Met dezelfde geboortestaat als legendes Vaughan, Gibbons en Winter en een leeftijd waarmee hij hen allemaal verwekt zou kunnen hebben, zou hij gezien kunnen worden als een pionier in de Texas blues. Toch lijkt Bugs Henderson in mindere mate tot de top te behoren dan bovengenoemde landgenoten. Enigszins onterecht, blijkt uit zijn meest recente release Vienna Calling ... Lees artikel

Bluesboy Krissy Matthews was 16 toen hij z’n derde album “Allen In Reverse” opnam. Op jonge leeftijd deelde hij al podia met genre grootheden als John Mayall, Jeff Healy, Walter Trout en recentelijk nog met Joe Bonamassa tijdens de introductie van een nieuwe Marshall versterker. Voor de liefhebbers van talent. Hier is er eentje!! ... Lees artikel

Degene die Todd Wolfe al wat langer volgen zien aan de tracklist dat deze nieuwe release weinig verrassingen herbergt. Van de 13 nummers zijn er slechts 4* die hij niet eerder op CD heeft vastgelegd. Tot deze vier behoren ook nog een aantal covers van o.a. Leslie West en BB King. De release laat dan ook de indruk achter van een zeer goede verzameling van de eerste 5 releases die hij gemaakt heeft ... Lees artikel

Na 'Wolfgang's big night out', wat bestond uit bewerkingen van klassieke muziekstukken dit jaar alweer een nieuw album, 'Songs from lonely avenue'. Een album van Brian Setzer, past dat wel op deze website? Ik zeg zeker ja, aangezien Brian z'n inspiratie overal weghaalt en de kenner weet dat al die stijlen met name blues als oorsprong hebben! ... Lees artikel

Point Blank is een Southern Rock ‘Blues band afkomstig uit Texas U.S.A. De band werd opgericht in 1974 en nam zes albums tussen 1976 en 1982 en ze hadden een hit in 1981 met de single “Nicole”. De eerste 4 songs doen je de oren wat spitsen, zeker ZZ Top liefhebbers kunnen er iets van hun favoriet in herkennen ... Lees artikel

Het album "Broadside" is sterk in de race om blues album van het jaar te worden bij het gerenommeerde muziekmagazine Mojo in de UK. Kortom hij is dus misschien wel de beste blanke bluesman van dit moment: de Engelse zanger/gitarist Ian Siegal. Met de cd Meat & Potatoes (2005) vestigde Siegal zijn naam in Engeland, met de opvolger Swagger (2007) ook in de rest van Europa. Het grotendeels akoesties opgenomen The Dust verscheen vorig jaar en binnenkort zal Broadside veler verwachtingen inlossen. Blues en soul, the best of both worlds! ... Lees artikel

Na legertent-plaat: “Tent&Oilysmoke”, caravan-album: “Sleeping In The Closet” en boot-cd: “Iwan”, is Erik Vandenberge terug van nooit weggeweest met het in een schuur opgenomen album: “Crappydog Sure Aint Getting Any Younger”. Erik wordt tegenwoordig bijgestaan door een aantal gelijkgestemde zielen, die samen met hem een geheel eigen (crappy) sound creeeren. Noem het garageblues, explosionfolk, whatever maar luister gewoon zelf en ga ze zien als ze in de buurt zijn ... Lees artikel

Het album ademt precies uit wat deze band is een en al energie, maar ook onverwachte twists in de nummers, door tempo wisselingen, wanneer je het totaal niet verwacht. Het album klinkt qua produktie top en helder, en ook de uitvoering ziet er zeer smakelijk uit (mooie Hoes). De Titel "Into The Spirit" betekent iets als in de geest van iemand of iets zijn ... Lees artikel

In april 2008, de dag voor zijn verjaardag ging er een ware schok door Bluesland, met het overlijden van een heel groot en jong talent: Sean Costello, die ons 5 albums heeft nagelaten en vooral ook een onuitwisbare indruk. Ja, uniek was Sean Costello, in zang, spel, persoonlijkheid en performance, eentje om altijd in ere te houden, en gelukkig kan dat nu weer met dit prachtschijfje. Een compliment zeker ook weggelegd voor de begeleiding die dit album vervolmaken. Niet over nadenken, meteen aanschaffen, en dan ook nog 20 tracks maar liefst - genieten met een hele grote GGGGGG ... Lees artikel

Mensen die echt de hoop hebben dat er veel 'blues' op zijn nieuwe plaat zal staan komen van een koude kermis thuis. Slechts 3 titels komen daar voor in aanmerking; een ingetogen “Drifting Blues” waarbij zijn gitaar haast lijkt te kraken onder het sublieme spel, het haast slome “You're so Fine” van Jimmy Rodgers en een typisch Berge bewerking van Howlin Wolf’s “Killing Floor” ... Lees artikel

De 11 nummers brengen je naar velen uithoeken van de muziekwereld en worden op een geweldige manier samen gesmolten tot een pakkend geheel. De warme en soul volle stem van Warren Haynes staat als een rots in de branding en is het baken waar op gevaren wordt ... Lees artikel

'Girl's blues' is wel zo'n bluestrack gelukkig, redelijk simpel en straightforward waar naar mijn mening een stuk meer inzit dan in de rest van de tracks. Een optie zou misschien zijn een 2e gitarist aan te trekken met een eigen (andere) stijl, zo solo's en slag afwisselen om e.e.a. op te leuken. Wat ik eigenlijk mis op dit album is een paar zorgvuldig gekozen covers van klassiekers, dit zou het album als geheel wat optrekken want Brickyard kan ongetwijfeld goed spelen, echter aan de kant van songwriting en arrangeren kan mijns inziens nog een hoop verbeterd worden ... Lees artikel

Opener "Seven Moons", zet meteen al de toon qua duisterheid en toon voor de rest van het album. "Lives Of Gray" - een nummer met heel veel Hendrix- "Distant Places of The heart", een heel duister en bijna Psychidelisch nummer ala sixties-" Carmen"- vreemdsoortige Ballad qua stuctuur, en duister klinkend- "So Far To Yesterday", een typisch Bruce nummer qua compositie- Bad case of Celebrity", Bluesrock met veel Wah Wah er in, en dan wat mij betreft een van de hoogtepunten "Come With me" een soortement van Blues ballad en rauw klinkend, en prima gitaar werk. "White Room", anders klinkend, een andere gitaar invulling wat ik dan wel weer appart vind. Afsluiter "Politician" laat zien dat deze mannen tot hele grote dingen in staat zijn. Een album van heel erg groot niveau, een ware must! ... Lees artikel

Sean Chambers is afkomstig uit Florida, en op 10 jarige leeftijd begon hij al met gitaarspelen , en zodra hij er al iets van merkte dat hij daar aanleg voor had, was meteen zijn plan gemaakt voor de rest van zijn leven n.l. gitaar spelen. Dat kan natuurlijk alleen maar als je veel hebt geluisterd naar andere gitaristen, en hij was al heel gauw in de ban van Jimi Hendrix, en het was vooral ook dit hoofstuk die Sean deed besluiten om de boel eens wat dieper te onderzoeken qua tecniek en dergelijke .Via nummers als "Red House, Catfish Blues" begon de passie voor de Blues al ernstige vormen aan te nemen. Ook was hij erg in de ban van mensen als Howlin' Wolf, Stevie Ray, Johnny Winter en ook BB King. Het nieuwe en derde album luistert naar de titel "Ten Till Midnight", en is volgens mij een waar feest voor de fans ala Walter Trout, Bonamassa, Winter, en eigenlijk de mannen die zo een grote invloed op de loopbaan van deze kanjer hebben gehad. Sean speelt de sterrren van de hemel op dit album wat een groot aantal covers bevat, die vooral wel erg goed worden uitgevoerd, maar ook een aantal prima eigen songs ... Lees artikel

Op 1 oktober 2009 werd in het Amsterdamse Paradiso ‘American Tune’ van JP Den Tex gepresenteerd en inmiddels is de theatertour begonnen. De eigenzinnige Jan-Piet, beter bekend als JP, heeft zijn hele leven een eigen koers gevaren zonder zich te bekommeren over het wel of niet commercieel slagen van zijn muziek. ‘American Tune’ kan gezien worden als het vervolg van het in 2007 verschenen ‘Bad French’ waarmee deze muzikale road-trip in Toyota, of zoals hij zelf zegt ‘zwerftocht’, werd aangevangen. Alle eerder geromantiseerde vertellingen ten spijt, is de ontdekkingsreis van Den Tex in Amerika niet geworden wat je zou verwachten. Bij nader inzien bleek hij meer op te zoek naar zijn eigen droom dan de Amerikaanse waarbij hij zich afvraagt of deze nog wel bestaat. Met ‘The Dreamer’ wordt direkt aangegeven wat hiermee wordt bedoeld. ‘Love So Helpless’ heeft in muzikaal opzicht iets weg van ‘Help Me Make It Through The Night’ en beschrijft het gevoel van een held na de onverwachte poging van Elena om haar leven te beëindigen in Tucson, Arizona.‘When I’m Down’ is prettige up-tempo roots-rock en klinkt in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, een stuk vrolijker ... Lees artikel

Zanger, Mondharmonicaspeler en gitarist Delbert Mc Clinton, inmiddels ook al weer 68 jaar “jong”, zal ongetwijfeld de muziekgeschiedenis ingaan als de Texaan die, de toen nog piepjonge John Lennon met zijn beginnende bandje The Beatles, mondharmonica heeft leren spelen wat resulteerde in de niet weg te denken lick in “Love me do”. Op “Acquired Taste”, geproduceerd door Don Was wordt je in het aanbod van 14 songs meegenomen in een uitgebreide wereld van Rhythm & Blues, Blues, SwingJazz, iets met een New Orleans feel, een soort TexMex tearjerker tot en met een Ballroom-dansje en een Bar Blues song in de vorm van “Out of my Mind”. Als je hiermee niet direct de kurk van je fles Jack Daniels trekt ... Lees artikel

70 jaar en still going strong, dat bewijst Gary US Bonds terdege met zijn 13e en nieuwste CD ‘Let Them Talk’. Een ijzersterke schijf vol Rhythm & Blues en zoals hij zelf ook op zijn website zegt; Rock & Roll van de bovenste plank . Sinds 1960 maakt de man al langspeelplaten, want zo heetten de albums in die tijd nog en in 1961 had Gary zijn eerste Billboard nummer 1 hit “Quarter to three”, later nog in de jaren 70 gecoverd door Bruce Springsteen. Nog steeds tourt hij met zijn Roadhouse Rockers over de hele wereld en met deze groep maakte hij dan ook zijn laatste CD. 12 krachtige songs waaronder een paar fraaie ballads ... Lees artikel

Dit is een album met o.a. gast bijdragen van Ronnie Wood en welk lijntjes legt met het werk van Robben Ford, Larry Carlton, Carl Verheyen, en Matt Schofield, kortom een album voor gitaar liefhebbers op en top. Hij zal veel in mijn speler zijn uurtjes draaien, en ik vermoed bij jullie ook ... Lees artikel

Om maar direct te zeggen hoe de DVD is geworden, MAGISTRAAL!!!! Het begint al met het doosje, een dubbele DVD, prachtig verpakt met een uitgebreid informatieboekje erbij. Het oog wil ook wat, nietwaar? Het eerste stuk heet The Road to the Royal Albert Hall waarin Joe vertelt over het hoe en waarom van dit optreden. Erg leuk gedaan. Daarna gaat het over naar de show en hoe! ... Lees artikel

Blues legende Willie Dixon was het geheime wapen van Chicago’s Chess records. Willie Dixon was een getalenteerd muzikant ,arrangeur, producent en songwriter; een grote naam in het rijtje Howlin' Wolf, Little Walter, Koko Taylor en vele anderen. Hij schreef nummers die in het milieu van de Chicagoblues major league treffers zijn. Led Zeppelin en de Rolling Stones behoren ook tot degenen die van Dixon nummers hebt opgenomen. Alex Dixon, kleinzoon van Willie Dixon, heeft regelmatig het oevre van opa bewust en onbewust tot zich genomen en dat inspireert. Als er dan ook een cd release voor me ligt van Alex Dixon zijn de verwachtingen hoog gespannen. "Rising From The Bushes" is het debuutalbum van de 33 jaar oude Dixon en zijn Alex Dixon Band. Een collectie van de nummers die blues R&B en rock muziek mixen in "Rising From The Bushes". Met de stem van talent Marcy Levy, die o.a. zingt bij Eric Clapton en Bob Seger; alsmede een aantal veteranen , met inbegrip van bassist Gerald Johnson en drummer James Gadsen, die speelde bij Bill Withers, Marvin Gaye, Ray Charles en B.B. King . Gitarist David Dills doet ook een flinke duit in het zakje ... Lees artikel

Richie Kotzen werd geboren op 3 februari 1970 in Reading Pennsylvania, Verenigde Staten, begon op 7-jarige leeftijd met het bespelen van de gitaar en wordt thans gewaardeerd als een bijzonder virtuoze gitarist en componist. Hij ontwikkelde zich als een zeer snelle solospeler en werd al vroeg ontdekt Mike Varney en bij zijn platenlabel Shrapnel Records kwam hij onder contract. Op 19-jarige leeftijd neemt hij zijn eerste volwaardige album op. Zijn virtuositeit blijft niet onopgemerkt en hij bracht na een behoorlijke stapel CD’s ook enkele gitaar-instructievideo's uit en staat geregeld in de toonaangevende gitaar-magazines. Ook heeft hij nog even in de hit-groep Mr. Big gezeten. Wat meer mensen niet weten is dat de man ook over een dijk van een stem beschikt, iets dat mij ontzettend blijft boeien, eerlijk gezegd nog meer dan zijn gitaarspel want af en toe ontaard dat wel eens in behoorlijk snarengefiets waarvan je denkt hoe verzin je het ... Lees artikel

Ja, moeten we nou zeggen dat het iets nieuws is? Nee niet echt, maar wel klinkt het fris als je het mij vraagt, en Mayall kan ongetwijfeld weer een succesvol hoofdstuk gaan toevoegen aan zijn toch al imposante loopbaan. Deze Bluesband kan gewoon weer jaren mee, met de aantekening dat Mayall wel wat minder bij stem lijkt te geraken, maar wat wil je, als je ruim de zeventig gepasseerd bent, en je nog zo kan inzetten voor je passie ... Lees artikel

Door de jaren heen heeft Robben Ford zich met zijn Blues-Jazz stijl tot een bijzonder gewaardeerd en virtuoos gitarist ontwikkeld. Sinds 1972 heeft hij meer dan 20 albums uitgebracht en speelde hij met Miles Davis, Joni Mitchell, the Yellow Jackets en zelfs Little Feat. Kortgeleden was de release van de nieuwste live album op Concord Records die de naam "Soul On Ten" draagt. Dit voornamelijke live-album werd gedurende twee nachten in april van dit jaar opgenomen in The Independent in San Francisco. Ook zijn 2 nieuwe studio-opnames "Don't Worry About Me" en "Thoughtless" aan de CD toegevoegd die niet dezelfde energie als de live nummers hebben, maar toch leuke toevoegingen zijn ... BluesMagazine.nl mag in samenwerking met Concord Records een drietal CD's weggeven. Interesse? Doe mee en maak kans op deze nieuwe release van Robben Ford! ... Lees artikel

The Veldman Brothers is een hechte band rondom Gerrit en Bennie Veldman. Gerrit op gitaar, Bennie op hammond en bluesharp, Marco Overkamp op drums en Donald van der Goes op bas. Vier prima muzikanten met een schat aan ervaring beïnvloed door hun oude helden van weleer zoals bijvoorbeeld: The Vaughan Brothers, Muddy Waters, Jimi Hendrix, Elmore James, Howlin’ Wolf en the Fabulous Thunderbirds. Inmiddels zijn deze heren 5 jaar bij elkaar wat gevierd wordt met het uitbrengen van een prima live release. Een album dat wel eens kan uitgroeien tot een van de topreleases van Nederlandse bodem! ... Lees artikel

Het album kenmerkt zich door lekkere live opnames waaronder ook een aantal krakers van covers. Hoewel allerminst verrassend, toch een prima verzamelaar waar het uit volle borst meezingende publiek tijdens “While My Guitar Gently Weeps” het meest aanspreekt. De DVD beelden komen van een bluesfestival in Noorwegen en dateert uit 2006. Beeld en geluidskwaliteit zijn prima in orde. Uitschieter is een prima uitvoering van ‘Like A Hurricane’ en een staande Jeff Healey die uit zijn dak gaat tijdens ‘Highway To Hell’ ... Lees artikel

We gaan er van uit dat Lynyrd Skynyrd geen introductie behoeft. Tenslotte is het ‘The Southern Rockband’ van deze wereld. Met de kraker “Freebird” hebben ze zichzelf eeuwige roem verworven. Voor degene die de band de laatste jaren uit het oog zijn verloren, de afgelopen 4 jaar hebben maar liefst vier bandleden het leven gelaten. Van Leon Wilkeson, Huhgie Thomasson, Billy Powel en Ean Evans hebben we definitief afscheid moeten nemen. Om na deze ellende net zo’n sterk album als het krachtige ‘Egde Forever’ uit 1999 te maken zegt veel over de veerkracht van deze band. Met de opener van deze schijf “Still Unbroken” laat men weten hoe men ondanks de ellende in de wereld staat. In de hitsingle “Simple Life” en de song “That Ain’t My America” lijkt men te verlangen naar vroeger tijden ... Lees artikel

Neem de stem van een jonge Rod Stewart, meng die met een snuifje Steve Marriot, een kruimel Frankie Miller en dompel dit even in een badje Otis Redding-geluid, dan heb je eigenlijk een soort voorbeeld hoe Waylon klinkt. Waylon, met de echte naam Willem Bijkerk, is al vanaf jongs af aan in de muziek bezig, het laatst als zanger van de all-round band Millstreet Band. Door het TV-programma "Holland Got Talent" breekt hij op verpletterende wijze door naar de finale met songs van ondere andere James Brown en Otis Redding en wordt uiteindelijk tweede. Dit alles bleef niet opgemerkt, Waylon mocht voor het label Motown zijn debuut Cd opnemen in de Londonse Kensaltown Studio's met producer Martin Terefe (o.a. Cat Stevens, James Morrison, Train) ... Lees artikel

Al geruime tijd zit de nieuwe CD van Sass in mijn speler en iedere keer vraag ik mezelf af wat ik nou toch met dit "product" aanmoet. Het in 2006 uitgebrachte album "Get what you give" bracht na een lange stilte en verkeerd geproduceerde CD's de krachtig rockende dame uit Canada met de ferme strot weer tot leven met fraaie nieuwe songs op het slanke lijf gesneden met zelfs een hele krachtige uitvoering van de Creedence-song; "Have you ever seen the Rain" een prima productie met een fantastische band met een hoop vette slide gitaren een schijf die je rustig "in the blind" kan kopen. Hoopvol keek ik dan ook uit naar de opvolger van 2009 , zeker na ook nog eens een keer het geweldige live-concert in W2 in Den Bosch te hebben bijgewoond ... Lees artikel

Bluesgitarist/songwriter Tommy Castro heeft al behoorlijk wat albums op z'n naam staan, laatste release is dus dit studio album (bracht eerder ook een aantal live albums uit). Wie deze man kent weet al dat hij naast blues andere stijlen niet schuwt. Op dit album is dan ook van alles te vinden en als gitarist is hij niet 13 in een dozijn en probeert ook niet in elke song compleet los te gaan ... Lees artikel

Boo Boo Davis mag zo ongeveer als een van de laatst over gebleven echte authentieke Blues vertolkers gezien worden. De Missisippi klanken zitten hem echt in het hart gegrifd, maar onze vriend geeft er wel een moderne twist aan. Afgelopen zomer heeft Boo Boo op menig festival zijn klanken gedemonstreerd, tot vooral veel gnoegen van het grote publiek. Hij wordt gezien als een zeer welkome aanvulling van al die festivals, en dat is niet meer dan terecht. Het vorige album "Name Of The Game" was wat mij betreft een van de beste albums in dat jaar, en liet een zeer ruig, duister 3 tal zien, die deze tak van Blues vermengd met Chicago en Delta Blues ingredienten, en een totaal andere outlook gaf. Een erg goed album waarin ruim baan was voor veel Harmonica, en ook de gitaarlicks waren talrijk aanwezig, en natuurlijk van Jan Mittendorp. Die gitaar partijen klinken heel duister, en zijn zwaar aangezet dikwijls, zodat het album een donkere toon over zich heen krijgt. Het nieuwe album is eigenlijk een soort vervolg hierop, Boo Boo zet de lijn voort, in een duister, gruizig album die werkelijk erg donker klinkt, en eigenlijk zonder al te veel poespas is opgenomen ... Lees artikel