The Hague Jazz 2010
11/12 juni 2010
World Forum Theatre, Den Haag
www.thehaguejazz.com
review door: Saskia Dracht ; foto’s door: Arjan Vermeer
Voor de vijfde maal vond het Jazz-festival in het Worldforum Theater in Den Haag plaats. In deze vijf jaren heeft The Hague Jazz op een waardige wijze de plaats ingenomen van haar voorganger, het North Sea Jazz Festival. Meer dan twee dagen lang kun je in Den Haag genieten van Jazz, Funk, Soul, Blues, Gospel, Hiphop, Pop en diverse cross-over varianten. Een waar muziekfeest dus.
In meer dan 10 zalen of podiums kon je terecht om je gehoororganen te laten strelen. Van een gevoelige versie van “The Healer” door Liz McComb tot een lekkere funky riff van Candy Dulfer. Het is allemaal muziek van hoog nivo. Het enige wat je een zaal zou doen kunnen verlaten is je eigen smaak. Vind je het mooi of niet. Maar het zal dan ook niemand verbazen dat je op zo’n festival vanzelf meer open gaat staan voor muziekstijlen die in eerste instantie niet de jouwe zijn. Je komt dan bijvoorbeeld een afrojazz band als MDungu tegen. En voordat je het weet sta je een uur te swingen op de vocalen en saxofoonklanken van David Beukers en zijn mannen. Of het sfeervolle en zelfs humoristische optreden van Mister Rain & the Sunny Summers. Het plezier in het muziek maken straalt er vanaf.
Maar toch zijn we op zoek naar onze roots, de Blues. Gelukkig zijn we zaterdagavond op tijd voor een spetterend optreden van de Livin’ Blues Xperience van de oude bluesrot Nicko Chistiansen. Wang Dang Doodle en vele andere bekende oude bluesnummers worden van het podium het publiek in geduwd. Voor meer subtielere en oude blues-based alt-sax grooves moet je bij “Sweet Poppa” Lou Donaldson en zijn quartet zijn. Je waant je weer in de oude jazz-clubs in New York als je hier zo achter het World Forum Theatre in de grote tent naar staat te luisteren. Met Sherry Dyanne krijgen we een swingend r&b optreden voorgeschoteld. Veel interactie met het publiek. Maar het meeste respect hebben we toch voor de 88-jaar oude Toots Thielemans die het festival op vrijdagavond opent. De haarzuivere harmonica klanken vullen de Chez Ella zaal waar een ieder ademloos luistert.
We gaan ons nog meer ‘open stellen’ door het hiphop optreden van Kern Koppen en Vrienden bij te wonen. Ook hier respect, maar muzikaal gaat dit toch echt buiten onze bandbreedte. We rennen weer naar The A-Train om het restant van het optreden van Wende Snijders nog mee te maken. En alhoewel haar albums ons niet zo konden bekoren, was het optreden een welkome verrassing, van stevige rock tot lieflijke ballads. Ze is een waar performer, bijna een actrice op het muziekpodium.
We besluiten naar Gino Vanelli te gaan. Funky pop is de beste omschrijving. En, alhoewel ook hier de kwaliteit niet ter discussie staat, zeker niet van de begeleidingsband, merken we dat ons muzikale uithoudingsvermogen ten einde is. We laten dan ook veel mooie namen voor wat het is en keren huiswaarts. Op naar een nog mooier muziekfeest in Den Haag in 2011.
We horen graag je mening! Voeg reactie toe