Een schijf die zich kenmerkt door een bluessound met soul feel erin. Het kan zomaar zijn stem zijn die de soul aan de songs toevoegt. Want die is erg sprekend en pakkend te gelijk. Met de achtergrond zangeres erbij krijgen sommige songs zelfs een poppie sound. Het doet echter geen enkele afbreuk aan de veelzijdigheid van de heer King. Het maakt van de nummers eerder een swingend geheel en maakt de blues een stuk toegankelijker voor een groter publiek dan slechts alleen voor de bluesliefhebbers ... Lees artikel

Deze week kwam er een nieuw album van de band uit : O’Town Grooves. Opnieuw was ik onder de indruk : prachtige tracks, veel afwisseling, prima muzikanten en mooie teksten. Ana Popovic speelt een track mee en geeft opnieuw een visitekaartje af, hetzelfde geldt voor saxofonist Gordon Beadle. 13 tracks zeer smaakvol ingespeeld, met als hoogtepunt Slaves to the money ... Lees artikel

Dit album is de nieuwe schijf van Little Al en hij werkt samen hierop met The Deep Down Fools. De stijl van dit album is divers, van zeer gruizige rock ritmes, tot de mooiste ingetogen stukken waarin alle instrumenten de aandacht op eisen die ze vooral ook verdienen. Het is een mix van Slow Blues, lekkere Shuffles, Jazzy en Rocky stuf, en een zanger die af en toe lijkt op BB King maar ook heel veel soul in zijn donder heeft ... Lees artikel

Bluesrock, latin, Jazzy, Rocky Popsongs en Ballades komen voorbij in een zeer aangenaam plaatje ... Lees artikel

In Nederland heeft de van oorspong Australische Geoff Achison nog niet zo’n bekende naam, in zijn geboorteland en in Amerika heeft de man inmiddels een grotere faam, getuige zijn gig-lijst maar ik ben er van overtuigd dat als je de laatste CD “One Ticket, One Ride gaat beluisteren dat we er in de lage landen een favoriet bij kunnen hebben ... Lees artikel

Any Direction is behalve de eerste track van Don’t Say A Word, een titel die wellicht heel veel zegt over het debuut-album van Stefan Schill. De nog heel jonge Nederlandse, zanger, gitarist en songschrijver ziet Don’t Say A Word als een introductie waarbij alle muzikale opties nog opengelaten kunnen worden ... Lees artikel

De Britse icoon Ian Parker heeft een hele grote schare van fans opgebouwd de afgelopen jaren. Het nieuwe schijfje is een EP met 5 nummers. Prachtige stukken zijn er op dit schijfje Demons and Doubters te vinden waarin de song centraal staat, en prachtig wordt ingevuld door de Roots en zeer innemende instrumentale hoogstandjes qua sfeer. Zo een intensiteit, Puurheid en onmense kwalitieit in vocals en Gitaarsoli, ongelooflijk gewoon. ... Lees artikel

Deze band swingt, feest, spettert en sprankelt als de mooiste vrouw die je kan tegen komen. Allemaal zijn ze stuk voor stuk goed in wat ze doen, of dat nou Harmonica, bas of Trekzak of zoiets is, het is allemaal erg goed. Luister maar eens naar een uitvoering van een van de ster nummers van The Stones/ It´s All Over Now, of de ronkende treinharp in I got My eyes On You, helemaal geweldig ... Lees artikel

Het album The Wreckage, laat qua titel niets aan verbeelding over, maar is zo duidelijk als wat. Als een wrak heeft deze man zichzelf weer hervonden, en dit nieuwe album is alleen daarom al goud waard, en daar komt nog eens bij, dat het een geweldig album is geworden met songs die recht uit het leven komen, en een enorme intensiteit mee krijgen ... Lees artikel

Het mooie ontspannen stemgeluid, waarbij de teksten steeds zeer goed verstaanbaar zijn laten blues horen, zoals je die na een zware week wil horen. Nooit gaat het vervelen en het geluid blijft echt zeer dicht bij het ouderwetse bluesgeluid, zonder snerpende gitaren ... Lees artikel

Met het knallende Changes opent Philip Sayce op zeer energieke wijze zijn tweede album Innerevolution waarmee de doelstellingen meteen al duidelijk worden gemaakt. Sayce wil duidelijk niet blijven hangen in de categorie ‘talentvolle gitaristen met ambitieuze plannen’. Nee, overdonderen is zijn motto en als het even kan moet tegelijkertijd het ijzersterke debuutalbum Peace Machine worden overtroffen. Innerevolution is ten aanzien van zijn voorganger in muzikaal opzicht breder georiënteerd en zou daardoor meedere doelgroepen kunnen aanspreken. Sayce heeft met dit album de lat hoog gelegd maar toont met dit album aan een uitzonderlijke zanger/gitarist/songwriter te zijn die moeiteloos kan meedraaien in de eredivisie der weergaloze snarenwonders ... Lees artikel

De eerste kennismaking met Dirty Sweet deed vermoeden dat we met een uit de swamp lakes van Louisiana getrokken groep southern-rockers te maken hadden maar in de biografie staat toch echt te lezen dat het gezelschap uit het ‘sunny’ California afkomstig is. Het debuut …Of Monarchs And Beggars liet dan ook smerig vette rocksongs voorzien van een bluesy inslag overgoten met een stevige seventies-saus horen. Met de opvolger American Spiritual is het niet veel anders gesteld. Kenmerkend voor Dirty Sweet is niet eens zozeer de muzikale stijl maar bovenal de krachtige songs die niet onderdoen voor de betere nummers van bijvoorbeeld The Black Crowes. ... Lees artikel

Het heeft een tijdje geduurd, maar hij is er weer, de man die op de vele albums gewoon als sessie muzikant zij bijdrages levert. Hij heeft na jaren weer een nieuw album, wat heel toepasselijk My Turn als titel heeft. My Turn staat vol met Blues and Beyond, en laat zien dat Kirk buiten Chicago Blues veel meer kan. Het gaat vele kanten op, en laat Kirk zien als een zeer veelzijdig en vooral excellent Gitaar player. Het swingt, Grooved, Bluesed alle kanten op, en je blijft geboeid ... Lees artikel

Keb’ Mo loopt al een aantal jaren mee in de muziekwereld. Geboren in Los Angeles(CA) {USA} op 3-10-1951 begon Keb’ Mo z’n muzikale carrière als steeldrummer in een calypsoband. Inmiddels is deze blueszanger/gitarist een bekende in het blueswereldje. De stijl van deze muzikant wil nog wel eens een kleine zijsprong maken, maar z’n typische geluid is altijd zeer herkenbaar. Een heerlijk gitaargeluid, relax en vaak akoestisch samen met een zeer prettig stemgeluid, maken het luisteren altijd ontspannend ... Lees artikel

John Hiatt is weer helemaal top op deze cd en een genot om naar te luisteren. De cd is niet echt supervernieuwend, maar meer dan de moeite van het beluisteren waard. Z’n typische stem is nog iets doorleefder en “schuurpapierachtiger” geworden, en dat mag zeker niet als een achteruitgang gezien worden ... Lees artikel

Normaal bekijk je eerst de film en daarna schaf je eventueel de soundtrack aan, omdat de muziek in de film erg aansprekend is. Bij het beluisteren van de cd heb je dan al een beeld wat je gezien hebt bij de film. De film die hoort bij deze cd komt vanaf 25 maart 2010 in de bioscopen. Simpel gezegd, bij deze cd gaat het alleen om de muziek, zonder vooraf beïnvloed te zijn. Het is niet echt eenvoudig om een korte samenvatting van de muziek te maken, omdat er veel muzikanten de songs ten gehore brengen. Hou je van Buck Owens, Townes Van Zandt, Lightnin’ Hopkins en Waylon Jennings, dan is deze cd een absolute aanrader ... Lees artikel

‘You’re Wrong For That’ is Henry Oden’s derde cd, dat betekent dus dat hij niet echt productief is op dat gebied, maar wel heel vaak te horen is bij andere muzikanten. Op deze cd wordt hij zelf ook begeleid door een waslijst aan andere artiesten. De cd telt tien nummers, die echte blues uitstralen ... Lees artikel

Raised On Rock, ROCK is inderdaad waar dit album het meest bij in de buurt komt. Veelal heftige rockblues met spetterend gitaar werk. Dit is tevens ook Onesko’s grote kracht. Zijn zang is namelijk niet echt van een hoogstaand kaliber. Prima aan te horen maar er zijn er zat die een betere stem hebben. Desondanks is hij er wederom in geslaagd een prima album te produceren. Liefhebbers van de gitaar komen volledig aan hun trekken ... Lees artikel

1 ding is heel duidelijk; Curran is energie, rauwer dan rauw, Curran is overtuiging!! dit album bulkt werkelijk van de invloeden van vroeger tot nu, min of meer beginnend bij de midden fifties. In 'Ain't no good' hoor je Bo Diddley zij het op subtiele wijze en 'Reel Rock Party' klinkt rauwer dan rauw, zang klinkt alsof dit versterkt werd door een bluesharp mic die een oude buizenversterker ingaat, flink vervormd maar zeker niet zonder charme, doordrenkt met rockabilly gitaarriffs en boogiewoogie piano. Er is gewoon heel veel te vinden op "Reform School Girl", van jumpblues achtig spul met heerlijke blazers tot punk achtige invloeden maar rock 'n roll blijft de gemene deler op dit gave album ... Lees artikel

Met behulp van Gibson gitaren en een Marshall versterker reproduceert Jimmy Bowskill het karakteristieke geluid van de bluesrock van 40 jaar geleden en voor de liefhebbers van de muziek uit deze periode is het album een absolute aanrader. Ook de prachtige cover van het album doet aan deze periode denken ... Lees artikel

Deze Jay speelt werkelijk uit een heel breed pallet kan ik U zeggen, wat gaat van Blues Rock naar Latin, en van Django Reinards tot aan Stevie Ray, dus maak je borst maar nat. Het album biedt dus veel variatie, maar naar mijn idee is dit meer een Classick Rock met blues ingredienten album, dan een perse Blues album, gezien de track list en geluid. Het is dus een nieuw talent, die zeker in Nederland indruk gaat maken ... Lees artikel

Ongeveer een jaar na de release van Ballad Of John Henry brengt Joe Bonamassa zijn tiende album uit. De titel Black Rock is een verwijzing naar de Black Rock Studios in het Griekse Santorini waar de opnamen hebben plaatsgevonden. Een paar stevige meppen op de snare-drum gecombineerd met een Jimmy Page-achtige riff vormen het explosieve intro van Bobby Parker’s Steal Your Heart Away waarmee het meest veelzijdige album van Bonamassa tot dusver wordt geopend ... Lees artikel

Mark Selby, weer een gitarist die in Duitsland, net als Wolf Mail en Todd Wolfe een grote populariteit geniet maar in Nederland weinig bekendheid heeft. Wij zouden toch eens een kritisch zelfonderzoek moeten doen waarom deze artiesten in ons land bijna geen voet aan de grond krijgen. Selby komt uit USA, Oklahoma. Na zijn eerste release ‘More Storms Coming’ uit 2000 is dit inmiddels zijn vijfde album. Het album start met een singelkraker in Amerika [1998] die hij zelf heeft uitgebracht. Een lekker rockie opening. Vervolgens horen we een aantal nummers lang de veelzijdigheid van deze singer-songwriter. In combinatie met een prima stem trekt er een fijne mix van soul, gospel, funk en blues aan ons voorbij ... Lees artikel

Bij een eerste beluistering word ik heel even op het verkeerde been gezet door een akoestische gitaar. Het zal toch niet…? Gelukkig moet voordat ik deze gedachte kan afmaken de akoestische gitaar alweer het veld ruimen voor Guitar Shorty’s bekende hysterisch gillende gitaar en verzand het nummer in een onvervalst stukje bluesrock zoals we dat van hem gewend zijn: met beukende drums, donderende bassen en emotionele zang. ... Lees artikel

net als op het vorige album tapt Howell weer uit het vaatje uit de Country Folk Blues, en brengt nummers van zijn meest geliefde artiesten van weleer. Hij speelt op dit album veelal elektrisch, maar de klank kleur is echt zoals ie moet zijn. De stem van Steve lijkt soms wel op, Eric Clapton , en dat klinkt eigenlijk wel door dit hele album heen , en dat zorgt voor een mooi sfeertje. Ook doemt bij mij de naam JJ Cale op bij het beluisteren van de Tracks. ... Lees artikel

Long John combineert vele stijlen van BLues muziek, zoals eerder ook BB King al deed, en ook deze BB was een grote drijfveer voor deze man, en vertoont ook regelmatig trekjes er van in zijn spel, maar long John heeft echt ook wel zijn eigen dingen hoor. Dit album is naar mijn idee een feestje op zich met heel vel variatie wederom. Swing blues, Chicago Blues, Slow klanken, en jazzy Licks, een een vleugje Gospel er ook in ... Lees artikel

‘Dark Cloud’ is de opener van ‘Feed My Soul’ maar al vanaf de eerste beluistering lijkt er geen vuiltje aan de lucht. The Holmes Brothers staan al bijna veertig jaar garant voor een opzwepende mix van blues, soul, country, gospel en funk voorzien van harmonieuze vocalen. ... Lees artikel

Binnen niet al te lange tijd is Popa Chubby weer op de Nederlandse podia te vinden. Chubby brengt deze keer een zeer stevige rockblues schijf waarvan de cover ‘Ace Of Spades’ van Motörhead veelzeggend is voor de gekozen weg. Ook de aftrap met de titelsong is behoorlijk stevig en maakt tevens duidelijk dat de bluespuristen deze recensie gelijk naast zich neer kunnen leggen want hoewel hij ook erg goed de blues kan vertolken is deze release toch vooral een echte maar een heerlijke rockschijf geworden ... Lees artikel

“Music City Jam” is een rauw en ongepolijst album geworden waar het spelplezier vanaf spettert. Het is een eerbetoon aan de helden van Robin met energieke bewerkingen van klassieke songs van o.a. Big Joe Williams, Bo Diddley, Cream en Ten Years After ... Lees artikel

De uit Mississippi afkomstige Beth McKee (zang, piano, accordeon) heeft november 2009 de plaat ‘I’m That Way’ uitgebracht. De dame is geen onbekende van de begenadigd Louisiana Swamp Pop singer/songwriter Bobby Charles, getuige haar bijdrage als zangeres aan zijn allerlaatste plaat "Timeless", die eerdaags in Nederland in de schappen zal liggen van de betere platenzaak. Ook met zijn oeuvre is zij overduidelijk bekend: op deze plaat staan uitsluitend Bobby Charles covers, een heuse tribute dus ... Lees artikel