GARY CLARK JR.
MC Theater, Amsterdam
15 Februari 2013

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Tekst: Jeroen Bakker / Foto’s: Marco van Rooijen
Meer foto’s, zie Fotoalbum Gary Clark Jr.

Terwijl vanuit Malibu Joe Bonamassa deze maand HP De Tijd te woord staat en zich openlijk afvraagt wat er toch mis is met de desinteresse bij de jongeren voor de ‘zwarte blues’ en zowel Revu als, ‘het moet niet gekker worden’, Muziekkrant Oor, gretiger dan ooit in de rij staan voor een interview, is BluesMagazine voor de tweede keer in korte tijd getuige van een concert dat Gary Clark Jr. in onze hoofdstad geeft. Na een eerder ‘goedbezocht’ optreden in oktober 2011 is het optreden van vanavond al maanden van te voren uitverkocht. Stond aanvankelijk het intieme Bitterzoet op de agenda, het leek de boeker nu een slim idee om het optreden te verplaatsen naar een zaal met een capaciteit van 900 bezoekers. Mede geholpen door een heuse mediahype in de Benelux, zowel Giel Beelen als Matthijs ‘de wereld draait doorrrrrrrrrr’ van Nieuwkerk gillen het uit van enthousiasme, is de Texaanse muzikant in één week tijd vastgelegd voor zowel Werchter als North Sea Jazz 2013 en lijkt Pinkpop voor de zoveelste keer achter het net te vissen.

Gary Clark Jr.

Het feest lijkt al op voorhand geslaagd als blijkt dat de hoofdpersoon in kwestie deze avond heeft uitgekozen om zijn 29e verjaardag te vieren. Alsof dat nog niet genoeg is wordt het optreden ook nog eens aangegrepen om de officiële release van het album Blak And Blu,
dat zich niet alleen ondersteund weet door een strakke campagne van de platenmaatschappij maar dat ook op louter positieve reacties kan rekenen vanuit de pers, onder de aandacht te brengen. Afgezien van deze festiviteiten kent het optreden weinig verschillen met de laatste show in Paradiso. Terwijl door logistieke problemen veel toeschouwers nog niet binnen zijn, betreedt de band rond half tien het podium als When My Train Pulls In wordt ingezet. De drukte rondom het ‘plotselinge’ succes lijkt aan deze muzikanten volledig te zijn voorbij gegaan. Geen krachtpatserij of vreemde fratsen maar een uiterst ontspannen groove en een gitaarloopje dat zich eindeloos lijkt te herhalen zonder ook maar enige verveling teweeg te brengen leiden al vroeg op de avond tot een prettige spanning en volledige overgave van het publiek dat voor een blues-act opvallend jeugdig is.

Gary Clark Jr.

Opvallend is ook het vocale bereik waarmee Gary Clark Jr. diverse stijlen aanpakt. De muzikale reis gaat via Texas-shuffles naar de countryblues van de Mississippi Delta om vervolgens door te stoten naar het soulvolle Detroit en uiteindelijk los te gaan in 3rd Stone From The Stone van Jimi Hendrix die subtiel overgaat in zware Chicagoblues-klanken waarin niet bepaald zuinig met effecten wordt omgesprongen. Bluespuristen komen volledig aan hun trekken tijdens originals van zowel Leroy Carr als Elizabeth Cotten. In The Evening (When The Sun Goes Down) en Freight Train van deze componisten krijgen een ingetogen en waardige vertolking die het publiek doen verstommen. Mocht het gevaar dreigen dat alle aandacht verslapt dan is er altijd nog de knallende soulstamper Ain’t Messin Round die in deze uitvoering wel iets weg lijkt te hebben van Are You Gonna Go My Way, een grote hit van Lenny Kravitz uit ’93. Mede dankzij de ondersteuning van 3FM is veel herkenning waarneembaar bij het ‘hitgevoelige’ gedeelte van het publiek. Voor een flinke portie volksmennerij ben je bij Gary Clark Jr. duidelijk aan het verkeerde adres. ‘Let The Music Do The Talking’ is het motto maar wanneer dat met zo veel bevlogenheid gepaard gaat zoals dag afgelopen vrijdag het geval was, mag het geen enkel probleem zijn om een soortgelijke indruk achter te laten op de grote festivals die we dit jaar nog kunnen verwachten.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Gary Clark Jr.

Meer foto’s, zie Fotoalbum Gary Clark Jr.


Ook op Blues Magazine ...