Verslag “AN EVENING WITH THE BLUES” : 20 maart 2010 Agnietenhof, Tiel

Foto credits: Bert Lek

Tekst : Fons Kersbulck ; Foto’s : Fons Kersbulck en Bert Lek

Een jubileum, dat was het voor de organisatie van de 20ste An Evening With The Blues. Door het werk van een aantal bevlogen mensen en met de hulp van een reeks aan sponsors, was het weer mogelijk om een avond cq festival neer te zetten die staat als een huis of liever gezegd als een schouwburg, want de avond werd gehouden in de zalen en café van Schouwburg Agnietenhof.
De organisatie had voor die avond wederom weer gezorgd voor een geweldige line-up en opnieuw waren de 1000 kaartjes al uitverkocht, geruime tijd voordat het festival aanving. Dat in no-time uitverkopen van de tickets lukte de organisatie nu al een paar jaar achter elkaar. Dat zegt toch wel iets over de kwaliteit van dit festival. Gesprekjes leerde mij dat sommige van de bezoekers hier al twintig jaar kwamen, voor de schrijver van dit verslagje was het dus de eerste maal (shame on me).
Voor mij zaten er bovendien een aantal onbekende artiesten tussen, dus ik kon me mooi laten verrassen. En een verrassing werd het. Die avond passeerde zowat alles de revue van wat het hart van een muziekliefhebber sneller kan gaan doen kloppen: blues, bluesrock, gospel, country, rock ’n roll, jazz, zydeco en cajun en mixen van dat alles is hetgeen wat die avond mijn oortjes (nou ja, oortjes…) gestreeld heeft.

Foto Credits : Bert Lek

De volgende bands waren voor dit feest uitgenodigd:
–         Holmes Brothers
–         Jim Byrnes & The Sojourners
–         Sharrie Williams & Co
–         Bugs Henderson & The Shuffle Kings
–         John Primer & The Real Deal Blues Band
–         Jo Buddy & Down Home King III
–         Little Willie Littlefield
–         Zydegonutz

De doorgewinterde bluesfreak weet nu natuurlijk al gelijk wat deze line-up voor deze avond betekent.

De bands hadden drie ruimtes tot hunner beschikking: een grote zaal, een wat kleinere zaal en het gezellige café. In de hal waren stands te vinden van o.a de Blues Foundation Holland, een verkoper van miniatuurgitaren, een cd- en vinyl-stand, een standje handgemaakte sieraden, een beeldhouwster en de geweldig mooie schilderijen van bluesartiesten in olieverf van Marike Cools, een kunstenares uit Tiel. Door slechts twee kleuren te gebruiken verkrijgt ze in haar werken een sepia-achtig effect.
Natuurlijk moest ook de inwendige mensen niets tekort komen, vooral niet waar het de drank betrof. Eten was natuurlijk ook mogelijk. Zo kon je altijd nog even je cholesterol-waardes verhogen onder het genot van een hamburger.

Foto Credits : Bert Lek

In de grote zaal mochten de Holmes Brothers het spits afbijten. De uit Virginia afkomstige band zijn al 38(!!!) jaar bij elkaar. Ze speelden een mix van R&B, blues, dan weer gospel die in menig zwarte kerk in Amerika niet zou misstaan. Zowel de broertjes Sherman als Wendell Holmes en de drummer Popsy Dixon zingen alle drie. Ze spelen strakke eigen nummers maar coveren ook werk van o.a. John Fogerty, Hank Williams, Nick Lowe en Lyle Lovett. In de States zijn ze zeker geen onbekenden en ze deelden al het podium met grootheden als Bob Dylan, Van Morrison, Bruce Springsteen, Willie Nelson, Lou Reed, Peter Gabriel, Keith Richards enzovoorts. Teveel op op te sommen. In 2008 stond het voortbestaan van de band op het spel toen dokters de diagnose kanker bij Wendell Holmes vast stelden. Op bijzondere wijze lijkt Wendell de ziekte te hebben overwonnen. Er was vanavond in elk geval niets van te merken, van de band speelde de sterren van de hemel.

In de wat kleinere zaal De Batauwe stond ondertussen Bugs Henderson met zijn Shuffle Kings hun best te doen voor enkele honderden mensen. Weer zo’n oude rot die de afgelopen veertig jaar al 15 cd’s heeft volgespeeld en -gezongen. Bugs heeft een unieke speelstijl in een mengeling van blues, bluesrock, jazz en swing. Die speelstijl was kennelijk ook al opgevallen bij andere grote jongens uit de muziek, want hij mocht het podium al delen met iconen als BB King, Eric Clapton, Freddie King, Roy Buchanan en James Burton. Bugs heeft ook een uitstekende stem. Hij werd bijgestaan door zijn drumer Cody Norman en de langharige Sean Frankhouser. Grappige man, die laatste. Het ene moment had hij de grootste lol, het andere moment kon hij gebiologeerd, soms afwezig en stoïcijns rond staan kijken. Bugs was opnieuw een topper op deze avond.
“Bugs Henderson should be declared a national treasure”, zo schreef Guitar Player Magazine eens.

Als je een poging wil doen een verslag te maken van een avond als deze, waar drie bands tegelijkertijd optreden, dan kan je natuurlijk niet te lang op dezelfde plek blijven rondhangen, hoe goed de muziek ook moge klinken. Dus op naar de volgende. In het café was Jo Buddy & Down Home King III ondertussen zijn publiek in vervoering aan het brengen. Dit maal nou eens niet uit de US of A, maar uit het land van de duizend meren: Finland. Wie denkt dat daar alleen sauna’s, nokia-telefoons en sparrenhout vandaan komen heeft het dus mis. De festivalkrant omschreef hem als volgt:
‘Jo Buddy heeft een zeer individuele en persoonlijke stijl, zijn laid-back-muziek verspreidt de vreugde van het leven, die gelijktijdig tijdloos, aards en spiritueel is. De blues van Jo Buddy voert je langs ragtime, down home blues, old spirituals, swamp, boogies, soul, rock ’n roll, rockabily, garage rock, west-african rhythms en zelfs spaanse flamenco’
Deze omschrijving zegt wel genoeg over wat deze Fin doet. In Finland ontketende hij een ware hype en nu lijkt ook de rest van de blue(s) planet aan de beurt.

Even was er tijd voor een korte pauze en samen met nog vele andere blues- en nicotine-liefhebbers (B&N) spoedde ik me naar buiten om een sigaretje te gaan roken. Het zag er in elk geval goed blauw en waarschijnlijk heeft het één en ander ook geleid tot een KNMI-smogalarm voor Tiel.

Terug naar de grote zaal. Jim Byrnes is opnieuw zo’n oude bluesman, ook van het Amerikaanse continent en dan met name Canada. Samen met zijn Sojourners was hij hier naar toe gekomen om een ‘one heck of show” neer te zetten en dat hebben ze dus ook gedaan. De muziek van Byrnes is blues, country en gospel en het lijkt alsof hij die drie stijlen in een blender gemixed heeft. Byrnes is weliswaar de bandleader, maar gitarist Paul Pigat valt ook op door zijn fenomenale instrumentbeheersing. En dan komen de Sojournes op het podium, drie zwarte mannen, keurig in het pak die a capella een partijtje gospel zingen van de bovenste plank. Gospel zoals alleen onze donkere medemensen dat schijnen te kunnen. Wat deze band hier neerzette was gewoon helemaal top en de reacties van het publiek logen er ook niet om.

Ik had moeite om deze geweldige band te verlaten, maar de plicht roept, dus terug naar de kleine zaal, waar John Primer en zijn Real Deal Blues Band alweer een tijdje zijn best stond te doen. Van al dat geloop krijgt een mens honger, dus gelijk maar even die honger gestild met hoog-energetisch (lees; vet) voedsel in de vorm van een hamburger. Primer staat garant voor traditionele blues en heeft zijn “opleiding” gehad in Chicago. Hij is een meester van de snelle slide-gitaar. Traditionele blues betekent ook vaak dat er een bluesharp aanwezig was. Eén bluesharp? Harpist Melvin “Harmonica” Hinds had er een hele koffer van vol.
John Primer heeft overigens ooit nog gespeeld in de Chicago All Stars band van de legendarische Willie Dixon.

Met spoed naar het café om niet teveel te missen van Little Willie Littlefield, die hier al de derde keer optreedt. De man is een echt bluesfossiel (overigens positief bedoeld hoor), want zijn carrière gaat terug tot 1947 (!!!), toen hij als zestienjarige voor het eerst optrad.  Willie is een boogie-woogie pianist. Waar hij, op zijn leeftijd, zijn energie vandaan haalt mag joost weten, maar hij doet het. Als een bezetene gaat hij tekeer op zijn piano, waarbij hij het volledige klavier lijkt te beroeren en hij doet het met een plezier waar je zelf ook vrolijk van wordt. Natuurlijk telt zijn leeftijd wel al mee, want hij treedt niet zo veel meer op als vroeger.
Op een gegeven moment had Willie een schoen uitgetrokken en die op de piano gezet. Willie had echter niet door dat de klep van de piano openstond en op een zeker moment, verdween de schoen, tot grote hilariteit van het publiek, in de piano. Willie leek dat niet onmiddellijk door te hebben, totdat hij natuurlijk een aantal toetsen aansloeg. De zweetschoen werd vervolgens weer uit het instrument verwijderd en Willie ging onverstoord weer verder. Boogie-Woogie met een luchtje?
Een overigens ook opvallend persoon tijdens het optreden van Willie was iemand uit het publiek. Hij zat voor hem met een vel papier op A1-formaat en presteerde het om in no-time een gelijkend portret te tekenen van Little Willie. Sneltekenaar Jaap Venema had daarmee kennelijk succes, want nog voor hij de kans kreeg om zijn tekening op te bergen wilde iemand uit het publiek hem kopen. Zo geschiedde het.

Het werd weer tijd om Willie te verlaten om het optreden van Sharrie Williams te gaan aanschouwen in Het Rabot, ofwel de Grote zaal. Ze werd een beetje beschouwd als het klapstuk van de avond, maar wat mij betreft was gewoon de hele avond al een doorslaand succes. Wanneer je slechts naar de tevreden gezichten van het publiek keek zei dat al genoeg over de kwaliteit die An Evening With The Blues hier deze avond weer had bijeengebracht.
Nou mag een mens eigenlijk niet stereotyperen, maar Sharrie Williams is nou echt het type van wat ik een “Big  Mama” noem. Het muzikaal zwaargewicht (neem me deze woordkeuze niet kwalijk) zorgde in elk geval voor een afgeladen zaal. De volumineuze dame bleek echter ook een zeer volumineuze stem te hebben. Wat een uithalen! Sharrie is een gepassioneerd zangeres en duidelijk beïnvloedt door grootheden als Etta James, Koko Taylor, Aretha Franklin en Billie Holiday. Haar muziekstijl: rockin’ gospel blues. In 1994 tradt ze ook al op bij An Evening With The Blues en het was toen al duidelijk dat men deze dame nog eens een keer moest uitnodigen, dit tot groot genoegen van het publiek.

Last in row in de Zydegonutz band. Iets in de naam van de band verraadt al gelijk wat ze spelen: zydeco en cajun muziek. Zydegonutz is ook de enige Nederlandse band van vanavond en een zeer vrolijk stemmende afsluiters. De mannen komen uit het zuiden van het land. Drummer en zanger Sam Murray komt oorspronkelijk uit Engeland. De band vangt standaard aan met Zydeco en Cajun-muziek en maakt uitstapjes naar de jazz, celtic en de blues en al het andere wat ze leuk vinden.
‘We beginnen met zydeco en vervolgens wordt het allemaal een beetje Go Nutz’, zo staat er op hun website te lezen. Nog niet zo lang geleden hebben ze hun eerst cd gereleased: “Havin’A Good Time”
De zydeco-muziek wordt het meest gemaakt in Lousiana en zijn oorsprong ligt bij de Creools-Franse bevolking. In sommigen delen van Louisiana worden de teksten nog steeds in het Creools-Franse dialect gezongen.
Muziek om vrolijk van te worden en dat was ook te merken aan het publiek. Er werd volop gedanst, geswinged en soms zelfs meegezongen.

Tijdens mijn rondgang langs de diverse zalen en bands heb ik ondertussen zo hier en daar eens bij mensen uit het publiek geluisterd wat ze van deze avond vonden. Ik heb niets dan positieve reacties, sommige zelfs lyrisch, mogen horen en geen enkele wanklank. De 20ste editie van An Evening With The Blues mag een doorslaand succes genoemd worden en de mensen hebben absoluut waar gehad voor hun geld. De variatie aan stijlen was opmerkelijk te noemen. Niemand zal kunnen beweren dat hij iets niet gehoord heeft. Chapeau dus voor de organisatie, al die vrijwilligers, mensen van licht en geluid (want ook dat was tot in de puntjes geregeld) en vooral ook de bands die dit weer tot een leuke avond hebben gemaakt voor de duizend aanwezigen.

Op naar de 21ste editie!

Foto Credits : Bert Lek

> Foto Album Bert Lek
> Foto Album An Evening With The Blues Tiel

Links:
http://www.aneveningwiththeblues.nl/home/ An Evening With The Blues
http://www.theholmesbrothers.com/main.html The Holmes Brothers
http://www.jimbyrnes.org/ Jim Byrnes &
http://www.thesojourners.ca/ The Sojourners
http://www.sharriewilliams.com/ Sharrie Williams
http://www.bugshenderson.com/bh/index.asp Bugs Henderson & Shuffle Kings
http://www.johnprimerblues.com/ John Primers & Real Deal Bluesband
http://www.myspace.com/yobrojo Jo Buddy & Down Home King III
http://www.littlewillielittlefield.net/ Little Willie Littlefield
http://www.zydegonutz.nl/ Zydegonutz
http://www.agnietenhof.nl Schouwburg Agnietenhof