Sfeerverslag blues in Antwerpen 22 – 24 juli 2011
Teksten: Marleen Weinholt en Arie Verheul / Foto’s: Marco van Rooijen
Fotoalbum Rhythm ‘n’ Blues Festival Antwerpen 2011 , zie : http://www.flickr.com/photos/bluesmagazine/sets/72157627172159851/
Afgelopen jaren zagen we de Belgische bluesmannen Guy Verlinde en Wim de Vos met hun bands enkele keren en dat beviel goed. Zo goed zelfs dat we er samen een gezellig weekendje Antwerpen van maakten om hen weer eens te kunnen zien bij het 3 daagse bluesfestival van Antwerpen.
We waren nog niet eerder bij dit festival en verdiepten ons wat in de historie. Kid van Thienen, Antwerpenaar, muziekliefhebber en eigenaar van Kid’s Rhythm ‘n’ blues kaffee aan de Grote Markt vertelt ons zijn verhaal. Al zo’n 16 jaar runt bij zijn muziekcafé en wekelijks kunnen muzikanten bij hem jammen, optreden en in het weekeinde speelt hij zelf DJ. Alles met maar 1 doel: muziek, muziek en nog eens muziek. Hij probeert met name de Antwerpse jeugd te betrekken bij rock, pop en bluesmuziek. Dat is hem aardig gelukt de afgelopen jaren, want het merendeel van de bezoekers van de jamsessie afgelopen vrijdagavond bij de aftrap van het bluesfestival bestaat uit jongeren van hooguit 30 jaar. Daar kunnen we in de Nederlandse bluescafés nog veel van leren! Dertien jaar geleden begon Kid met een bluesfestival op de Grote Markt, midden in het centrum voor het Antwerpse stadhuis. Een prachtige locatie waar ieder jaar meer mensen op afkwamen. Wim de Vos, de huidige frontman van Howlin’Bill, was de vaste presentator. In 2009 werd het festival om meerdere redenen verplaatst naar de andere kant van de Schelde, op de linkeroever aan de Boeienkade. Een enorm grasveld recht tegenover het centrum en met een werkelijk fenomenaal uitzicht op de skyline van de oude binnenstad. Een heel mooie locatie en uitstekend bereikbaar via de voetgangerstunnel op nog geen 10 minuten lopen van de Grote Markt. De eerste keren was een open air festival maar dit jaar liet Kid er een grote tent plaatsen.
De jamsessie op vrijdagavond 22 juli is al een echt feest in Kid’s Rhythm ‘n’ blues kaffee. Maar liefst 15 bluesmannen en –vrouwen in een mooie mix van jong en oud spelen in wisselende combinaties met elkaar. We zagen er ook het grote bluesgeheim van Antwerpen, de broers Johan en Paul de Laat. Johan werkelijk subliem op gitaar en Paul virtuoos op de bluesharp. Ze hebben nog geen band (“Studeren gaat voor” zegt Paul) maar hou deze jongens in de gaten. Als de studie erop zit en er komt een band dan gaat dat zeker wat worden. Alle tekenen wijzen erop dat ze dan wel eens de Belgische variant van de Veldman-broertjes zouden kunnen gaan worden.
De echte start van het bluesfestival verricht LIGHTNIN’GUY Verlinde even na 11 uur. Met zijn Mighty Gators neemt hij het podium over van de jammers en zet een wervelende show neer van ruim 2,5 uur. Op Guy’s inmiddels bekende wijze ziet hij kans het bomvolle café aan het meezingen en dansen te krijgen. Tientallen jonge mensen dansen op blues, dat zien we toch nog te weinig. De mannen hebben 3 weken niet samengespeeld, maar hun vakantierust heeft geen enkele invloed op de muzikale prestaties. Vooral Willy Devleeschouwer krijgt van Guy alle ruimte om zijn gitaarkunsten te laten horen. De band speelde zoals al zoveel in dit magazine is beschreven: aanstekelijk, enorme kwaliteit en vooral veel gevoelige mooie blues. Guy is deze zomer in Nederland nog te zien op 27 augustus in Culemborg, daar speelt de band om 20.00 uur op het hoofdpodium.
De 2e festivaldag lieten we aan ons voorbijgaan. Zondag 24 juli waren we samen met Marco in de tent op de Linkeroever. Van 2 tot 12 maar liefst 6 bands uit België, Canada, USA en de UK. Heerlijke ontspannen sfeer, vriendelijk en aardig volk, prachtig uitzicht over de Schelde en ondanks dat er bakken met regen waren voorspeld DROOG en heel veel ZON. Een wonderfull lazy Sunday afternoon dus. Op de kade romantische bankjes, voor de kinderen een mooie speelplek, leuke winkeltjes, goed eten en drinken, kortom een prima entourage. Ook de bands trekken zich niet backstage terug maar zijn de hele middag en avond in de tent te vinden, lekker samen met de rest van de bezoekers. En dan het geluid. Dat was ook prima voor elkaar. Complimenten voor de geluidsmannen van het Belgische DEE sound&Light. Retestrak, goed verstaanbaar in alle hoeken van het terrein en je werd niet omver geblazen. Zelfs voor de metershoge geluidswal was het nog goed toeven, klonk de blues prima en gingen we niet met tuitende oren naar huis. De oordoppen konden dus in de rugzak blijven, wat een verademing. Kan menig festival en podium in Nederland een puntje aan zuigen. De enige band die de knoppen kennelijk wat verder open wilde hebben was Philip Sayce, maar dat schijnt (vraag ons niet waarom) “normaal” te zijn bij bluesrock.
De Antwerpse band THE ROADRUNNERS openden de zondagmiddag. Frontman Wim Degezelle speelt voortreffelijk gitaar. Een echte kanjer. We zagen Wim al bij de jamsessie in Kid’s blues kaffee en dat was al erg verrassend, maar nu met zijn band op het grote podium klonk het als een klok. “ Naturele gitaarbeheersing” is het eerste dat bij ons opkomst als we hem aan het werk zien. Wim komt uit Antwerpen en vertelt ons later dat hij al vanaf zijn 9e gitaar speelt. De 3-mans formatie bestaat inmiddels 4 jaar en speelt meest in cafés en kleine podia. Dit was hun eerste optreden op een groot podium. Wim had het zelf geweldig gevonden en dat was het ook. Heel leuke band met beslist de nodige potentie.
Daarna was het de beurt aan RUSTY ROOTS, een band van 5 jonge mannen uit Belgisch Limburg. Een heerlijke band met een Texas uitstraling en een heuse contrabassist in Hillbilly outfit. Alle bluesstijlen komen voorbij, funk, soul, swingshuffle, country, maar vooral blues zoals die klonk in de jaren 70. Een band met een heel eigen muziekstijl die ze beheersen tot in hun vingertoppen. Prima zang, machtig gitaarwerk, mooie sax, strakke drums en bas. Het past allemaal in elkaar en klinkt waanzinnig goed. Lekkere band, waar je vrolijk van wordt. Leuk stel gasten die plezier maken met elkaar en de zaal weten te vermaken met een portie rootsblues van de bovenste plank. Het publiek weet dat te waarderen en schreeuwt na afloop om een bisnummer. Als België deze band in maart 2012 naar de EBC in Berlijn stuurt hebben ze een heel goede afvaardiging. Ze komen uit de buurt van Peer en stonden daar al in 2005 op het podium van Blues Peer, net als 2 weken terug. Na afloop ligt het hele stel met de vriendinnen op de ligweide aan de Schelde. Lekker in de zon en met blues uit de tent op de achtergrond. Drummer Nico Vanhove is met zijn 42 jaar de oudste van het stel. Hij neemt vanmiddag de PR voor zijn rekening en vertelt enthousiast over de band, hun muziek en zichzelf. Als 14 jarig jochie hielp hij bij het bluesfestival in Peer en het bluesvirus pakte hem zodra hij de eerste bands daar hoorde spelen. Eindelijk hoorde hij echte muziek en dat wilde hij ook. Ruim 25 jaar later is dat uitstekend gelukt met deze band. Ze zijn vanaf 2004 samen en hebben een enorme groei doorgemaakt. Ze hebben zich gericht op rootsblues en zijn apetrots op hun 3e CD (Something Ain’t Right) die begin dit jaar uitkwam. Het is echt hun eigen CD geworden met eigen nummers en muziek waar ze mee gehoord en gezien willen worden. Ze toeren inmiddels regelmatig buiten België, in Duitsland, Nederland en Frankrijk. De band vindt het enorm leuk dat Kid van Thienen ze heeft uitgenodigd voor dit festival in Antwerpen. Helemaal nu daar ook James Hunter, een van hun helden speelt. Een ding is zeker, deze band is echt een aanrader voor elk festival en bluesclub. In Nederland binnenkort te zien in Oosterhout op 10 september.
Als je liefhebber bent van meer oude blues is het altijd weer even wennen als een bluesrockband op het podium komt. Over de Canadese PHILIP SAYCE is al enkele malen geschreven in Bluesmagazine. We hebben er weinig aan toe te voegen. Het is hard, het geluid gaat op standje 9, maar het is voor onze ouwe oren nog net te doen. Het is echter geweldig wat deze bluesjongeman neerzet. Hij staat niet voor niks op de grote Europese podia tijdens zijn 2011 zomertour. Prima show met een paar werkelijk wonderschone slowbluesnummers. Vakman die Philip met onweerstaanbare gitaarsolo’s die je diep raken. Niet alleen de Antwerpse festivalgangers genoten van hem, maar hij had er zelf ook echt plezier in. Positieve uitstraling en niet vergeten … het is ook nog eens een mooie jongen om te zien. A very good looking guy en dat doet het ook goed bij de vrouwen.
Bij de Europese blueskampioensband 2011 HOWLIN’BILL gaat het geluid gelukkig een paar tandjes terug. De band speelt een echte thuiswedstrijd in Antwerpen. In het publiek leek iedereen wel een bandlid te kennen en ook dat is wel eens mooi om te zien op een groot festival. Zoals gebruikelijk zetten ze een show neer om U tegen te zeggen. Marco zag de band voor het eerst en was ook behoorlijk onder de indruk!! De band, onder leiding van frontman Wim de Vos, lijkt per optreden losser te worden. Jimmy, de kleine gitaarman van de band, speelt ook vol overgave en compassie. Ook hij begint steeds meer een echt podiumdier te worden. Prachtige solo’s met ondersteuning van een retestrakke ritmesectie. Alsof de 1e prijs in Berlijn alle bandleden vleugels heeft gegeven. Een originele eigen sound en performance, dat is waar het om draait bij deze mannen. Met tranentrekker “Gone to soon” zo direct na de tragedie in Noorwegen raakten ze een uitermate gevoelige snaar in de hele tent. Volgende maand staan ze overigens in dat land op het prestigieuze Notodden, wie had dat een jaartje terug gedacht. Kortom een geweldig optreden en dat vond Wim de Vos na afloop zelf ook.
Daarna bestijgt de Engelse JAMES HUNTER het podium. Soul en funk als een prachtige afwisseling van al het bluesgeweld. James staat strak in het pak en hij pakt vanaf de eerste noot de hele zaal in met zijn heerlijke opzwepende sound. De band heeft ook 2 saxen, een contrabas en een hammond aan boord en dat klinkt echt als een klok. Vol geluid, heerlijke nummers en lekkere Engelse humor tussen de nummers door. Funk, blues, soul, van alles wat en heerlijk gemixt tot een fantastisch optreden en oogstrelende vrolijke show wat heel wat bezoekers ertoe verleidde om lekker mee te swingen. James kreeg de beentjes echt van de vloer. Meesterlijk zoals de band hun show opbouwde. Complimenten!
DE uitsmijter van het festival was ELVIN BISHOP met zijn band. De oudjes uit Amerika sluiten Antwerpen blues op een heel waardige wijze af. Een meer dan complete band met piano, trombone, accordeon, bluesharp. Het is alweer heel wat jaren geleden dat Bishop in de Benelux was en Kid van Thienen is er maar wat trots op dat het hem gelukt is om deze band op het podium in Antwerpen te krijgen. De oude knarren beschikken over tientallen jaren ervaring en dat is te horen. Een echte bluesmachine onder leiding van Elvin. Heerlijke strakke blues, zoals je dat wel vaker ziet bij gerenommeerde Amerikaanse bands. Van alles komt voorbij, country, cajun, gospel, stevig maar fenomenaal gitaarwerk. Het is er allemaal. Hier gaat je blueshart echt van kloppen. Het lijkt gelikt en ingestudeerd, maar is het dus net niet. De mannen zelf genoten er ook enorm van, ze hadden de grootste lol op het podium en wisten aan het eind van geen ophouden. Heerlijk. Geweldig, alsof je thuis naar een CD zit te luisteren. Wat een rasmuzikanten en wat een mooie afsluiter van een inmiddels koele maar zwoele bluesdag op de Antwerpse Boeienkade.
Jammer dat er zo weinig mensen op dit prachtige festival afkwamen. Begin van de middag waren er en kleine honderd wat uitgroeide aan een kleine 500, maar daar bleef het zondag dan ook bij. Kid Thienen zei daar later over, dat het hele festival zo’n 1000 bezoekers had gehad. Veel te weinig natuurlijk, maar hij dacht net uit de kosten te zijn. In ieder geval is het geen reden om ermee te stoppen. Hij denkt dat zijn huidige aanpak met 3 dagen blues de komende jaren uit kan groeien tot een festival met zo’n 4 – 5 duizend bezoekers. Vrijdags starten in zijn café, zaterdags een paar goeie bluesbands uit de Benelux en zondags een internationale line-up. Zomer 2012 dus de 14e editie met een tent op de Boeienkade.
Meer foto’s, zie Fotoalbum Rhythm ‘n’ Blues Festival Antwerpen 2011 : http://www.flickr.com/photos/bluesmagazine/sets/72157627172159851/
Ook Nieuwsblad.be plaatste een mooie fotoserie van het festival op haar website: http://www.flickr.com//photos/nieuwsblad/sets/72157627153168309/show/
@Marleen en Arie: Verslag leest heerlijk weg, toppie!!
Het was fijn jullie te zien in Antwerpen!
Tot gauw :-)
@ Marleen en Arie Prima Sfeerverslag Samen met ook o.m wat panorama fotos van Antwerpen door good old @ Marco. Over Philip Sayce IK snap er geen Moer van dat die nou weerr zooo Hard (Standje 9 !) Moet spelen.! Maar goed zal wel vloeken in de kerk zijn bij Blues Rockers. In ieder geval oordoppen altijd mee als die optreed dus.Ligt dus niet altijd aan de geluidtechnici. Eigenlijk onverantwoord wat die doet en hoogst ongezond voor je gehoor en zijn fans! Er is toch een wet die zegt dat.. DB maximaal mag?
Dank julie wel, Arie en Marleen, :-) Heerlijk zo’n verslag.