NIEUW VIRUS TREFT NEDERLAND: ‘MOCK-MANIA’
THE MOCKS – DO YOU WANT ME TOO?
Datum Release: Maart 2024
Label: Wap Shoo Wap Records
Nog altijd spreekt de muziek uit de wilde jaren zestig en zeventig tot de verbeelding van velen en nog steeds blijkt de behoefte naar de live-verrichtingen van de helden uit die tijd onverminderd groot. De geruchten over een op handen zijnde reunie van The Kinks worden steeds sterker, The Who speelt deze week in Londen tijdens een tweedaags-durende benefiet in Londen en The Rolling Stones zijn zelfs al aan het repeteren voor een nieuwe tour die volgende maand zal aanvangen. Ook in Nederland wordt nog altijd en regelmatig met genoegen terug geblikt wanneer Frank Kraaijeveld met zijn Bintangs grondvesten van diverse podia doet laten schudden met het iconische ‘Ridin’ On The L&N’ en andere snoeiharde rhythm&blues. Inmiddels zijn we enkele generaties verder en staan de jonge gasten klaar om het stokje over te nemen en om het nog lang niet gedoofde vuur nog eens stevig aan te wakkeren. Zo presenteerde het Amsterdamse Wap Shoo Wap Records deze maand het debuut van The Mocks dat recentelijk nog werd omschreven als “jongste en meest explosieve 60’s Style-Band sinds lange tijden.”
BluesMagazine sprak onlangs met Timotheus, de gitarist van het energieke trio.
Tekst: Jeroen Bakker
“Ik kan niet zeggen dat het maken van muziek mij met de paplepel is ingegeven. Ik heb daar echt mijn eigen weg in moeten vinden. Een persoonlijke situatie leerde mij dat het allemaal heel betrekkelijk is en dat vormde voor mij de aanleiding om deze droom na te leven. Er was plotseling een kantelpunt dat mij deed realiseren dat dit is wat ik wilde en dat dit is wat ik moest doen. Uiteindelijk zijn mijn ouders het wel gaan begrijpen en ze zijn inmiddels ook oprecht trots maar in het begin was het best wel even slikken toen zij hoorden wat mijn plannen voor de toekomst waren.”
Ondertussen is The Mocks druk bezig om een heuse Mock-Mania te doen ontketenen bij de release-shows van het debuutalbum en inmiddels is de volgende serie optredens vandaag al weer in de voorverkoop gegaan.
“De show in de Rotterdamse V11 was onwijs kicken. Echt een om niet snel te vergeten”, aldus Timotheus die met glinstering in zijn ogen nog hevig nageniet van dit optreden op de Vessel 11, een oude Engelse brandweerboot waar in de kajuit, indien volledig uitverkocht en dat was het in dit geval, het zweet werkelijk van de muren druipt. “We zijn nog niet heel bekend dus je hebt altijd te maken met een aantal afwachtende bezoekers maar uiteindelijk werd het een gigantische grote crowdsurfende menigte.”
Eerder werd al furore gemaakt tijdens De Popronde, het grootste rondreizende muziekfestival in het land dat het drietal veel goeds heeft gebracht.
Na een eerdere editie merkwaardig genoeg niet geselecteerd te zijn, werd besloten om het er niet bij te laten zitten en is er keihard gewerkt aan de doorstart met een succesvol vervolg. Dat het raar kan lopen is wel gebleken: “We hebben vorig jaar zelfs voor de tweede keer meegedaan en zijn vervolgens de meest geboekte band gebleken van alle deelnemende acts. Het leuke van De Popronde is dat je in diverse steden speelt maar ook nog eens op de meest uiteenlopende locaties. De ene keer sta je in een techno-club en vervolgens weer in een kapperszaak of een merchandisewinkel. We werden nog net niet in een dierentuin geprogrammeerd.”
Het is een mooi voorbeeld van de overtuiging en volhardendheid die deze jonge gasten kenmerken. “Juist op het moment dat wij er echt klaar voor dachten te zijn brak er Corona uit. Het moment kon gewoonweg niet slechter. We hebben al vrij snel de draad weer opgepakt om te oefenen en nieuw materiaal te schrijven. We hadden aanvankelijk even de vraag hoe we het nu moesten aanpakken maar we wisten ook meteen dat we de tijd nuttig moesten besteden. Er is nooit aan getwijfeld of we wel verder wilden en zouden gaan.”
De eerste officiële release was er in 2020 met de single ‘My Girl’. “Een oude blitse kraker zou oma gezegd hebben”, klinkt het lachend. “Het lijkt al lang geleden maar het was echt een andere tijd. Muziek maken was meer een soort hobby. Ik had toen nooit durven dromen dat we ooit eens in Paradiso zouden staan.” Toch is het niet op ‘Do You Want Me Too?’ te vinden. “We hebben het wel opnieuw gespeeld tijdens het opnemen van het album maar kwamen al snel tot de conclusie dat we de originele uitvoering toch beter vonden en dan moet je het maar laten voor wat het is. Was geen probleem aangezien we veel nieuw materiaal hebben geschreven waar we echt heel tevreden over zijn. De band is daarnaast ook steeds sterker geworden. Logisch ook, we hebben afgelopen jaar maar liefst zesenzeventig optredens gedaan.”
The Mocks brengen het debuutalbum uit op het door enkele enthousiaste muziekliefhebbers opgerichte label Wap Shoo Wap Records, dat in het nog maar korte bestaan al enkele geruchtmakende releases op de wereld losliet wanneer het gaat om obscure maar heerlijke en vooral radio-onvriendelijke subgenres. Het lijdt geen twijfel dat de band een uitstekend onderkomen heeft gevonden bij het label waar alles draait om ‘het tegengeluid’.
Met andere woorden: echte, organische muziek waarin de basis wordt gevormd door drie akkoorden, veel lef en vurige energie.
“Het is opgenomen met een paar microfoons zonder gebruik te maken van allerlei digitale foefjes.” Een eerdere merkwaardige vergelijking met The Beatles of, van recentere datum, The Analogues van wie ooit al eens het voorprogramma in Paradiso werd verzorgd, werd elders al meteen verworpen: “Veel analoger dan The Mocks ga je het niet meemaken.” Timotheus verklaart een en ander: “Nou ja het was ooit Ringo Starr die aan de basis staat van onze groepsnaam. Hij kreeg eens de vraag voorgelegd of hij nu ‘een Mod’ of ‘een Rocker’ was waarop hij antwoordde met ‘een Mocker’. Wij vonden The Mocks lekkerder klinken. En ach, waar zij probeerden om het zo perfect mogelijk te laten klinken gebruiken wij slechts een paar microfoons en dat is het. Twee microfoons voor de drums en één voor de bas, gitaar en vocalen. Bij ons gaat het er vooral live nog iets rauwer aan toe.” MC5, T-Rex, Outsiders, Q65 en The Motions werden niet voor niets genoemd als invloed en een term als ‘Freakbeat’ is ook al ergens gevallen.
Het album bevat tien tracks, verscheen al eerder via de digitale streamdiensten maar is inmiddels ook op zowel in prachtig roze als in zwart vinyl verschenen. De drie singles ‘Do Me Good’, ‘Not Ready’ en ‘Do You Want Me Too?’ gingen aan de release vooraf en vormen een perfecte staalkaart van wat de luisteraar gedurende een half uur te wachten staat. Zoals men indertijd de kunst verstond om al het noodzakelijke in drie minuten voorbij te laten komen zo weten The Mocks binnen datzelfde kader in 2024 een prima balans te vinden tussen een weliswaar strak omlijnde maar tegelijkertijd speelse manier van spelen. Geen Abbey Road dus maar Studio Teepdek en geen George Martin maar Arjan Spies achter de knoppen. De gitarist en componist van The Kik is er in geslaagd om het geheel mooi in te pakken maar toch de ruwe randjes, soms naar de punk neigend, te pakken, te behouden en subtiel de vocale harmonieën daarin te verweven. Nauwkeurig is er daarnaast gezocht naar de juiste fuzz-gevulde en vuige klankkleuren waarbij de juiste instrumenten en voornamelijk (Vox)versterkers zijn gebruikt waarna alles analoog is vastgelegd. Naast de bovengenoemde singles zijn er uitschieters als het vlotte twee-minuten-durende ‘Find You’, het meeslepende ‘I’m Waiting’ en het spannende instrumentale ‘The Spy’ dat zo afkomstig lijkt te komen uit een serie van lang geleden die nog gemaakt moet worden.
Ook buiten Nederland heeft men al eens kennis kunnen maken met The Mocks. De muziek van het trio is zelfs op de Spaanse radio te horen geweest en niemand minder dan Steven van Zandt, beter bekend als Little Steven van The E-Street Band, heeft de band onlangs gedraaid in The Underground Garage, een wereldwijd beluisterd online-radioprogramma waarin de ‘Coolest Records ever Made’ worden gedraaid. Voor dit jaar staan er wederom optredens in Frankrijk en Spanje geprogrammeerd. “We zijn twee keer eerder in Spanje geweest. Het is volledig anders dan in Nederland. In Nederland halen we meestal een biertje en gaan dan uitgebreid heel veel lullen terwijl we af en toe even kijken wat er zich op het podium afspeelt maar in Spanje komen ze naar de show en richten ze zich ruim een uur lang volledig op de band. Ze zijn daar over het algemeen genomen ontzettend enthousiast en dat maakt het zo geweldig leuk om er te spelen. Er zullen de komende tijd nog veel meer optredens bevestigd gaan worden maar daar kan ik nu nog niet heel veel over kwijt”. Wordt dus vervolgd…
The Mocks – Do You Want Me Too?
Tracks
Do Me Good (2:55)
Find Her (2:07)
Eventually (2:19)
Tell Him (1:50)
The Spy (3:40)
I’m Waiting (3:36)
One More Chance (3:04)
A Normal Guy (3:26)
I Don’t Want You (2:19)
Do You Want Me Too? (3:36)
Website: www.themocksofficial.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe