Dana Fuchs
W2, Den Bosch
21 oktober, 2011
Tekst: Gerrit Harmsen / Foto’s: Marcel Wolthers/ Video’s: Rachel Rijsdijk
Bij binnenkomst krijgen we nog net de laatste 2 songs van het Belgische Ganashake mee.
De 3 heren knallen harde bluesrock de zaal in en maken duidelijk dat hun nieuwste release een prima weergave is waartoe deze jonge honden in staan zijn.
Dana laat haar microfoon even achter bij het drumstel en loopt naar de rand van het podium. Dan slingert ze met een krachtig volume vol hartstocht haar stem de zaal in. Het lijkt wel of de 250 aanwezigen staan vastgeketend. Dan, nog een keer worden we overspoeld door de power van haar stem. En zo beleven we een ongekend kippenvel moment.
Tijdens de ombouw komen er nog steeds mensen binnen en mag frontvrouw Dana Fuchs voor een prettig gevulde zaal haar rockbitch kunsten aan ons vertonen. Sommige heren vooraan het podium staan met open mond te kijken om vervolgens van geen wijken meer te weten. De band opent met de titelsong Love To Beg van de gelijknamige CD. Een fijne opener die wordt vervolgt met Faster Than We Can. Via oude krakers als Almost Home en Song Bird pakt ze ons bij de hand en voert Dana ons mee. De sfeer en enthousiasme bij het publiek blijft hierdoor ook bij het nieuwe Superman krachtig overeind. De chemie die je voelt tussen Dana en haar Band is waar te nemen als je ziet dat het plezier er onderling van af spat. Regelmatig contact zoekend geeft Dana hiermee alle credits aan het stel geweldige muzikanten die om haar heen staan. Bij I’d Rather Go Blind aangekomen gaat de volledig ingepakte zaal via geschreeuw, gejoel en hard gefluit uit zijn dak. Als we daarna ook nog getrakteerd worden op Misery, Helter Skelter en Goin’ Down kan deze avond voor velen niet meer stuk. Ook ondergetekende gaat ondanks het gevoel, mwah wel een beetje kort een uur en 10 minuten, tevreden huiswaarts.
Website: http://danafuchs.com
Foto’s: http://www.flickr.com/photos/metrique
Tof verslag en mooie foto’s!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dana Fuchs kon mij op RibsNBlues toen niet echt boeien. Terwijl ik haar albums en DVD wel kan /kon pruimen.Maar ze blijft een prima RockBitch met nog steeds een prima act met haar zwaaiende haren etc zie ik. :)
William, Dana ging op ribsnblues onder in het slechte geluid, evenals hokie joint, maar daar doorheen geluisterd, was de show en band in mijn ogen gewoon goed, maarja een geluidsman kan een optreden behoorlijk verknallen.
Altijd dezelfde songs, dezelfde schreeuw waar ze mee begint, dezelfde covers, dezelfde emotionele momenten, dezelfde “wardrobe malfunction”. Ik heb het eerlijk gezegd een beetje gehad met Dana.
Leuk op een festival maar naar een los concert zal ik niet gauw nog eens toegaan tenzij ze de boel eens helemaal omgooit. Met de nieuwe CD is er qua repetoire en show nog steeds niet veel veranderd. Ze treed in onze contreien relatief veel vaker op dan in haar thuisland mischien iets teveel van het goede.
Ik word een beetje moe van de uitdrukking “RockBitch”
Bluesbabe beter?
@Patrick, “bluesbabe” klinkt idd sympathieker !
Bewn het wel eens met Roger. Ik heb haar nu vaak gezien maar voorlopig wel even genoeg. Trouwens geweldige band heeft ze, die wil ik elke avond wel zien!!
Ze blijft wel een geweldige zangeres maar dat: we are one family like in a church e.d. …………..bepaal ikzelf wel!