16 september 2008 wordt hij 83, de oude bluesbaas. En met de release van One Kind Favor laat The King door samenwerking met T-Bone Burnett (Alison Kraus & Robert Plant, Roy Orbison, Elvis Costello) zien dat hij nog steeds The King is! Al bij de eerste luisterbeurt weet je dat deze samenwerking goed was en hoop je dat de koning 100 jaar mag worden. T-Bone wilde graag produceren maar hield het geluid van een BB King concert ergens in de sixties in zijn achterhoofd ... Lees artikel

Watermelon Slim is er zo een waarvan je in het begin denkt? wat is dit in hemelsnaam maar reken er maar op dat ie je wel inpakt hoor. Deze man heeft al een aantal albums genaakt die als zeer goed zijn ontvangen door de pers, en ook ondergetekende vind dat vooral, en zijn nieuwe album gaat gewoon ook weer boekdelen spreken. Wat kan deze man veel zeg. Fantastisch harmonica - rauwe strot - beheerste en variable guitar-techniek, wat wil je nog meer? Nou vooral veel want op dit album laat ie weer van allerlei staaltjes van zijn kunnnen zien, die gaan van mississippi invloeden tot swingende songs met een akelige strakke band ... Lees artikel

Toen ik de titel zag van dit album schoot me meteen een van mijn kanjers door het hoofd, jawel Tom Waits. Ik dacht: zou het echt waar zijn, dat iemand zich weer waagt aan zijn songs? Het is namelijk zo dat de nummers van Waits al de nodige uitvoeringen hebben opgeleverd met de een wel geslaagd, maar sommige ook niet. Vrouwen als Diana krall, Mariane Faithfull en anderen lieten zien dat deze werkstukjes van Waits werkelijk mooie dingen waren, waar je veel mee kon doen. Welnu, Southside Johnny is een man die de rock-blues, maar ook gewone pop-songs toch wel aardig beheerst, en meneer gaat ook al heel lang mee, en weet ons regelmatig te verassen met zijn schijfjes. Nu doet ie dat weer, en hoe ... Lees artikel

Travis is een Delta-man die al heel lang mee gaat in de muziek-scene, en laat op elke cd weer horen waar zijn roots liggen. Haddix maakt een mix van traditonele bluesklanken met echte soul-invloeden met een stem die klinkt als een klok. Niet allen in zijn slow-bluesdingen maar vooral ook erg lekker in zijn up tempo nummers. Hij heeft een gitaarstijl, die wel naar mijn idee appart mag worden beschouwd. Natuurlijk hij speelt ook de bekende lickjes, maar wel op een erg eigenzinnige manier, waardoor hij gewoon helemaal zichzelf is, en eigenlijk zich ook niet laat vergelijken ... Lees artikel

BB king had het al snel in de gaten, dat ie met een man van ongekend talent had te doen, en heeft hem ook min of meer ontdekt. Bonamassa begon zijn loopbaan bij de band Bloodline, maar opereert al heel wat jaren op zichzelf nu en hoe. Het grote succes kwam eigenlijk pas met "Blues de luxe" van een aantal jaren terug, waarop hij een eerbetoon gaf naar zijn voorbeelden uit de blues-wereld. Dat ie daar zijn eigen draai aan geeft, laat alleen maar zien met wie we eigenlijk te doen hebben, Joe laat zich niet in een hokje plaatsen en zijn gitaarspel al helemaal niet, Hij speelt traditionele klanken net zo gemakkelijk als loeiharde hendrix-rifs en zelf symphonisch kan hij prima uit de voeten. Als we dan ook nog zijn inmiddels gegroeide stemgeluid erbij tellen, dan kan je je borst echt nat maken voor deze uitstekende dubbelaar, waarin deze ster-gitarist laat zien waartoe hij in staat is. Op dit album etaleert hij de hoogtepunten uit zijn inmiddels omvangrijk oevre ... Lees artikel

Dit album kenmerkt de sfeer van de echte New-Orleans sound ala The Meters van weleer, maar veel meer dan dat overigens. Ze maken een gumbo van die muziek vermengd met allerlei andere dingen. De muzikanten laten zien , dat ze er helemaal voor gaan, en als ik de berichten mag geloven zijn ze live helemaal de moeite waard, maar of wij dat ooit in Nederland gaan zien? Er staan een aantal covers op, maar dan wel in een eigen jasje, wat vooral erg pakkend is bij vlagen ... Lees artikel

Deze amerikaan uit L.A. geeft op zijn live-album bluesmuziek in al zijn vormen weg, die doet denken aan BB.king maar ook wat ruigere invloeden als Joe Bonamassa. Hij heeft een ruig stemgeluid en kan de gitaar prima handelen kan ik je zeggen. Sommige dingen lijken qua tekst weleens op andere dingen, maar doet dat heel pakkend. Zijn gitaarspel is prima, en laat zien dat deze man niet in een hokje geplaatst wil worden ... Lees artikel

Dit is inmiddels het derde album al, en dit keer hebben ze wel heel veel speciale gasten die meedoen, en het klinkt voortreffelijk. De opener bijvoorbeeld begint als een texaans-spaans intro om vervolgens venijnig een ritme erin te hakken, dat meteen boeit. Natuurlijk ook een slow-blues van de bovenste plank, in de vorm van het titelnummer. Dit is een album dat zich steeds weer laat afspelen als een verassing en versnapering van het eerste uur. Kortom geniet van wat deze All star crew allemaal te bieden heeft, en kom er dan vooral achter dat de blues niet saai is of hoeft te zijn ... Lees artikel

Een overzicht van nieuwe releases met o.a. Albert Lee, The Yardbirds, Chris Duarte, Freddie King, Jan Akkerman, Bob Dylan, Johnny Winter, Joe Bonamassa, Ian Siegal, Gary Moore ... Lees artikel

Verkrijgbaar vanaf 6 augustus 2008, de nieuwe CD van Ron Hacker met de titel "My Songs". "My Songs" bevat geen nieuw werk, maar is een 'best of' album. Wel heeft Ron de nummers allemaal laten remasteren ... Lees artikel

"La Grange" is een blues-rockband uit Noord-Brabant. De band bestaat uit vier ervaren muzikanten. Ze spelen covers van o.a. Walter Trout, Poppa Chubby, Tony Joe White, Gary Moore, Stevie Ray Vaughan, en vele anderen. Hun nieuwe CD (demo) "WE'RE ON TRACK" is vanaf nu te beluisteren op de website van "La Grange". In oktober zal de CD-presentatie plaats vinden bij Cafe Kaatje in Oss ... Lees artikel

"Buddy Whittington" is een absolute aanrader; het is echt een fantastische cd geworden. De cd is geproduceerd door Mike Cage (speelt ook drums en percussie op de cd) en Buddy Whittington zelf. Van de 10 nummers zijn er 9 door Buddy (zowel muziek als tekst) en 1 door Billy Gibbons (ZZ Top) geschreven. Het zijn stuk voor stuk "volwaardige" nummers, er staat niet 1 nummer op de cd die er als "opvulling" opgezet is. Elke song bevat fantastisch gitaarwerk, maar geen overdreven technische hoogstandjes, precies goed ... Lees artikel

Bron: BobtjeBlues.com "A Few Degrees Warmer" Eric Steckel’s debuut uit 2002 scoorde hoog in de bluescharts. Deze uit Allentown, Pennsylvania afkomstige gitarist mag je zodoende plaatsen onder de supertalenten! In de cd-speler zit zijn laatste schijf, ‘Feels Like Home’. ‘Just Walk Away’ de opener, knalt eruit met een prachtige intro van Eric, aangevuld met een Hammond orgel. Maar ook de gitaar solo mag er zijn, deze klinkt echt te gek. Wat betreft Eric’s stemgeluid? ... Lees artikel

Bron: BobtjeBlues.com Op het moment dat ik begon te twijfelen of Alligator nog wel een blueslabel te noemen is, met de roots diep in Chicago, slaat deze hard toe met de release van West Side Strut van de drieënzeventigjarige Eddie “The Chief” Clearwater. Eigenlijk is deze schijf het resultaat van de collaboratie tussen Chicago veteraan Clearwater en Ronnie Baker Brooks. Brooks (zoon van Lonnie Brooks), is een exponent van de nieuwe lichting jongere blues gitaristen. Op dit album neemt hij de rol van producer en slaggitarist (en lead op sommige tracks) op zich ... Lees artikel

Bron: BobtjeBlues.com Iron Man is de derde cd van Michael ‘Iron Man’ Burks sinds hij in 2001 bij Alligator Records onderdak vond. Zijn bijnaam “Iron Man” heeft hij te danken aan het feit dat hij niet alleen groot is maar ook bovenmenselijke prestaties levert op het podium. Ondanks zijn eenenvijftig jarige leeftijd ontbreekt de passie en energie nog steeds niet. Zijn vorige cd ‘I Smell Smoke’ werd zo goed ontvangen door de pers en de fans, met maar liefst vier nominaties, dat er al halsreikend werd uitgekeken naar de opvolger. Wel, die is er nu met ‘Iron Man’ ... Lees artikel