Bluesmagazine brengt met The iconic Blues albums een voorzetje van blues albums die niet in je collectie mogen ontbreken, maar laten we ook Nederland niet vergeten. In deze aanvullende reeks, de Iconische Nederlandse blues albums.
Slow blow Fuse – Let me in
Tekst Jos Verhagen
Voordat Big Bo furore maakte in Nederland maar ook daarbuiten, getuige zijn Dutch en European blues awards en zijn optredens in de halve finales van de international Blues Awards in Memphis was hij actief in Slow Blow Fuse, een band in de traditie van de Nederlandse blues met scherpe mondharmonica en gloedvol gitaarwerk. Zelf omschrijft de band zich opererend in het schemergebied tussen swingende Rhythm & Blues en Bluesrock. Bo Brocken hanteert hier de gitaar en verzorgt de zang, Ruurd van der Vegt roert de mondharmonica en Peter Zerner: bas Paul Delforterie: drums vormen de solide basis van Slow Blow Fuse. In 2009 hield Slow Blow Fuse op te bestaan, ze brachten een EP en een album uit Let me in, een album vol scheurende blues.
Let me in is een mix van hypnotiserende blue grooves en powerblues met uitsluitend eigen werk. De elf nummers hebben invloeden van tijdgenoten zoals The Fabulous Thunderbirds, The Red Devils, Stevie Ray Vaughan, Kenny Wayne Shepherd en The Hoax voorwaar geen slechte inspiratie bronnen. Slow Blow Fuse mixt deze verschillende stijlen tot een eigenzinnige cocktail.
De openingstrack “Don’t lock down”, heeft een sterke groove, de heerlijke slides en vette mondharmonica. Het is van die blues die live onder je huid gaat zitten. In krap zeven minuten zweef je weg op de klanken van Slow Blow Fuse.
De mondharmonica rif van “Breaking the Law” doet denken aan The Red devils, het nummer zelf heeft referenties naar het oudere werk van Kenny Wayne Shepherd, maar de mix hiervan levert een verdomd aanstekelijk nummer op waarin Big Bo zich uitleeft in het solowerk met veel Wah Wah.
“(The Devil looks like) my best friend” stampt vanaf het begin stevig door, die gaande weg wordt opgevuld met de vuige mondharmonica van Ruurd, terwijl de ritmejongens lekker blijven doorstampen.
“The Harpman”, een kort maar aanstekelijk nummer door de rollende basgroove van Peter, het snarewerk van Paul, aangevuld met, hoe kan het ook anders in een nummer met de titel The Harpman, de mondharmonica.
De titel track “Let me in” sluit het album af als een semi-instrumentaaltje met als enige tekst Let me in verpakt in weer zo’n sterke groove als basis en voor Ruurd en Bo nog een momentje om lekker uit te pakken.
De bekende Nederlandse Blues Man Big Bo Brocken opereert tegenwoordig vooral als solo artiest, maar in zijn verleden schuilt echter het album ‘Let me in’ van zijn toenmalige band Slow Blow Fuse, een verborgen pareltje uit de Nederlande bluesgeschiedenis.
Wil je dit iconische Dutch blues album terugluisteren, check deze link
Leuk om dit te lezen, waarvoor dank.
Het album is overigens nog steeds te bestellen via:
https://bobrocken.nl/shop/cd-slow-blow-fuse-let-me-in-ft-big-bo/
Groet, Bo