DAVE ARCARI
Maloe Melo, Amsterdam
21 Februari 2013
Tekst: Jeroen Bakker / Foto’s: Huub Hoeberigs + Marco van Rooijen
N.B. Foto’s Marco zijn van concert dag later, 22 februari @ Lakei, Helmond – zie ook foto album Dave Arcari
Aan de Lijnbaansgracht in Amsterdam bevindt zich een café, tevens livepodium, dat zo onderhand toch wel als een uniek stukje heilige bluesgrond in Nederland mag worden gezien. Maloe Melo biedt al enkele decennia lang een Home Of The Blues voor de liefhebbers van de meest oprechte muzieksoorten die er zijn. Een goed excuus om weer eens langs te gaan vormde het optreden dat de Schot Dave Arcari daar onlangs gaf.
Terwijl het nieuwe album, dat onlangs werd opgenomen met enkele Finse zielsverwanten, binnen zeer afzienbare tijd zal worden uitgebracht verruilde de sympathieke hellraiser heel even de Highlands voor twee solo-optredens in de Lowlands. Zowel Helmond als Amsterdam stonden deze keer in de behoorlijk gevulde concertagenda vermeld. Heel veel verschillen met de optredens tijdens het Moulin Blues Festival van twee jaar geleden waren er niet maar wederom werd indruk gemaakt door de bijzonder gedreven Arcari die geen onderscheid lijkt te maken tussen een zomers festivalpubliek bestaande uit enkele honderden toeschouwers of nog geen dertig betalende bezoekers op een koude, doordeweekse winteravond.
Bewapend met zijn National Steel Guitar betreedt de muzikant rond tien uur het podium om, afgezien van een korte break, gedurende twee uur lang alle aandacht op zich te vestigen en dit vervolgens geen moment meer los te laten. Eigen nummers en traditionals of covers worden in hoog tempo afgewisseld. Het lijkt een flinterdun lijntje tussen de rauwe Delta-blues, Schotse folk, country en punkabilly waarbij de hoofdpersoon zich, alsof door de duivel bezeten, helemaal laat gaan. Regelmatig draaien zijn oogpupillen weg of klinkt er een bulderlach en toont hij het publiek zijn enorm lange tong. Het meisje dat aanvankelijk verdekt achterin staat opgesteld met haar fotocameraatje schrikt zich een ongeluk als Arcari tijdens Nobody’s Fool het podium afrent om deze van wel heel erg dichtbij te laten zien. Terug naar het podium wordt nog even snel een wisky meegenomen en opgedronken.
We krijgen met Parcel of Rogues een stukje geschiedenisles van meer dan driehonderd jaar geleden toen The Acts of Union werden getekend. Arcari vertolkt hier een folksong op zijn eigen wijze waarin wordt ingegaan op het samengaan van Engeland en Schotland. Ook wordt diepgegraven in de bluesgeschiedenis zoals die door Robert Johnson en Blind Lemon Jefferson werd bepaald. Preachin’ Blues maar ook Walkin’ Blues lijken Arcari op het getatoeëerde lijf geschreven. Mooi is ook zijn ode aan The Man In Black tijdens Blue Train. Arcari, zelf ook volledig in zwart gekleed, heeft zijn gitaar even omgeruild voor een zwarte, elektrische variant. De performance, volume en felheid waarmee deze vertolking wordt uitgevoerd doet niet onder voor die van, pak hem beet, Metallica’s boegbeeld James Hetfield.
Gelijk aan de snelheid van een gemiddeld Ramones-concert zijn er vanavond ongeveer vijfentwintig tracks doorheen gejaagd en blijkt de sympathieke Schot niet te beroerd om er nog even een toegift tegenaan te gooien.
Met Seasick Steve’s optreden tijdens het voorlaatste Lowlands Festival nog in het achterhoofd, moet het Dave Arcari toch zeker lukken om een soortgelijke populariteit te bewerkstelligen.Vooralsnog is het wachten op de optredens die met de Hellsinki Hellraisers gegeven zullen worden ter promotie van het album Wisky In My Blood.
(In hoeverre een van wisky doordrenkte mondelinge afspraak rechtsgeldig is….!) wordt na afloop plechtig beloofd dat wij hier dit jaar nog kennis zullen maken met dit zooitje Scandinavische herrieschoppers.
Set 1:
Dreamt I Was 100
Cotton On My Back
Soul Of A Man
She’s Gone
Nobody’s Fool
Parcel Of Rogues
Devil’s Left Hand
Preachin’ Blues
Got Me Electric
Blue Train
Good Friend Blues
One More Heartbreak
Set 2:
One Side Blind
MacPherson’s Lament
Cherry Wine
Another Chance
Bring My Baby Back
Can’t Be Satisfied
Gravel Road
Hangman’s Blues
Texicalli Waltz
Close To The Edge
Day Job
Walkin’ Blues
Hot Muscle Jazz
Meer foto’s zijn te zien in het foto album Dave Arcari
Website Artiest:
www.davearcari.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe