Verslag CD-presentatie Mariella Tirotto & The Blues Federation 29 November 2008 Cafe Royal Mill

Peter de Wit

De ontvangst tussen 21.15u en 22.00u verliep meteen al heel gezellig.
Een paar goede vrienden van ons waren zo lief om bij de ingang plaats te nemen met de gastenlijst en het gastenboek. De Prosecco die iedere gast als welkomsdrankje kreeg aangeboden, bleek goed in de smaak te vallen.

Aangezien het programma nogal gevuld was, werd om 22.00u de aftrap van het officiële gedeelte gegeven door presentator Peter de Wit, die de hele avond lang met een geweldige flair de verschillende onderdelen van het programma aan elkaar praatte.

Hij kondigde om te beginnen Erwin Nyhoff aan, die door ons gevraagd was het muzikale gedeelte te openen.
Dat deed hij met verve!
Binnen de kortste keren wist hij het publiek los te krijgen en op te zwepen met een uitgekiende keuze uit zijn repertoire en zijn uitbundige performance.

Erwin Nyhoff (29 november 2008 - Mill)

Hierna even een pauze; we hadden ervoor gekozen om eerst een set van ons oudere werk te spelen, een terugblik op de start van de band, die destijds begon met de naam Nederblues.nl
We zagen een aantal mensen met een grote grijns op hun gezicht meezingen met nummers als Appleknockers Flophouse en Wang dang doodle.
Aan het einde van de eerste set ook nummers die we later in ons repertoire hebben opgenomen, zoals Heard it on the X en het prachtige wereldnummer Little Wing.
Het laatste is een song die we zeker in ons repertoire houden, heerlijk om te spelen!
Een nummer ook waarop het publiek altijd laaiend enthousiast reageert.

Omdat het een speciale avond was, hadden we muzikale gasten uitgenodigd om het geheel extra luister bij te zetten.
Toetsenist Ruud van Eldik speelde in de eerste set mee bij Brother Booze en zou later die avond nog een keer zijn opwachting maken.

Ruud van Eldik (29 november 2008 - Mill)

Dan het gedeelte waar het eigenlijk om draaide deze avond: de Cd.
We hadden 3 mensen uitgekozen om de eerste Cd’s aan uit te reiken: om te beginnen Michel Greten, zonder wie deze band niet zou hebben bestaan. Dan Claudia Spruijt, die we beschouwen als ons “6de bandlid” vanwege haar nooit aflatende praktische en persoonlijke betrokkenheid bij de band. De derde Cd ging naar Harry Dekkers van de Ezelsocieteit in Zeist, een opvangplaats voor verwaarloosde en/of mishandelde ezels uit heel Europa.
Heins en ik adopteerden hier in mei jl. een ezel, financieel gezien bedoel ik dan.
Bij een bezoek aan onze adoptie-ezel Dinky kwam Heins spontaan met het idee om van onze eerste 200 verkochte Cd’s 1 euro per Cd te doneren aan de Stichting.

Gelukkig was de rest van de band het hier helemaal mee eens en zo combineren we iets wat bij ons leven hoort – muziek maken – bij iets wat er wat ons betreft net zo goed bij hoort, nl. niet alleen voor jezelf leven, maar ook iets voor de kwetsbaren in de maatschappij doen.
Ofwel: we hebben het hier over een win-win situatie.

Terug naar zaterdagavond.
Nadat ook de eerste 10 mensen die het gastenboek getekend hadden, hun gratis – gesigneerde – Cd in ontvangst hadden genomen en we een korte pauze ingelast hadden om mensen in de gelegenheid te stellen de Cd te kopen en laten signeren, startten we de set waar het allemaal om ging: integraal speelden we de nummers van Somewhere down the road.
Als eerste werd After hours gespeeld, een instrumentaal nummer wat op de Cd als bonustrack staat.
Bij 3 songs speelt op de Cd een blazerssectie mee, daarom vonden we dat deze op onze presentatie niet mocht ontbreken. Ton Peeters, Cor Jansen, Jan de Laat en Leo spetterden tijdens Wintertime blues, You don’t care en het titelnummer Somewhere down the road … ik zou bijna zeggen van het podium af, ware het niet dat ze er wegens plaatsgebrek vóór stonden.

Bijna alle nummers van de Cd hebben we tijdens de afgelopen maanden al live gespeeld en net als die keren merkten we ook deze avond dat ze zeer enthousiast ontvangen werden.
Wat natuurlijk heel fijn is wanneer het om eigen werk gaat.

Een paar bijzondere momenten wil ik ook nog even noemen: Bert Lek kwam aan het einde van de avond nog even op het podium om officieel aan te kondigen dat we op 21 maart 2009 deel uit maken van de line-up van An Evening With The Blues in Tiel.
Verder had de band, als blijk van waardering voor het management, – pr en boekingswerk wat ik doe, een verrassing voor mij in de vorm van een pluche ezel (Dinky?), een overheerlijke fles Baileys en een staatslot.

Om 02.45u was het dan gedaan en keken we terug op een sfeervolle, drukbezochte presentatie.
Eén ding staat vast: we wilden dat het een feestje zou worden; gezien het verloop van de avond, de reacties van bezoekers en recensenten en niet in de laatste plaats ons eigen gevoel, zijn we in die opzet zeker geslaagd!

Intussen zijn we een ruime week verder en is er een duidelijk effect merkbaar: we zijn in een aantal radioprogramma’s in Nederland en België Cd van de maand, de eerste recensies zijn geschreven- allemaal zéér lovend – en de aanvragen voor optredens lijken ineens in een stroomversnelling te komen.

We zijn heel blij met hoe alles loopt en…de plannen zijn er voor een tweede cd!