Het zal geen enkele Clapton fan ontgaan zijn dat hun gitaarheld op tournee is.
Door de bluesmuziek toegankelijk te maken voor meerdere generaties en door zijn ongelooflijke talent op de gitaar, heeft Eric Clapton in de loop der jaren zichzelf tot een gitaarheld gemaakt van vele muziek liefhebbers. Inmiddels zit deze man al 50 jaar in het vak, en is dan ook weer voor deze gelegenheid op tournee die begon in de USA, inclusief het Crossroads festival, daarna naar de UK en dan nu op het vasteland van Europa.
De youtube video’s die geplaatst zijn door de fans die de afgelopen weken zijn concerten hebben bezocht, getuigen van een man die nog ontzettend veel plezier heeft op het podium en een ongekende kwaliteit muziek neerzet.
De schrik sloeg ons wel om het hart toen het nieuws kwam dat hij twee concerten moest afzeggen ivm rugklachten. Maar gelukkig voor ons weet de man zich omringd met goede verzorging en konden wij ons opmaken voor twee concerten in Duitsland waarvan ik een sfeerverslag heb geprobeerd neer te zetten.
U kunt van mij geen kritische noot verwachten want daar ben ik een te groot fan voor. Enjoy….
Eric Clapton 50th anniversary tour
König Pilsener Arena, Oberhausen – 14 juni 2013
Lanxess Arena, Keulen – 15 juni 2013
Verslag: Hananja Verduyn / Foto’s: Marco van Rooijen
Fotoalbums: Eric Clapton @ Oberhausen / Eric Clapton @ Keulen
Alle arena’s zien er hetzelfde uit, en deze twee avonden óók wat de bezette zitplaatsen betreft, het was VOL!
Vol met mensen die hun held wellicht voor de laatste keer op een podium zouden zien optreden. Ja, het houdt een keer op. Clapton gaat volgend jaar wellicht nog naar Japan, maar hij heeft aangekondigd niet meer te gaan touren na zijn 70e jaar.
Enigszins nerveus nam ik de eerste avond plaats op een prachtige plaats in die grote arena, derde rij in het voorste vak! Tweede avond was ik wederom verwend met een prachtige plaats. Wat een feest zou het worden!
Na te hebben genoten van het voorprogamma, ook een oude muziek vriend en voormalig bandlid, Andy Fairweather Low met zijn band the Lowriders, betrad Eric Clapton goed afgetraind en met een frisse blik in de ogen, enigszins voorzichtig lopend door de recente rugklachten, het podium.
De setlist was ons allen bekend. Wie de tour de afgelopen weken heeft gevolgd weet dat hier en daar wat nummers werden afgewisseld, maar verder wisten we wat er ging komen. Maar de muziek die Eric speelt, de muziek van Robert Johnson, Derek & the Dominos en ga zo maar door is zo ontzettend tijdloos dat het publiek er geen genoeg van kan krijgen, en al helemaal niet door de manier waarop Clapton de gitaar hanteert.
Ik heb het zeer attent van Eric gevonden om alle shows te beginnen met “Hello Old Friend”. Ik voelde me wel aangesproken.
Een geweldige “Badge”, zo energiek dat ik niet stil kon zitten, een “Got to Get Better In A Little While” die me van mijn stoel blies, alle registers open, zo funky, zo vol power met een lekker stukje wah wah pedal en “Queen of Spades” was van ongekende schoonheid. Prachtige solo’s van Eric en natuurlijk van Doyle Bramhall II.
Er werd een staande ovatie gegeven voor “I Shot The Sheriff” die van een miraculeuze kwaliteit was. Gevaarlijk achterover leunend speelde Clapton zijn solo’s met een heerlijke overgave. “Bluespower” had ik nog nooit live van Eric gehoord en wat klonk dat lekker zeg!
Ook de acoustische set was genieten. Lekker rustig en relaxt speelde hij nummers als “Driftin, ” en op een prachtig gevoelig mooie en kwetsbare wijze werd “Layla” ten uitvoer gebracht.
Paul Carrack vergezeld Eric gedurende deze hele tour op de toetsen en brengt “Come Rain Or Come Shine” en “It Aint Easy” ten gehore.
De stem van Clapton is naar mijn mening in de loop der jaren alleen maar beter geworden. Af en toe lekker rauw en schor maar ook heel helder en teder.
Van een rugblessure was niet veel meer te merken, op zijn karakteristieke manier leunde hij weer als vanouds achterover bij zijn solo’s. Maar ik hield af en toe in spanning mijn adem in.
Eric omringd zich al jaren met bijna dezelfde band. Muzikanten van zijn eigen- en van een jongere generatie maken van deze band met hun individuele talenten één die staat als een huis! Hij zegt zelf in het voorwoord van het tour boek en ik citeer ” I know full well that my capabilities have reached their limits, so i’ve assembled a band that i can duck and dive with”.
Een Steve Jordan op de drums die altijd speelt alsof zijn leven ervan af hangt. Met zoveel kracht en energie, dat is ongelooflijk!
Samen met Willie Weeks op Bass vomt hij een strakke rythm section.
Voor deze tour uitgenodigd, Greg Leisz op de Pedal Steel Guitar en Paul Carrack ( die overigens later dit jaar naar Nederland komt) op orgel, keyboard en vocals.
Natuurlijk op keyboard en piano de ons zo bekende Chris Stainton die opwindende piano solo’s speelde wat hem een groots applaus opleverde.
De dames Michelle John (die voor het begin van de tour haar debuut album heeft uitgebracht) en Shar White zijn al jaren de vaste achtergrond zangeressen van Eric Clapton. Het zijn dan ook meiden met een geweldige stem!
En dan natuurlijk zijn side kick, Doyle Bramhall II. Allemachtig, wat kan die toch spelen. Tijdens de tour heeft deze gitaar virtuoos laten zien hoe je op een bescheiden maar talentvolle manier een groots artiest als Clapton kan ondersteunen. Clapton heeft zelf al eens gezegd dat gitaristen als Doyle Bramhall II in zijn band, hem uitdagen om nog meer uit zichzelf te halen dan hij ooit heeft gedaan. Groot compliment van een gitaar god en held die na afloop vaderlijk en vriendschappelijk zijn arm om Doyle heen slaat als dank voor weer een fantastisch optreden.
Altijd goed om te zien dat een grootheid als Clapton nog steeds ontzettend plezier heeft op het podium en geniet van de muziek.
Als encore werden “Sunshine Of Your Love”en “High Time We Went” waarbij Andy Fairweather Low in Keulen Eric op het podium vergezelde.
Tja, en toen was het afgelopen! Helaas, want het was van het begin tot het eind heerlijk genieten van een artiest die ik dus al mijn hele leven meemaak.
De shows in Oberhausen en Keulen waren van het begin tot het einde fantastisch.
Twee shows gezien en gehoord, waarbij er staande ovaties werden gegeven, het kippenvel regelmatig op mijn armen verscheen, de tranen in mijn ogen sprongen en het publiek bij de solo’s van Clapton zelf en de overige bandleden én bij de encore compleet uit zijn dak ging.
Eric Clapton, bedankt voor twee mooie avonden!
Meer foto’s, zie fotoalbums: Eric Clapton @ Oberhausen / Eric Clapton @ Keulen
Website artiest: http://www.ericclapton.com/
Mooi verslag en foto's!
Prima (sfeer)verslag en foto's. Vreemd dat Clapton niet in Nederland optrad.
Heeft iemand enig idee?
Yep: Mojo!!!
EC is ook niet in Frankrijk, Spanje, italië, Scandinavië etc niet geweest. Wellicht wat later dit jaar? Youtube-filmpjes zijn niet te versmaden. In ieder geval een alternatief.
prachtige platen van BluesMagazine Marco en prima verslag van een bevooroordeeld mens
Mooi verslag en zoals altijd prachtige foto's
Oberhausen is net over de grens. Ger van Eldik en ik hebben er luxe een hotel bijgeboekt. We hebben genoten van het concert en mochten zelfs op de eerste rij zitten. Ik heb zijn plectrum ;-). Een mooi aandenken.
Mooi verslag +foto's.
Wat een geweldige recensie Hananja, chapeau! Geweldig dat je er 2 avonden bij was!! En natuurlijk prachtige foto's erbij!! :)
Van deze tournee schijnt een dvd/cd uit te komen, die staat al op me verlanglijst !