Duketown Dogs
Optreden / CD-Presentatie
De Kentering, Rosmalen
26 september 2010
Tekst/foto’s: Fons Kersbulck
De Duketown Dogs presenteren zich alweer een aantal jaren aan het publiek. Eerder waren ze bekend onder de naam Junkyard Dogs, maar toen bleek dat er twee Junkyards Dogs in het land waren hebben ze besloten een andere naam aan te nemen. Duketown leek daarbij een vrij logische keuze, aangezien twee van de bandleden uit de Duketown, ’s Hertogenbosch, komen.
Onder hun oude naam bracht de band al reeds de cd ‘Snakehead’ uit, met daarop nogal wat covers. De band besloot aan de gang te gaan voor een nieuwe cd met daarop veel eigen nummers. De officiële presentatie van de cd vond dus afgelopen zondag plaats in een zaal van het multi-functionele centrum De Kentering in Rosmalen.
Binnengekomen bleek er al een aardige toeloop van publiek en dat zouden er, toen de band aanving, uiteindelijk 140 worden. De entree was ook gratis gehouden. De band zag dit als een stukje investering en als middel om een wat groter publiek aan te trekken. In de zaal tevens een stand met de cd’s van de band (voor een tientje) en ander promotioneel materiaal en, backstage, voor band en pers wat lekkere versnaperingen (dank je wel jongens).
Maar alvorens de band al hun nummers van hun nieuwe cd ten gehore zouden brengen was er ook nog een voorprogramma. Die eer was ten deel gevallen aan Janelynn uit Amersfoort. De veelzijdige en aimabele jongedame is kennelijk een muzikale duizendpoot: ze is zowel songwriter, zangers, gitariste, speelt accordeon en keyboard. Vandaag speelde Mianda van ’t Hof alias Janelynn acht van haar eigen geschreven nummers, zichzelf begeleidend op haar Crafter semi-akoestische gitaar.
Haar muziekstijl mag omschreven worden als pop-folk. Mooi stukje gitaarwerk en een uitstekende stem. Jammer dat het tijdens haar optreden nogal rumoerig was in de zaal, want behalve de typerende gezelligheid van de Brabanders kunnen die ook gewoon geweldig ouwehoeren. ;-)
Het moment suprême was aangebroken voor de cd-presentatie van de Duketowners. De nieuwe cd bevat tien nummers en een bonustrack. De band vloog er gelijk goed in met het nummer ‘Don’t Take Advantage of Me’, een lekkere up-tempo binnenkomer. Wat al direct opviel is de bijzondere en rauwe en pur sang blues-stem van leadzanger Ron “The Duke” en het met SRV-invloeden doorspekte geluid van meestergitarist Pieter Jochems. In het tweede nummer, ‘Booger Full Of Blues’, geeft Pieter nog een heerlijke gitaarsolo weg. Drummer Peter van der Sluys is een type die flink van leer trekt op de drums (zijn bijnaam is niet voor niets ‘Freight Train’. In sommige nummers toont hij aan ook heel gedoseerd te kunnen spelen. Opvallend was ook basgitarist en Amsterdammer Mark van Riel, die zo nu en dan ook duidelijk op de voorgrond treedt en waarvan ondergetekende gerust durft te stellen dat hij een toppertje is binnen de basgitaristen-wereld.
Het derde nummer is naar mijn mening het klapstuk van de cd. In het rustige ‘Line Of Fire’ is het vooral de Duke die opvalt, heel gedoseerd en zeer evenwichtig bijgestaan door de rest van de band. Nog zo’n heerlijk rustig nummer is Blue Jeans Blues.
Heel de cd is trouwens een waar masterpiece geworden. Heerlijke, bijna ballads afgewisseld met stevige up-tempo bluesrock. Blues as Blues can be! Meerdere keren heb ik hem nu beluisterd en de muziek gaat geen moment vervelen. Het gaat te ver om hier alle nummers één voor één te beschrijven cq uit te spitten.
De band stond er overigens die dag niet in de vaste viermansformatie, maar er waren ook gastmuzikanten aanwezig: Jan Martin Monster op de Keyboard (en backing-vocals) en in één nummer ook Ptjotr Jurtschenko op de sax. Beiden hebben ook aan de totstandkoming van de cd gewerkt. Derde gast was de 15-jarige Leif de Leeuw (leerling van Pieter Jochems en winnaar SENA Dutch Guitar Awards 2009). De band had, drie jaar geleden, al eerder opgetreden met de getalenteerde Amersfoorter. Ze wisten dus precies wat voor vlees er in de kuip zat (geen simpel koteletje maar duidelijk een chateaubriand).
De band sloot de middag af met een respect-waardige “See The Ligth”, een tribute aan Jeff Healey.
Toen de laatste noten nog na-echoden jelde het publiek, logischerwijs, om meer. De band trakteerde het publiek vervolgens nog met twee covers:
Leuk detail was dat er op een bepaald moment een gitaar-duel ontstond tussen Leif en Pieter en laatstgenoemde zich plots op het podium liet vallen, als was het alsof hij bezweek onder het geweld van dit duel.
Duidelijk was dat het publiek zich bijzonder heeft vermaakt en de nieuwe cd zeer goed ontvangen werd, ook al gezien alle superlatieven en egards die de band ten deel viel. Kan dit alleen maar onderschrijven, want de jongens hebben echt een heerlijke cd in de markt gezet die zeker de moeite van aanschaf waard is.
Meer foto’s : www.flickriver.com/photos/51625348@N06/sets/72157624929571805/
links:
Janelynn: http://www.myspace.com/janelynnmusic
Duketown Dogs: http://www.duketowndogs.com/
We horen graag je mening! Voeg reactie toe