Een actuele homepage van Calvin Russell heb ik niet kunnen vinden, mits je voor zijn MySpace pagina een uitzondering maakt. Calvins manier van denken ligt veel gemakkelijker voor het oprapen. De levensfilosofieën binnen zijn teksten zijn kristalhelder. Afgaan op het gevoel in je middenrif, je doel definiëren en er vervolgens onvoorwaardelijk voor gaan. Zijn levensmotto wordt waarschijnlijk het best verwoord in de opener van de tweede schijf van deze live release (o.a. verkrijgbaar als 2 cd/dvd) The More I Know. “One Eye on the Stars, and the other on the holes in the Road” ... Lees artikel

Een nieuw talent aan het front? Als je 16 jaar bent en je eerste opnames hebt gemaakt die allen bestaan uit songs die zelfgeschreven zijn dan heb je wat in de mars. De redactie werd attent gemaakt op deze opmerkelijke Amerikaanse jongeman die met zijn rooie afro kapsel sowieso een opvallende verschijning is. Samen met Russ Wasson [bass] en Mike O’Donnel [drums] vormen ze de Andy Poxon Band. Van het 3-tal is Andy degene die de lijnen uitzet door de nummers te schrijven, te zingen en de gitaar ter hand te nemen ... Lees artikel

Vorig jaar verscheen een luxe 7-cd box met een overzicht van de periode 1956 tot 1973 van de Texaanse gitarist Freddie King, die een groot voorbeeld was voor gitaarhelden als Jeff Beck, Stevie Ray Vaughan en Eric Clapton. Bear Family Records pakt opnieuw uit want nu is de 5-cd box Texas Flyer verschenen, die alle studio opnamen bevat voor het platenlabel RSO uit de periode 1974 tot 1976, aangevuld met een groot aantal niet eerder of moeilijk verkrijgbare live opnamen uit deze periode. De studio opnamen zijn keurig gerangschikt op de eerste cd, de resterende 4 cd’s zijn volgepropt met de live opnamen ... Lees artikel

Een prachtig overzicht van een groot gedeelte van de blues geschiedenis. Samengesteld door Harry Muskee. 6 cd’s vol met blues uit de Verenigde Staten en Engeland. Met bijna 100 jaar aan blues historie kan je kennis maken met de “pre-war”en “post-war”blues, de Britse blues en natuurlijk de huidige generatie ... Lees artikel

Indians and Clowns, is een verfrissend album, en dat komt door de uiteenlopende aard van veel liedjes. Trage soulvolle teksten en een grungy blues gitaar. Ondanks dat de band onder het indie genre valt, heeft Indians and Clowns een geluid dat ook een graantje meepikt in de blues en country genre. Dit is te horen aan de medley van verschillende geluiden, met het gebruik van het toetsenbord op gospel-achtige wijze, een groot aantal koperblazers, alle met een blues sound maar met een country-achtige stijl ... Lees artikel

Tot groot genoegen van zijn fans heeft Robin Trower lak aan trends en nieuwe stromingen en speelt de 65 jarige Brit al 40 jaar zonder concessies zijn Hendrix-achtige psychedelische bluesrock. In 2009 veraste Trower met het ingetogen maar ijzersterke What Lies Beneath en nu ligt alweer een nieuw album in de schappen. Elf geweldige nieuwe songs, loepzuivere vocalen en een gitarist die in bloedvorm is en heerlijke riffs uit zijn gitaar weet te toveren ... Lees artikel

Dit nieuwe album Live At The Royal Albert Hall is een document optima forma, want je krijgt het hel concert in 2 cd's op je bord, maar ook nog eens de DVD dus. Het bevat een aaneenschakeling van over het algemeen wat nieuwere nummers van haar album Into The BLues en This Charming Life, maar natuurlijk ook haar juweeltjes. Ja, en dan de sfeer is zo vreselijk goed, eigenlijk wat we altijd al van haar gewend zijn, intensief, vrolijk, begaan, stevig, en oh zo intiem ook. Dat het concert in de Albert Hall gegeven wordt is dan helemaal nog een uniek gegeven, en de entourage is daarom dan ook zeer sfeervol ... Lees artikel

Daar is weer zo’n  plaat. Opnames van een artiest die in ons landje in een jaar tijd als een komeet omhoog is geschoten. Over zijn optredens zijn er eigenlijk alleen positieve kritieken te lezen. De tour 2010 was natuurlijk het gevolg van het album ‘Recorderd by Martin Meinschafer’, dat eind december vorig jaar zijn release had. Dat is dan ook duidelijk te horen op deze nieuwste aanwinst. Verrassend is de schijf dan ook allerminst. Met het inmiddels overbekende “I” wordt het startsein gegeven... Voor bijna 2 uur muziek krijg je voor 17 euries echter wel waar voor je geld. En met een beetje mazzel krijg je het via BluesMagazine cadeau. Want Henrik heeft ook deze keer 5 CD’s ter beschikking gesteld om sommige van jullie te kunnen verassen. Interesse? ... Lees artikel

Joe Pitts is een Hard Rocking blues fanaat, die zowel moderne Amerikaanse Blues invloeden combineert met Southern Roots stuff. Zijn inspiratie komt in beginsel van de sixties mannen die de blues vertolkte toen, als Eric Clapton, Jimi Hendrix, Johnny Winter, maar net zo gemakkelijk ook Muddy Waters, en Elmore James. Vele van deze mensen krijgen dan ook een stukje eerbetoon op dit nieuwe album van Joe ... Lees artikel

Moeten wij Nederlanders zo langzamerhand eens wat minder bescheiden worden en vaststellen dat het met de blues uit Nederland goed gesteld is? Wat de The Juke Joints op hun nieuwe album laten horen getuigd van klasse en smaak . Heerlijke baspartijen , scheurende gitaren , strak slagwerk , prima zang en een mooie bluesharp. Ja, die mondharmonica, armeluisinstrument uit vroegere tijden, die maakt het net af; die Sahne auf der Torte. Tja , je gaat naar Chicago, huurt een prettige studio – inclusief een ervaren producer, Ronnie Baker Brooks – en vandaag de dag mag de special guest of guests niet ontbreken. Eddie Clearwater en Ana Popovic. Welke bluesartiest wil daar niet mee spelen? Toch heren JukeJoints, je hebt het misschien niet in de gaten , maar jullie kunnen zonder ... Lees artikel

Allez, beste Blues Lee-muzikanten, u kunt gerust zijn en een pint gaan pakken. Geslaagd zo kun je deze cd Indeed samenvatten. Veel variatie, goed ingespeeld, smaakvol en klassemuzikanten! Zet deze band ook regelmatig op een podium bij de Ollanders, want deze jongens zijn echte podiumdieren, die weten hoe je een zaal plat krijgt. Vele southern-styles , afwisseling in gebruikte instrumenten en tempi ... Lees artikel

De nummers van dit tweede album zijn allemaal geschreven door de leden van de band, uitgezonderd het één na laatste nummer “Last Train to Clarksville”. Dit nummer is oorspronkelijk van de band die in de jaren 60 enorme populariteit had nl. the Monkees. Dit album is een mix van hard rock, rockblues en country ... Lees artikel

Ze staan al meer dan twintig jaar op de planken, met meer dan 2000 concerten en 11 albums kennen de Engelse King Pleasure & The Biscuit Boys de plaats op hun gebied als geen ander. Ooit begonnen als een band van een groep schoolvrienden in een café in Walsall G.B. is K.P. mede door de fameuze Jazzclub van Ronnie Scott uitgegroeid tot een grote Swingband en wereld-act van nu. Geïnspireerd door Jump & Jive, Rhythm & Blues helden als Louis Jordan, Louis Prima en Eddie Cleanhead vonden de zes hun heil in de jazz en blues uit de jaren '40 van de vorige eeuw die ze naar hun eigen hand zetten. Dit van een grote dosis humor voorzien, perfect in het passende kostuum gegoten brengen ze over heel de wereld hun aanstekende act en muziek waarvan je echt kunt afhoren dat het kundige en swingende muzikanten zijn. (heel fijne saxofoons…..) Natuurlijk kon een live-CD niet uitblijven en die is er nu in de vorm van “Live at last” ... Lees artikel

Todd Wolfe kan maar geen vaste grond onder zijn voeten krijgen in de Benelux. De programeurs blijven bij een bezoek aan Europa deze band consequent negeren. Hoe anders is dit bij onze buren in Duitsland waar Todd Wolfe een grote populariteit geniet. Misschien moet Todd eens een andere weg in slaan en de blues in ruilen voor een meer rock gerichte sound. Gezien de ontwikkeling van bijv. festivals als Ribs&Blues en Culemborg heeft hij dan wellicht meer kans van slagen. Na de verzamelaar “Stripped Down At The Bang Palace” in november 2009 brengt Todd Wolfe als zijn nieuwste wapenfeit een live album en een Live DVD waar maar liefst 9 songs meer op staan dan op de CD ... Lees artikel

Wie van de traditionele geluiden vanuit het zuiden van de USA houdt, kan hier echt zijn hart ophalen. De “field recordings” van Alan Lomax kennen de meeste onder ons wel, maar uiteraard waren er meer fanatiekelingen die de cultuur uit het zuiden vast wilde leggen. Zo hier Art Roosenbaum, geboren in 1938 te New York. Hij is niet alleen een fanatiek verzamelaar van oude folk muziek maar speelt zelf ook banjo, schildert en was professor op de universiteit van Georgia. Een compilatie van de "field recordings", die hij in de jaren heeft gemaakt, bevatten niet alleen blues maar ook worksongs, folk, country, gospel enz ... Lees artikel

Met een voorwoord van Toots Thielemans. Arno en Sonny Boy Williamson, Karel Bogaert en Robert Johnson, Roland Van Campenhout en Lightnin' Hopkins, Willy Donni en T-Bone Walker, Boogieboy en John Lee Hooker, Misj Daniëls en B.B. King... De Blues is de hoeksteen van de Rock-'n-Roll en van de hedendaagse Rock. Ook in België en Nederland liggen de roots van heel wat befaamde artiesten in de bluesmuziek ... Lees artikel

Ongelooflijk hoe twee stemmen kunnen matchen.. in de afgelopen jaren hebben we kunnen genieten van fantastische vocale combinaties als Kasey Chambers/Shane Nicholson (Rattlin' Bones) en Alison Krauss/Robert Plant (Raising Sand). Corinne West/Kelly Joe Phelps kunnen zeker aan dit lijstje toegevoegd worden. Hun samenwerking op Magnetic Skyline is uitzonderlijk. Ze delen de passie voor het akoestische gitaarspel en hebben groot respect voor elkaars creatieve en muzikale kijk op muziek. Deze samenwerking is een heuse 'meant to be' ... Lees artikel

Het album is getiteld Just Like That, en dat geeft meteen al aan wat het is. Recht voor de raap dus, en zonder franje of andere dingen. Puur en uit het hart zoals de optredens van deze man ook zijn. De cd is rauw en ruw opgenomen in zijn eigen huis op zolder, en klinkt lekker kan ik je zeggen. De stem klinkt rauw, en af en toe wat hees, maar dat komt de track´s ten goede. De invulling is geweldig ... Lees artikel

De Canadese band ZED HEAD is een 3 mans formatie die vooral zingt over Harleys, auto’s en vrouwen. Niet veel nieuws onder de bluesrock zon maar het geeft aan in welke richting de muziek gaat. Veel klassieke bluesrockriffs, Texas Boogie Woogie, Southern Rock en Rock and Roll Blues Boogie, zoals ook ZZ Top dat al jaren en jaren doet, met veel succes ... Lees artikel

Er was eens een land, waar af en toe LP’s met rock en aanverwanten uitkwamen. Die zeldzame vogels werden dan vergeleken met wat de buitenlandse iconen te vertellen hadden. De grote meerderheid van die platen kwam kwalitatief niet in de buurt van die internationale top. De aanzet was er vaak wel, maar het spelpeil, de studio’s, de ervaring waren niet op de afspraak. Je kon als recensent proberen die dingen een zetje te geven, te vergoelijken, er enkel de goeie aspecten te benadrukken. Dat gebaar van goede wil deed op termijn meer kwaad dan goed: je kan een kat enkel een kat noemen, ook als die uit België komt... Het Goede Doel zong ooit: ‘Ik heb getwijfeld over… België!’ Met respect voor de pioniers en erkenning van het handvol ‘historische’ platen, maar veel soeps was het allemaal niet, want er was altijd iets dat de ontwikkeling van het onmiskenbare talent in de weg stond ... Lees artikel

“Chocabeck” is zijn meest persoonlijke album. De 11 songs zijn een reis door zijn verleden en jeugdherinneringen, zoals hij zelf aangeeft op het mooi uitgevoerde tekstboekje, “This album is about my roots”. De zoetheid van zijn stem en de intensiteit van zijn muziek zal menig Zucchero fan sneller doen slaan. De songs en muziek van dit album is wisselend relaxt en uptempo maar in ieder geval gepassioneerd neergezet door deze italiaanse virtuoos ... Lees artikel

Het was de legendarische Sam “Bluzman” Taylor die de talenten van John “JPBlues” Pagano heeft onderkend en hem lessen in de blues heeft gegeven. Dat John een goede leerling moet zijn geweest wordt bewezen met het tweede album van deze jonge Amerikaan. Vijf eigen werkstukjes en zeven covers van o.a. Tony Joe White, Eric Clapton en Tampa Red worden op passievolle wijze gebracht. De lekker in het gehoor liggende tracks, de soulvolle vocalen en het afgemeten gitaarspel maken van I Will Not Go Quietly een album dat niet snel gaat vervelen. John Pagano is een talent om in de gaten te houden ... Lees artikel

Ruim vijf jaar geleden ontstond in Nederland een project dat blues en Arabische muziek samenbracht en de nodige (woestijn)stof deed opwaaien in de toch overwegend conservatieve bluesgemeenschap. Er leek eigenlijk geen tussenweg te bestaan en het is maar goed dat de wereld niet alleen uit bluespuristen bestaat. Het project bleek dusdanig goed te worden ontvangen dat na het debuut uit 2005 een opvolger kwam en nu, vijf jaar later, zelfs een vierde verzameling van pure Arabicana-songs het levenslicht mocht zien ... Lees artikel

Alberto Colombo is een Italiaanse gitarist afkomstig uit Milaan. De kennismaking met deze artiest is op het ‘StreetFest’ in Toronto, Canada. Hij speelde daar in de band van David Rotundo en viel op door z’n indringende blik, zeer fraaie gitaar en vooral door z’n innemende gitaarspel. Een aantal maanden later stuurde Alberto Colombo z’n eerste solo-cd op en na een paar keer deze geluisterd te hebben kan ik zeggen dat het een cd is die meer dan de moeite waard is om beluisterd te worden ... Lees artikel

Pure blues laat zich het best beluisteren in een Amerikaanse kroeg op de hoek van de straat; authentiek tot op het bot. Ik waande mezelf even Undercover in zo’n kroeg toen ik de nieuwe Boo Boo Davis beluisterde. Lekkere blues met een rauw randje en een eigen sound ... Lees artikel

The informer zo heette de laatste cd van Jools en zijn Rhythm and Blues Orchestra in 2008. Dat is al even geleden en het was een matige cd ook nog. Nu moet je het bij Jools toch hebben van z’n liveoptredens , want die zijn niet te versmaden. Vol verwachting klopt mijn hart (Sinterklaastijd, sorry) als de cd thuis wordt afgeleverd: mooie titel “Rockinghorse” en een hoes die aan een eerdere, prima cd van Jools doet denken. Een kopie maar dan in een andere kleurstelling zo lijkt het. Echter wanneer ik vergelijk zie ik toch wat wijzigingen in de band. Jools is een uitstekend pianist, bandleader, arrangeur, maar over z’n zangkunsten zijn de meningen verdeeld. Slim om toch wat gasten uit te nodigen, Michael McDonald en Sam Brown bijvoorbeeld ... Lees artikel

'Voor mij was het een ontdekking. Ik had nog nooit van haar gehoord, maar ik kan nu wel vertellen dat ik zit te wachten op haar volgende cd.' Ze begint al goed met de tekst: Is dit niet de Blues. Een verhaal waar de blues vanaf druipt. De tragiek huilt ze mee met de uitstekende band ... Lees artikel

Gitarist Jay Willie (New England/USA) heeft inspiratie opgedaan door te luisteren naar bluesplaten van o.a. Muddy Waters, Roy Buchanan, Ry Cooder en B.B. King. Het grote voorbeeld van Jay is echter Johnny Winter en dat is ook goed te horen in zijn slide-spel. En het lijkt bijna geen toeval dat de ritmesectie bestaat uit twee voormalige begeleiders van Winter namelijk Tommy Shannon op basgitaar en Bobby T. Torello (drums). Maakt deze Johnny Winter connectie van The Reel Deal een goede plaat? ... Lees artikel

“We beginnen met DE sensatie van het moment.” waren eerder dit jaar de woorden van Radio 1 (B) producer Mark Lefever in z’n aankondiging van Ganashake. Terecht want dit Belgische trio heeft alles in zich om het ver te gaan schoppen. Ze zijn nog maar net de twintig gepasseerd maar het is nu al duidelijk, dat we met een prima stel muzikanten te maken hebben, die zich uiteraard qua stijl en spel nog verder zullen ontwikkelen . Weliswaar met een dikke voet in de blues, bevat hun moddervette sound ook flinke scheuten rock ’n roll en funk ... Lees artikel

Bobby Dean Blackburn (voc/keys) is een veteraan die al enige tientallen jaren mee loopt in de blues/jazz scène. Met behulp van een heel rijtje muzikanten, waaronder vier van zijn zonen, geeft Blackburn op zijn nieuwste album een eigen interpretatie aan een aantal, vaak uitgekauwde, (semi)blues klassiekers ... Lees artikel