Ben Prestage
Support act: The Veldman Brothers Stripped
Metropool, Hengelo
8 November 2013
Tekst: Nineke Loedeman / Foto’s: Herbert Schluter
Sinds een jaar of vier doet de Amerikaanse one-man-band Ben Prestage Nederland regelmatig aan. Hij is een graag geziene gast op grote festivals, evenals in kleine kroegen. Zijn Florida Swamp Blues valt bijzonder in de smaak bij menig (country) bluesliefhebber. Een instrument als de cigarbox bespeelt hij als geen ander, en een optreden van hem zul je niet snel vergeten. Op naar Poppodium Metropool in Hengelo, hier praktisch om de hoek, waar Ben in het Paradijs (kleine zaal) zal staan eh…zitten. Op het laatste moment is er zowaar een voorprogramma toegevoegd: Gerrit en Bennie Veldman die, naast hun vierkoppige band, tegenwoordig ook samen aan de weg timmeren als The Veldman Brothers Stripped, een semi-acoustisch gebeuren.
Als we aankomen bij Metropool oogt het druk, maar die drukte is vooral bestemd voor The Opposites die, aan de overkant, in de grote zaal spelen. Maar dat bijt elkaar niet, want beide zalen zijn uitstekend geïsoleerd. Het Paradijs is al aardig gevuld, en klokslag 21.00 uur nemen bluesbrothers Bennie en Gerrit Veldman plaats, naast de opstelling van Ben Prestage. Bennie achter zijn orgel en Gerrit met zijn gitaar op schoot, het geheel oogt klein en intiem. De sfeer in het Paradijs is heel prettig, en nog steeds stroomt er publiek hier binnen.
De mannen beginnen de set met Leadbelly’s Easy Rider, waarbij Gerrit een fijn stukje slide gitaar laat horen, en Bennie een flinke harppartij wegblaast. Een goed begin van wat een kleine drie kwartier genieten wordt. Zó waan je aan oevers van de Mississippi, wegdromend bij de slideklanken die Gerrit gevoelig uit zijn gitaar tovert, en zó sta je mee te stampen met een heerlijke uitvoering Robert Johnson’s Crossroads, waarbij Bennie laat horen dat hij ook een geweldige bluesstrot bezit.
De set is afwisselend, bestaat uit covers en eigen nummers en de broers nemen om de beurt de zangpartijen voor hun rekening. Verrassend wordt dit fijne optreden afgesloten met Hush ( Joe South ), hit van Deep Purple en later Kula Shaker, dat de mannen in een rocky jasje hebben gestoken. Na drie kwartier spelen kan gerust gesteld worden dat ook voor The Veldman Brothers Stripped geldt: Blues and roots straight from the heart!
Nauwelijks een kwartiertje later komt Ben Prestage het podium op, hij oogt ietwat schuchter en onzeker maar zodra hij plaatsneemt achter z’n drums gaat er een knopje om. Stereotiep wellicht om te zien met zijn vlassige baard, pet en houthakkersbloes. Als eerste trekt hij zijn boots uit, en plaatst zijn witggesokte voeten op de pedalen van zijn drumkitje. Gelijk gooit hij maar het gas erop, met zo’n supersnel guitarpicking nummer, waarbij je het niet kunt afknipogen hoe die vingers de snaren beroeren, zo snel gaat het! Op zijn vraag of we “ready for the blues” zijn, komt een instemmend geroep uit het publiek. Met ruim 100 man staat het er met de neus bovenop, om maar niets te missen van deze snarenvirtuoos, die op hilarische wijze zijn muziek de zaal inslingert. Hij mag dan ogen als een Hillbilly, deze man is een ware snaren-kunstenaar, en begeleidt zichzelf uitstekend daarbij met drums en harp.
Hij heeft een goede zangstem, die mooi tot zijn recht komt in de Ballad of Curtis Low, waarbij hij zichzelf op zijn resonator begeleidt. Om vervolgens over te gaan in een retesnelle Jitterbug Swing van Bukka White. Hij kletst lekker, roept regelmatig om God’s genade en krijgt frequent drankjes aangeboden door enthousiaste toehoorders. Ook zijn nederlands is erop vooruit gegaan: tijdens het voorstellen van zijn band ( altijd een hilarisch moment) gaat het dus van: “op mijn links, op jouw rechts…” Zijn gitaarstandaard staat binnen handbereik opgesteld, met een akoestische gitaar, de resonator en twee bijzondere gitaren, waaronder de cigarbox en de tweesnarige bezemstelengitaar.
Ook gebruikt hij zijn pedal steel guitar, waarop hij Your Legs Are Too Little brengt, een nummer welke hij opdraagt aan mager vrouwvolk.
Ruim anderhalf uur weet deze one-man-band op voortreffelijke wijze het publiek te vermaken. Nergens raak je verveeld, muzikaal zit het geheel subliem in elkaar. Veel opzwepende nummers, waar een aantal mensen lekker op mee dansen. Wat een geweldige artiest, achter zijn grappen en grollen gaat een gepassioneerd muzikant schuil.
Ben sluit na dit weekend zijn omvangrijke tour af, vertrekt daarna naar Brussel om op het vliegtuig te stappen naar Israel, waar hij nog twee optredens zal doen. In April 2014 keert hij weer terug naar ons land, evenals naar België en Noorwegen.
http://www.benprestagemusic.com/
http://www.veldmanbrothers.nl/
We horen graag je mening! Voeg reactie toe