De eerste kennismaking met Dirty Sweet deed vermoeden dat we met een uit de swamp lakes van Louisiana getrokken groep southern-rockers te maken hadden maar in de biografie staat toch echt te lezen dat het gezelschap uit het ‘sunny’ California afkomstig is. Het debuut …Of Monarchs And Beggars liet dan ook smerig vette rocksongs voorzien van een bluesy inslag overgoten met een stevige seventies-saus horen. Met de opvolger American Spiritual is het niet veel anders gesteld. Kenmerkend voor Dirty Sweet is niet eens zozeer de muzikale stijl maar bovenal de krachtige songs die niet onderdoen voor de betere nummers van bijvoorbeeld The Black Crowes. ... Lees artikel

Het heeft een tijdje geduurd, maar hij is er weer, de man die op de vele albums gewoon als sessie muzikant zij bijdrages levert. Hij heeft na jaren weer een nieuw album, wat heel toepasselijk My Turn als titel heeft. My Turn staat vol met Blues and Beyond, en laat zien dat Kirk buiten Chicago Blues veel meer kan. Het gaat vele kanten op, en laat Kirk zien als een zeer veelzijdig en vooral excellent Gitaar player. Het swingt, Grooved, Bluesed alle kanten op, en je blijft geboeid ... Lees artikel

Keb’ Mo loopt al een aantal jaren mee in de muziekwereld. Geboren in Los Angeles(CA) {USA} op 3-10-1951 begon Keb’ Mo z’n muzikale carrière als steeldrummer in een calypsoband. Inmiddels is deze blueszanger/gitarist een bekende in het blueswereldje. De stijl van deze muzikant wil nog wel eens een kleine zijsprong maken, maar z’n typische geluid is altijd zeer herkenbaar. Een heerlijk gitaargeluid, relax en vaak akoestisch samen met een zeer prettig stemgeluid, maken het luisteren altijd ontspannend ... Lees artikel

John Hiatt is weer helemaal top op deze cd en een genot om naar te luisteren. De cd is niet echt supervernieuwend, maar meer dan de moeite van het beluisteren waard. Z’n typische stem is nog iets doorleefder en “schuurpapierachtiger” geworden, en dat mag zeker niet als een achteruitgang gezien worden ... Lees artikel

Normaal bekijk je eerst de film en daarna schaf je eventueel de soundtrack aan, omdat de muziek in de film erg aansprekend is. Bij het beluisteren van de cd heb je dan al een beeld wat je gezien hebt bij de film. De film die hoort bij deze cd komt vanaf 25 maart 2010 in de bioscopen. Simpel gezegd, bij deze cd gaat het alleen om de muziek, zonder vooraf beïnvloed te zijn. Het is niet echt eenvoudig om een korte samenvatting van de muziek te maken, omdat er veel muzikanten de songs ten gehore brengen. Hou je van Buck Owens, Townes Van Zandt, Lightnin’ Hopkins en Waylon Jennings, dan is deze cd een absolute aanrader ... Lees artikel

‘You’re Wrong For That’ is Henry Oden’s derde cd, dat betekent dus dat hij niet echt productief is op dat gebied, maar wel heel vaak te horen is bij andere muzikanten. Op deze cd wordt hij zelf ook begeleid door een waslijst aan andere artiesten. De cd telt tien nummers, die echte blues uitstralen ... Lees artikel

Raised On Rock, ROCK is inderdaad waar dit album het meest bij in de buurt komt. Veelal heftige rockblues met spetterend gitaar werk. Dit is tevens ook Onesko’s grote kracht. Zijn zang is namelijk niet echt van een hoogstaand kaliber. Prima aan te horen maar er zijn er zat die een betere stem hebben. Desondanks is hij er wederom in geslaagd een prima album te produceren. Liefhebbers van de gitaar komen volledig aan hun trekken ... Lees artikel

1 ding is heel duidelijk; Curran is energie, rauwer dan rauw, Curran is overtuiging!! dit album bulkt werkelijk van de invloeden van vroeger tot nu, min of meer beginnend bij de midden fifties. In 'Ain't no good' hoor je Bo Diddley zij het op subtiele wijze en 'Reel Rock Party' klinkt rauwer dan rauw, zang klinkt alsof dit versterkt werd door een bluesharp mic die een oude buizenversterker ingaat, flink vervormd maar zeker niet zonder charme, doordrenkt met rockabilly gitaarriffs en boogiewoogie piano. Er is gewoon heel veel te vinden op "Reform School Girl", van jumpblues achtig spul met heerlijke blazers tot punk achtige invloeden maar rock 'n roll blijft de gemene deler op dit gave album ... Lees artikel

Met behulp van Gibson gitaren en een Marshall versterker reproduceert Jimmy Bowskill het karakteristieke geluid van de bluesrock van 40 jaar geleden en voor de liefhebbers van de muziek uit deze periode is het album een absolute aanrader. Ook de prachtige cover van het album doet aan deze periode denken ... Lees artikel

Deze Jay speelt werkelijk uit een heel breed pallet kan ik U zeggen, wat gaat van Blues Rock naar Latin, en van Django Reinards tot aan Stevie Ray, dus maak je borst maar nat. Het album biedt dus veel variatie, maar naar mijn idee is dit meer een Classick Rock met blues ingredienten album, dan een perse Blues album, gezien de track list en geluid. Het is dus een nieuw talent, die zeker in Nederland indruk gaat maken ... Lees artikel

Ongeveer een jaar na de release van Ballad Of John Henry brengt Joe Bonamassa zijn tiende album uit. De titel Black Rock is een verwijzing naar de Black Rock Studios in het Griekse Santorini waar de opnamen hebben plaatsgevonden. Een paar stevige meppen op de snare-drum gecombineerd met een Jimmy Page-achtige riff vormen het explosieve intro van Bobby Parker’s Steal Your Heart Away waarmee het meest veelzijdige album van Bonamassa tot dusver wordt geopend ... Lees artikel

Mark Selby, weer een gitarist die in Duitsland, net als Wolf Mail en Todd Wolfe een grote populariteit geniet maar in Nederland weinig bekendheid heeft. Wij zouden toch eens een kritisch zelfonderzoek moeten doen waarom deze artiesten in ons land bijna geen voet aan de grond krijgen. Selby komt uit USA, Oklahoma. Na zijn eerste release ‘More Storms Coming’ uit 2000 is dit inmiddels zijn vijfde album. Het album start met een singelkraker in Amerika [1998] die hij zelf heeft uitgebracht. Een lekker rockie opening. Vervolgens horen we een aantal nummers lang de veelzijdigheid van deze singer-songwriter. In combinatie met een prima stem trekt er een fijne mix van soul, gospel, funk en blues aan ons voorbij ... Lees artikel

Bij een eerste beluistering word ik heel even op het verkeerde been gezet door een akoestische gitaar. Het zal toch niet…? Gelukkig moet voordat ik deze gedachte kan afmaken de akoestische gitaar alweer het veld ruimen voor Guitar Shorty’s bekende hysterisch gillende gitaar en verzand het nummer in een onvervalst stukje bluesrock zoals we dat van hem gewend zijn: met beukende drums, donderende bassen en emotionele zang. ... Lees artikel

net als op het vorige album tapt Howell weer uit het vaatje uit de Country Folk Blues, en brengt nummers van zijn meest geliefde artiesten van weleer. Hij speelt op dit album veelal elektrisch, maar de klank kleur is echt zoals ie moet zijn. De stem van Steve lijkt soms wel op, Eric Clapton , en dat klinkt eigenlijk wel door dit hele album heen , en dat zorgt voor een mooi sfeertje. Ook doemt bij mij de naam JJ Cale op bij het beluisteren van de Tracks. ... Lees artikel

Long John combineert vele stijlen van BLues muziek, zoals eerder ook BB King al deed, en ook deze BB was een grote drijfveer voor deze man, en vertoont ook regelmatig trekjes er van in zijn spel, maar long John heeft echt ook wel zijn eigen dingen hoor. Dit album is naar mijn idee een feestje op zich met heel vel variatie wederom. Swing blues, Chicago Blues, Slow klanken, en jazzy Licks, een een vleugje Gospel er ook in ... Lees artikel

‘Dark Cloud’ is de opener van ‘Feed My Soul’ maar al vanaf de eerste beluistering lijkt er geen vuiltje aan de lucht. The Holmes Brothers staan al bijna veertig jaar garant voor een opzwepende mix van blues, soul, country, gospel en funk voorzien van harmonieuze vocalen. ... Lees artikel

Binnen niet al te lange tijd is Popa Chubby weer op de Nederlandse podia te vinden. Chubby brengt deze keer een zeer stevige rockblues schijf waarvan de cover ‘Ace Of Spades’ van Motörhead veelzeggend is voor de gekozen weg. Ook de aftrap met de titelsong is behoorlijk stevig en maakt tevens duidelijk dat de bluespuristen deze recensie gelijk naast zich neer kunnen leggen want hoewel hij ook erg goed de blues kan vertolken is deze release toch vooral een echte maar een heerlijke rockschijf geworden ... Lees artikel

“Music City Jam” is een rauw en ongepolijst album geworden waar het spelplezier vanaf spettert. Het is een eerbetoon aan de helden van Robin met energieke bewerkingen van klassieke songs van o.a. Big Joe Williams, Bo Diddley, Cream en Ten Years After ... Lees artikel

De uit Mississippi afkomstige Beth McKee (zang, piano, accordeon) heeft november 2009 de plaat ‘I’m That Way’ uitgebracht. De dame is geen onbekende van de begenadigd Louisiana Swamp Pop singer/songwriter Bobby Charles, getuige haar bijdrage als zangeres aan zijn allerlaatste plaat "Timeless", die eerdaags in Nederland in de schappen zal liggen van de betere platenzaak. Ook met zijn oeuvre is zij overduidelijk bekend: op deze plaat staan uitsluitend Bobby Charles covers, een heuse tribute dus ... Lees artikel

De leden van Barrelhouse verdienen naar mijn mening, voor hun inzet al die jaren, een dikke bluesknuffel. Het zijn geen uitbundige showmensen maar spelen met een bepaalde eerbied de muziek waar ze zelf zo van zijn gaan houden. Luisterend naar dit album, wordt dat gevoel weer een beetje bij me aangewakkerd. Het eerste nummer “oh death” is een traditional dat ik beter ken in de vorm van een hymne zoals Ralph Stanley deze zo mooi kan uitvoeren. Barrelhouse brengt het nummer met hun herkenbare, eigen sound ... Lees artikel

Traditionele blues , 15 tracks,prima gitaarspel en een trompet die af en toe wat te nadrukkelijk aanwezig is. Opgenomen in Chango’s Havana Club in San Antonio Texas. Goed gezongen, lekker orgeltje. Een album waarbij je niet stil kunt staan; eentje om te draaien in de kroeg vergezeld met wat gerstenat ... Lees artikel

Het album met de titel If I'm One, Your're One too, liegt er niet om. Pure Chicago Blues met soms geluiden van Son Seals, door pittige solo's op de gitaar, en uitstekende composities, die menig blueslover zal laten kronkelen van genot. Het is soms een kruising van 2 grote kanjers in de Blues, B.B King en ook Joe Louis Walker. De nummers zijn allemaal originals en de laatste 2 tracks zijn acoustisch getint, terwijl de rest spettert uit je speakers. Een groot feest gewoon. 4 awards kreeg deze man in 1999 voor o.m Best Bluesman ... Lees artikel

Als je het album beluisterd hoor je heel veel New Orleans Stuff ala Dr John, maar ook Jazzy blues ala Floyd Dixon, Big Joe Duskin. dat zijn zo een aantal namen die je te binnen schieten. Het album zit vol met variatie met een band, die klinkt als een klok, en ook nog eens lekker swingt ... Lees artikel

Als een goed boek heb ik dit album in één teug tot me genomen en ik moet toegeven, als dit de toon zet voor een bluesrijk 2010, dan ben ik het aankomende jaar een zeer gelukkige man. Zonder te overdrijven is dit een van de beste cd´s die ik in de afgelopen tijd heb gehoord ... Lees artikel

Dit album getiteld "WolfBox", is een album waar ik met verbazing naar heb geluisterd. Het bevat heel veel Rock ala Eighties, maar ook koortjes ala The Who, en dat dan nog eens doorspekt met riffs ala Stevie en de Hoax fel heden en zeker ook Punk items in de tracks. Het is een soep waar werkelijk van alles in zit, kan ik U melden. Als je een Hoax fan bent, moet ik je dan ook ten zeerste aanraden het album eerst eens te gaan beluisteren, want het is anders en ronduit verrassend ... Lees artikel

De Deense zanger en gitarist Thorbjorn Risager heeft er toch moeite mee om in onze streken bekend te worden, waarom? Het is inmiddels al zijn vijfde album en eindelijk komt hij dan weer naar Nederland, en wel op het Moulin Blues festival. Een pracht strot ala Billy Price, die soult Funkt, Bluesed alsof zijn leven er van af hangt. Daarnaast ook nog eens een uitstekende gitarist, die menig mooi loopje etaleert in de diverse songs ... Lees artikel

Na het succes van “Man from another time” heeft Seasick Steve een 7 track limited edition mini-album met een collectie liefdesliedjes als Valentine-kado voor zijn vrouw Elisabeth gemaakt. Het idee ontsproten aan het brein van Steve zelf is als bedoeling het ook te kopen voor je lief, de CD hoes is zelfs uitgevoerd als kaart met nog een stukje ruimte om iets aardigs voor de ontvanger te schrijven ... Lees artikel

Niet echt een nieuwe release die we hier gaan bespreken maar eind februari doet Kinney een serie solo optredens in Nederland en België en daar willen we toch wel even bij stil staan naar aanleiding van dit prachtige album... Op Comin’ Round Again laat Kinney zich van zijn meer gevoelige kant zien. Het album is geworteld in de Amerikaanse roots muziek; sfeervolle, voornamelijk akoestisch getinte nummers met een lekkere bluesy inslag ... Lees artikel

12 fraaie songs in verschillende stijlen sieren deze plaat waarbij je bij eerste al direct rechtop gaat zitten, Coco in een frisse bluesmambo in solo-duel met een piano, je moet er maar opkomen. En wat een heldere open productie en wat een uitstekende band, kortom als de schijf in de winkel ligt ga hem beluisteren ... Lees artikel

Beatrice van der Poel heeft met haar tweede album ‘Hard en Hoofd’ een verzameling gevoelige zaken bij elkaar gebracht waarin voor iedereen iets herkenbaars is terug te vinden. De veertien Nederlandstalige tracks handelen over de keuzes tussen gevoel en verstand maar ook over liefde zoals dat op directe wijze, ‘ik troef je af met hartenvrouw’, in het mede door Marcel De Groot geschreven ‘Mijn Spel’ te horen valt. Vergelijkingen met De Dijk liggen op de loer maar Van Der Poel heeft zonder te overheersen haar stempel weten te drukken op ‘Hard en Hoofd’ ... Lees artikel