de eerste voetjes zie ik ook al van de vloer gaan. Een heerlijke swingend en pittig nummer. Het publiek geniet met volle teugen.
Dan is het tijd om alle gitaristen het podium op te vragen en te gaan beginnen aan de langverwachte jam. Het moet gezegd, deze begeleidende band zet een werkelijk uitstekende basis neer voor deze vier totaal verschillende gitaristen. Grote klasse Blind B’ & The Visionairs!
Om de beurt krijgt eenieder zijn minutes of fame en mag zijn skills laten horen en die liegen er niet om. Daarnaast horen en zien we waar het allemaal om draait in de muziek: spelplezier! Dat spat er van af, er wordt onderling heel wat afgegeind. Naast hun uitstekende gitaarkwaliteiten, ze bespelen trouwens allemaal een Gibson gitaar, komt ook vooral de saamhorigheid naar voren.
(Blues)muziek verbroedert en zo hoort het. Vanavond krijgen we met de 4G Session een erg mooi concept voorgeschoteld, wat naar mijn idee zeker voor herhaling vatbaar is.
Nauwelijks bijgekomen van dit gitaargeweld, kunnen we nog even terug naar de Foyer waar de Britse Kyla Brox haar tweede set vertolkt. De sfeer is overal prettig, de mensen lopen rustig rond, kletsen en drinken wat aan de vele gezellige zitjes.
DANNY BRYANT mag met zijn kwartet de laatste act verzorgen. Danny is al jaren een van de meest hardwerkende artiesten uit de bluesrockwereld. Dat harde werken wordt inmiddels beloond en Danny behoort tot de top van de bluesrockgitaristen. Hij is nét terug van een uitgebreide, succesvolle toer met zijn BIG project (een negenkoppige band, compleet met blazers) maar vanavond staat de grote man uit Royston met zijn reguliere band op het podium.
We zien rot in het vak Dave Raeburn achter zijn drumkit, de jonge getalenteerde Alex Philips op de basgitaar en toetsenvirtuoos Stevie Watts achter zijn keyboard. Danny pakt direct de zaal in met instrumentale opener On The Rocks (Danny’s hommage aan Albert Collins) gevolgd door het stampende Take Me Higher. Het tempo zit er stevig in en het ene na de andere gitaarknaller passeert de revue. Zoals het frisse Heartbreaker met daarin een hele toffe bassolo van Alex, maar we horen ook het zeer intense Painkiller, een typisch Danny nummer dat mij bijzonder raakt.
Wat vanavond opvalt is dat Danny totaal ontspannen op het podium staat. Hij geeft de jongens in de band alle ruimte en geniet daar zelf ook zichtbaar van. Hij doet simpelweg een stap terug en geniet van zijn eigen band. Wat een klasse muzikanten heeft hij toch om zich heen verzameld. Maar Danny is en blijft de baas. Hij gromt, hij bromt, hij tovert de meest indrukwekkende solo’s uit zijn gitaar en geniet volop van de reacties van het publiek, van zijn fans, die hem toejuichen. Wát een interactie hier, ongekend.
Danny Bryant is voor mij de meester van de slowblues, wat goed tot zijn recht komt in een meesterlijke uitvoering van Double Trouble. Niet alleen het geluid van Danny’s Fender maar ook zeker de geweldige Hammond solo van Stevie Watts gaat door merg en been.
Was het festival al een succes, het bereikt een absolute climax met dit concert van Danny Bryant. Het publiek gaat totaal los bij deze gitaarbeul die zo fijn met zijn toehoorders omgaat. Zoals Danny zelf zegt: “I Got The Blues Tonight, Ladies and Gentlemen!” En dat kunnen we geheel beamen! Een mooiere afsluiter kunnen we ons niet wensen.
Om 24.00 uur gaat dan toch écht de stekker eruit en komt er een einde aan dit verrassende en complete festival, gevuld met top Blues, voor ieder hart en naar ieders smaak. De jassen gaan aan, er wordt nog hier en daar wat nagekletst onder het genot van een laatste kopje koffie en dan is het voorbij.
Wij bedanken de uitstekende organisatie en de gastvrijheid van Theater Flint. Fijn detail is dat het tijdschema strak gehandhaafd wordt en iedere artiest een keurige introductie krijgt van Hans van Horck.
De datum 1 december 2018 staat al in onze blues agenda, dan zijn we graag terug in Flint in Amersfoort voor editie vier van Flirting With The Blues!
Het album met alle foto’s is hier te vinden.
Anita Duif
[ess_grid alias=”flirting-with-the-blues-2017″]
Mooi verslag. Complimenten