Flirting With The Blues
Flint, Amersfoort
3 december 2016
Line Up: Rootbag, Barrelhouse, Gráinne Duffy, The Delgado Brothers, Sean Webster Band en Julian Sas Band.
‘It’s a good day for the blues’, met die gedachte tuf ik op een zonnige zaterdagmiddag 3 december vanuit het oosten van het land, naar het centrum van Amersfoort. Daar vind voor de tweede maal het indoor Flirting With The Blues festival plaats. Theater Flint is, net als vorig jaar, omgetoverd tot een gezellig bluesplein waar, naast twee podia, verschillende stands staan met een divers aanbod aan cd’s, platen, t-shirts, minigitaren etc.
Het muzikale aanbod is er een waar je alleen maar erg blij van kan worden: een flinke portie goede Nederlandse én buitenlandse blues. De organisatie, onder de bezielende leiding van Hans van Horck en Bart DeLange, heeft een aantal toppers op bluesgebied weten vast weten te leggen. Er staat ons ook een heuse primeur te wachten: het eerste Nederlandse optreden van The Delgado Brothers, winnaars van de International Blues Challenge Memphis 2016. Dit schept best hoge verwachtingen en we zullen zien of die waargemaakt kunnen worden.
Tekst: Nineke Loedeman / Foto’s: Edwin Birkhoff. Album alle foto’s van Edwin hier.
Vlak na vieren loop ik het theater binnen en het is dan al echt behoorlijk druk! Ik merk dat er veel animo is voor dit gezellige en intieme bluesfestival. Bezoekers van binnen, maar ook van buiten onze landgrenzen staan te popelen om binnen te komen. Het is dringen bij de entree en ook de garderobe dames weten niet wat hen overkomt. Best een goede zaak dus. De organisatie heeft er wederom voor gekozen om op de twee podia, foyer en zaal, om beurten te laten spelen zodat het publiek rustig heen en weer kan schuifelen, ondertussen genietend van een drankje en een hapje. Het festival wordt netjes geopend door Hans van Horck, die ons allen hartelijk welkom heet.
ROOTBAG mag in de Foyer de aftrap verrichten vanmiddag. Al enkele jaren bestaat deze roots blues band in de huidige samenstelling en heeft in 2014 hun veelgeprezen debuut album uitgebracht. De opvolger staat gepland voor de zomer van 2017 om uit te komen en vanavond horen we daar al enkele voorproefjes van. Thats What You Do To Me is zo’n nieuw nummer, geheel in de Rootbag stijl: rauw, soulvol en groovy. De slowblues Slow Down met uitstekend gitaarwerk van frontman Richard, zorgt ervoor dat het kippenvel nu al hoog op mijn armen staat.
Richard van Bergen, bassist Roelof Klijn en drummer Jody van Ooijen vormen echt zo’n trio wat feilloos op elkaar ingespeeld is. Het lijkt allemaal vanzelf te gaan, maar insiders weten waar de kwaliteiten liggen van deze band. Passie, uitstekend gitaarwerk, goede zang en een groovende ritmetandem. Al tijdens de tweede song betreden enkele enthousiastelingen het dansvloer(tje). Tussen al het eigen werk zoals een Gimme Your Heart en Rock Me Right (met een fantastisch hypnotiserende groove) horen we de enige cover van vanavond, een swingende Big Chief, grootgemaakt door de Amerikaanse pianist en zanger Prof. Longhair. Als afsluiter krijgen we een schitterend Walk On In te horen, welke op het nieuwe album te beluisteren zal zijn. Ben reuze benieuwd naar die nieuwe schijf.
Op naar de AFASzaal, waar Neerlands ‘blues instituut’ BARRELHOUSE staat. De Haarlemse band, al 40 jaar spelend in dezelfde bezetting en onderscheiden in de Dutch Blues Hall of Fame, staat nog steeds garant voor een portie pure en gedegen blues. De stem van frontvrouw Tineke Schoemaker klinkt puur en doorleefd. Niet voor niets wordt zij door velen betiteld als ‘Nederlands Beste Blueszangeres’. Vanmiddag speelt de band een doordachte set van bekend werk, waar uiteraard ook nummers van de nieuwe cd ‘Almost There’ voorbijkomen. Dit album is uitstekend ontvangen, (lees hier de recensie) en hierop bezingt Tineke haar emoties, zoals frustraties en boosheid, als nooit tevoren.
Prachtige slowblues nummers komen voorbij, zoals de titelsong Almost There en Lonely Together, welke afgewisseld worden met Born To Die, die zalige boogie woogie, met een uitstekende Han van Dam op toetsen, en Ain’t Got Nobody, een nummer dat swingt tot en met. We zijn getuige van een erg afwisselend concert, waar het spelplezier nog steeds van af spat! De band staat garant voor een mooie volle sound met uitstekende gitaarsoli van de gebroeders Guus en Johnny LaPorte, die altijd garant staan voor een spannende interactie met elkaar, met Tineke en met ritmesectie Jan Willem Sligting en Bob Dros.
Dan is het terug wandelen naar de Foyer, waar de Ierse gitariste GRAINNE DUFFY met haar bebaarde bandleden, bassist Paul McCabe, gitarist Paul Sherry en drummer Eamonn Ferris zojuist is begonnen. Deze frêle dame speelt een hele goede partij gitaar en haar volle stem, die een mix lijkt tussen Susan Tedeschi en Bonnie Raitt, klinkt bijzonder aangenaam. Gráinne bracht in 2015 haar derde album ‘Live’ uit en ze schijnt inmiddels volop bezig te zijn met een nieuw album. Het publiek lijkt wat langzaam op gang te komen dus probeert Gráinne het publiek te enthousiasmeren door middel van meeklappen met de songs, en dat lukt! Fijne nummers, soms wel wat te poppy naar mijn smaak (Lovin You) maar uiteindelijk horen we een gedegen set van goede bluessongs, met soms enigszins voodoo-achtige invloeden.
Ook worden we getrakteerd op de mooie blues ballad Good Love Had To Die, welke Gráinne schreef vanwege haar voorliefde voor de muziek van Peter Green. De ritmesectie met Eamon Ferris op drums en Paul McCabe op bas levert vakwerk en Gráinne en Paul geven om beurten een spetterende gitaarsolo weg. Vooral de (slidegitaar)kwaliteiten van gitarist Paul Sherry spreken me erg aan. Tegen het einde van haar set horen we haar één van haar favoriete nummers vertolken, een zinderende versie van Etta James’ I’d Rather Go Blind. Het wordt echt prachtig gebracht en het publiek reageert dan ook uitzinnig. Top!
Vanuit de AFASzaal klinken inmiddels de eerste tonen van de volgende band. Het Flirting with the Blues Festival valt de eer van een primeur ten deel bij het boeken van de winnaars van de International Blues Challenge 2016. Overgekomen uit Los Angeles zijn THE DELGADO BROTHERS. Dit kwartet bestaat uit de broers bassist Bob Delgado, drummer en zanger Steve Delgado, gitarist Joey Delgado en op de Hammond David B Kelley. Drie albums zijn inmiddels verschenen van deze geoliede muziekmachine en hun wervelende mix van rhythm & blues, soul, funk en latin invloeden, vleit als een warme deken over het enthousiaste publiek heen. Wat een schwung, passie en energie tonen deze mannen.
Ooit begonnen als vrijetijdsbesteding, is de band nu professioneel bezig, en hoe! De mannen weten er een feestje van te maken en het swingt van begin tot het eind. Gitarist Joey Delgado bespeelt zijn Gibson Les Paul op een meer dan fantastische wijze, terwijl broer Steve de sterren van de hemel zingt. Bij de intense slow blues If I Don’t Get Home valt het publiek toch stil en staat het kippenvel hoog op menig arm. Met recht een wereldband. Hoop ze volgend jaar weer te zien.
Dan is het weer hup naar de Foyer waar de SEAN WEBSTER BAND zijn set lekker aftrapt met Every Day I Have The Blues, direct gevolgd door een funky The Thrill Is Gone. Geen twee gitaristen dit keer, niemand minder dan de Nederlandse toetsenist Colly Franssen debuteert vandaag in de band van Sean. We kennen Colly onder andere van zijn toetsenkunsten bij de Nederlandse blues band King Mo en recentelijk nog bij de Guy Smeets Band. Deze aimabele Limburger neemt een behoorlijke bak ervaring mee. Naast de Britse gitarist Sean Webster zien we ook de veelzijdige bassist Greg Smith en de Canadese Enschedeër Joel Purkess op drums.
De band is momenteel in de afrondende fase van het opnemen van een nieuw album, welke begin 2017 gaat uitkomen. Een pittige set volgt, met songs als Give Me Time en de slowblues Slow Dancing In A Burning Room, waarbij Colly ook de achtergrondzang voor zijn rekening neemt. Voor de tweede maal vanmiddag worden we getrakteerd op de Etta James klassieker I’d Rather Go Blind en jazeker, de emoties lopen weer hoog op. Wat een heerlijke donkere stem heeft deze Sean Webster toch. Afsluitende song is meezinger Hold On en de toegift bestaat uit een intens gespeelde Feels Like Rain. “Deze band hoort op het hoofdpodium” is een opmerking die ik van verschillende kanten hoor. En daar ben ik het wel mee eens.
Blues fenomeen JULIAN SAS mag deze tweede editie van Flirting With The Blues afsluiten en behoeft nauwelijks nog introductie. Dit boegbeeld van de vaderlandse bluesrockscene, recent nog onderscheiden in de European Blues Awards zijnde beste muzikant, bracht twintig jaar geleden al zijn eerste album ‘Where Will It End’ uit. Het antwoord op die vraag is naar mijn idee nog niet beantwoord, er zit nog steeds groei in. Eerder dit jaar zag zijn album ‘Coming Home’ het levenslicht (lees de recensie) en vorige maand bracht de man nog een 5 CD Box set, simpelweg genaamd Julian Sas 1996 – 2000, uit. Deze box-set bevat 5 albums van de eerste 5 jaar Julian Sas Band.
Julian heeft dus genoeg materiaal om uit te kiezen vanavond, prachtige klassiekers worden afgewisseld met nieuwere songs. Onder andere de bluesballades Blues For J en Blues For The Lost And Found zorgen voor een fantastische sfeer in de zaal, waar mensen dansen, meezingen en genieten met de ogen dicht, maar ook de echte Sas boogie raast over het publiek en rockt de sokken uit je schoenen. De beweeglijke bassist Fotis Anagnostou vormt met de strakke drummer Rob Heijne een stabiele ritmesectie. Roland Bakker’s aandeel op orgel is van grote waarde voor de virtuoze gitaarskills van Julian. Het resultaat is een uiterst strakke set, die het publiek tot grote hoogte opzweept. Julian mag niet naar huis zonder toegift en met Rory Gallagher’s Bullfrog Blues wordt een meer dan uitstekende set én festival afgesloten.
Rond twaalven zijn we aan het einde gekomen en Hans van Horck bedankt alle aanwezigen. Hij fluistert ons alvast de datum van de derde editie van Flirting With The Blues toe: zaterdag 2 december 2017!
De laatste drankjes worden gedronken, de jassen worden gehaald en het is hoogste tijd om op huis aan te gaan. Voor de vele vrijwilligers is nu eindelijk tijd voor ontspanning en gaan lekker naborrelen in Café Het Nonnetje. Daar kunnen ze bijkomen van hun harde werken de afgelopen tijd onder het genot van een bluesjam. En het blijft nog lang onrustig in Amersfoort! De verwachtingen zijn waargemaakt, complimenten aan de organisatie en aan hun vriendelijke medewerkers, heel graag tot volgend jaar!
Album alle foto’s Edwin.
Album alle foto’s Nineke.
Bekijk hier nog een mooie video-samenvatting van dit evenement:
Mooi verslag. Complimenten