INTERVIEW THE TIBBS
… IN GESPREK MET MICHAEL WILLEMSEN
Hoewel er maar geen einde leek te komen aan de natte herfst, de stormen nog lang niet zijn uitgeraasd en de winter nog maar nauwelijks voet aan de grond heeft kunnen krijgen, laten de eerste voorjaarsgeluiden in Radioland zich al duidelijk gelden. Zo zijn de vrolijke klanken van ‘Ain’t It Funny’ al regelmatig te horen als ‘Smulschijf’ op Radio 538 en bij Radio 2 is er zelfs een hoge notering in Leo Blokhuis’ Verrukkelijke 15 behaald, de meest eigenzinnige hitlijst van Nederland die door de luisteraars wordt bepaald. Het is afkomstig van The Tibbs die deze week met ‘Keep It To Yourself’ hun derde volwaardige album presenteren. Na een eerder gesprek met saxofonist Berd Ruttenberg is het deze keer bassist Michael Willemsen die we spreken. Samen met zijn muzikale vrienden heeft hij vol enthousiasme de draad weer weten op te pakken na een, op zijn zachtst gezegd, ronduit turbulente periode…
Tekst: Jeroen Bakker
Zo zag de wereld er drie jaar geleden nog compleet anders uit op het moment dat ‘Another Shot Fired’ werd uitgebracht en vol verwachting werd uitgekeken naar de optredens die zouden volgen in zowel binnen- als buitenland. Juist op het moment dat het allemaal zou gaan gebeuren ging alles op slot vanwege de pandemie. “Het moment kon niet slechter en ondanks de vele mooie recensies heeft het album nooit op een absoluut volwaardige erkenning kunnen rekenen. Het ‘momentum’ was verloren”, aldus Willemsen. Lange tijd werden concerten “met een dun potloodje in de agenda genoteerd met een gummetje ernaast.” Het absolute dieptepunt volgde een jaar later toen in augustus het trieste bericht volgde dat vriend en bandlid Coen de Vries was overleden. Het maakt de release van dit nieuwe album, dat is opgedragen aan de geliefde tenorsaxofonist, dan ook meer dan bewonderenswaardig. Het voortbestaan stond al eens eerder op losse schroeven na het vertrek van zangeres van Elsa Bekman maar het verlies van De Vries hakte er enorm diep in: “Het was een heel intens proces. We kenden elkaar al vanaf de middelbare schooltijd. We waren maatjes. Het album is ter nagedachtenis aan hem uitgebracht en regelmatig hebben we tijdens in het opnemen in de studio gedacht wat Coen er van zou vinden.”
The Tibbs / Fotografie: Sven Benjamins
Met ‘Keep It To Yourself’ heeft het Nederlandse vintage-soul-combo onder aanvoering van zangeres Roxanne Hartog de lijn doorgetrokken zoals die op ‘Another Shot Fired’ werd ingezet. Ook nu is het album voorzien van fraai en stijlvol artwork zoals dat in de hoogtijdagen van het Motown-label gebruikelijk was en wederom is een geluid geproduceerd dat doet teruggrijpen op de tijd waarin de Northern Soul en Funk de wereld in beweging brachten en daarmee een stukje aangenamer maakten. Al eerder was de prachtige zangeres, omringd door haar zeven mannen, te zien in de bijbehorende clip van ‘Ain’t It Funny’, een strak gespeelde, heerlijk warm klinkende soulstamper waarin een voorname rol is weggelegd voor de blazers en het hammondorgel. Hoewel er muzikaal wordt teruggeblikt met een bijzonder aangenaam authentiek geluid dat op geheel ambachtelijke wijze tot stand is gekomen, beschrijft Hartog met zelfgeschreven teksten haar kijk op de hedendaagse situatie in de wereld.
In het vorige gesprek werd gesproken over “een niet-hiërarchische band” en wat dat betreft is er ook nu geen verandering.Willemsen legt de werkwijze van de band uit: “Roxanne begint met het schrijfproces en Henk Kemkes, de gitarist maakt daar een akkoordenschema bij. Dat is eigenlijk de basis. Vervolgens gaan we al snel de studio in en is de groove aan de beurt. Dan komen de drums en de bas erbij. Je kijkt vervolgens naar de sfeer, wat het nodig heeft en wat je er in wilt hebben. Het moet simpelweg lekker voelen voor zowel de band als voor Roxanne. Daarna wordt het wat breder gearrangeerd met hammond en de horns-sectie die weer bepalend zijn voor de opbouw en de inkleuring van het nummer. Zo ontwikkelt het zich. In de studio is evenals op de voorganger een belangrijke rol weggelegd voor Paul Willemsen, onze producer, mede-bandlid en eigenlijk ook ‘musical director’. Hij hakt de knopen door aangezien we allemaal bepaalde ideeën hebben en er toch een beslissing genomen moet worden. Uiteindelijk is het hele album in drie dagen opgenomen. Sommige nummers hebben twee opname-tracks nodig gehad en sommige vijf, dat is ongeveer de max.”
Met de hulp van de ervaren Paul Willemsen, hij produceerde eerder Michelle David & The Gospel Sessions, Kris Berry en Ruben Hein, is een ware Tibbs-sound ontstaan. Belangrijk hierbij is bovendien de rol van Bob Ohlsson die in Nashville ook nu weer de mastering voor zijn rekening heeft genomen. Ohlsson heeft een indrukwekkende staat van dienst, kan deels zelfs verantwoordelijk worden gesteld voor het geluid, en daarmee het succes van het Motown-label in de midjaren zestig. “Ik durf niet eens te beweren of hij tegenwoordig ook nog andere werkzaamheden erbij heeft maar we weten van hem dat hij onze muziek erg leuk vindt en dit daarom graag aanpakt.”
De bassist neemt met de prachtige hoes in de hand in het kort nog even de tracklist door: “Het album bevat uitsluitend eigen composities met uitzondering van het van The Claw Boys Claw bekende ‘Rosie’. Die hebben we met een Tibbs-sausje overgoten, zeg maar ‘ver-souled’. We vinden het altijd leuk om een nummer waar we iets mee hebben in een ander arrangement te stoppen. ‘Rafaela’ is een soort feelgood-track met een Yardbird-achtige feel waarin Roxanne een zweverige en warme sfeer toevoegt met haar stem. ‘Keep it to Yourself’ is een ska-achtig, beetje rocksteady nummer. Ook daar zitten onze roots in. We willen naast alle andere stijlen graag die kant van de muziek belichten. In ‘Cant Teach an Old Dog New Tricks’ hoor je een stampende, bombastische soulbeat met superstrakke horns en invloeden van The Mothership en George Clinton. ‘Ain’t it Funny’ bevat weer de van ons bekende Northern Soul- en Motown-geluiden. ‘In Orbit’ heeft een ballad-achtige soul-feel. Iets meer in de richting van Otis. ‘For Lack of Better Words’ hangt een beetje tussen Motown en zelfs Roxy Music in. Onze instrumental deze keer is ‘Chicken Bones’, lekkere upbeat en daar zit Booker T & The MG’s in. Deze bevat de handtekening van onze nieuwe organist, Anton Titsing. Die solo knalt er echt uit.“
Andere muzikale projecten naast The Tibbs zijn aan Willemsen niet besteed. “Ik ben nauw betrokken bij The Tibbs waar allerlei werkzaamheden bij komen kijken. Zoals Miles Davis ooit zei: “Do one thing and be good at it.” Ik ben bassist en dat is het maar ik kijk wel om mij heen hoor. Zo was ik laatst bij Dale Davis, de bassist en bandleider van Amy Winehouse, die gaf een clinic. Het mooiste vind ik dan de verhalen. Vragen als hoe is hij daar gekomen’, wat zijn zijn voorbeelden, dat soort dingen. Vind ik leuk.”
Hij kijkt enorm uit naar alles wat er gebeurt en nog komen gaat. ‘Give Me A Reason’ is inmiddels als B-kant op de vinylsingle uitgebracht en na de releaseparty die afgelopen week plaatsvond in Bitterzoet staan er mooie dingen op de agenda. Zo staat de band zaterdag live op het podium van Radio 2’s ‘MuziekCafé’ en zullen er in maart shows volgen in Spanje waar de The Tibbs nog steeds goede contacten hebben. “In mei zijn er dan clubshows in Nederland en hopen we de festivals, zo ook op Koningsdag, te kunnen doen. In september gaan we weer terug naar Spanje.”
De heerlijke cocktail van vintage-soul en allerlei aanverwante stijlen zal voor de liefhebbers van oprechte en authentieke muziek dit jaar overal geproefd kunnen worden. The Tibbs zijn weer terug en sterker dan ooit…
The Tibbs zullen zaterdagmiddag 3 februari live te zien en te horen zijn in het Radio 2-programma MuziekCafé tussen 16.00 en 18.00 uur.
We horen graag je mening! Voeg reactie toe