Robin Borneman albumcover foto Flora

ROBIN BORNEMAN MET ‘FLORA’ TERUG NAAR DE KERN VAN ZIJN LEVEN

Robin Borneman – FLORA
Datum Release: 20 September 2024
Label: Kroese Records

De carrière van Robin Borneman in slechts enkele regels proberen te omvatten is een vrijwel onmogelijke opgave. Wie op zoek is naar een rode draad in het werk van de songwriter/producer zal eveneens tot de ontdekking komen dat dit ronduit lastig wordt. Bekend is weliswaar het indrukwekkende verhaal van zijn internationale avonturen met een imposant rock-orkest en ook zijn televisie-optreden in een zeer populaire talentenjacht is breed uitgemeten maar de vraag wie of wat er nu eigenlijk achter deze persoon schuilt is tot op heden onbeantwoord gebleven.
Op het vrijdag uitgebrachte album ‘FLORA’ laat de veelzijdige muzikant nu eindelijk daadwerkelijk iets van zichzelf zien zonder zich te verstoppen in een wereld van groots machtsvertoon op het podium en een daarbij behorende symboliek dat soms iets weg heeft van een reis door een fantasierijk landschap. Voorbij zijn ook de grote thema’s, vanaf nu staan de peroonlijke ervaringen centraal.
Met ‘FLORA’ stelt Borneman zich niet alleen zeer kwetsbaar op maar gaat hij ook nog eens terug naar de kern van zijn leven.

Tekst: Jeroen Bakker

Al vijf albums gingen er vooraf aan ‘FLORA’ waarbij vooral het ambitieuze drieluik ‘Folklore’ indruk maakte. Maar liefst drie albums die hijzelf later als een persoonlijke zoektocht zou omschrijven zonder dit zelf maar ook te beseffen. Het resultaat is een poëtisch muzikaal drieluik met de sprookjesachtige folk van deel I: ‘The Waving Days’, ‘The Phantom Wail’ waarop iets steviger werd uitgepakt met blues en rock en vervolgens het derde deel: ‘The Cradle Tree’ dat misschien het meest toegankelijk klinkt, het lijkt een opmaat te zijn voor dit nieuwe album maar daar ging nog wel een en ander aan vooraf. Borneman ging namelijk volledig los met een enorme hoeveelheid ideeën en ambitie waarin hij zichzelf volledig verloor maar vervolgens ook instortte. Het gevoel van eenzaamheid en geïsoleerd zijn van de wereld en zichzelf, maakten hem doodongelukkig. De muzikant moest van ver komen, eerst op zoek naar de oorzaak van dit alles om daarna weer de weg naar boven proberen te vinden.
De grootse thema’s en het epische, bombastische geluid dat hij voor ogen had met het nieuwe materiaal bleken helemaal niet comfortabel aan te voelen. Het voelde zelfs zo ongemakkelijk dat hij, zelfs met een releasedatum in zicht, zonder aarzeling besloot om helemaal opnieuw te beginnen. Het moest muziek zijn uit het hart met teksten die aansluiten bij zijn gevoelens en gemoedsrust.

Wat aanvankelijk als een onmogelijke klus beschouwd zou kunnen worden bleek realiseerbaar binnen twee weken. De prachtige akoestische gitaarklanken die we al eens hoorden op voorgaande albums, gecombineerd met sfeervolle soundscapes en de warme gerijpte vocalen vormen de basis van de negen tracks die op dit album te vinden zijn.

Eerder dit jaar werd al een zonnig voorproefje losgelaten met het opgewekte ‘Really Here’ waarin Borneman als herboren klinkt terwijl hij op gitaar wordt begeleid door zijn goede vriend Bryan Sutton, een grootheid op het gebied van roots, country en bluegrass, die hij na een eerdere ontmoeting in Nashville zover kreeg om mee te werken aan de track.

Wie nog mocht twijfelen aan zijn vocale capaciteiten wordt met ‘Andy’ nog eens met de neus op de feiten gedrukt. Na een ingetogen intro in het sterk opgebouwde nummer laat hij vervolgens slechts heel even iets van zijn enorme bereik horen. Slechts weinig zangers in Nederland zijn in staat om op natuurlijke wijze zoveel emotie in hun stem te laten klinken zonder geforceerd over te komen. De singer/songwriter maakt het de luisteraar echter niet altijd gemakkelijk door hier enkele keren emotioneel behoorlijk diep te gaan.

Zo wordt het plotselinge verlies van een goede vriend beschreven in de hartverscheurende ballad ‘Tommy’ en weet hij zijn ‘Moeder’ liefdevol op een voetstuk te plaatsen door zichzelf zowel verontschuldigend als heel kwetsbaar op te stellen en dit verrassenderwijs in het Nederlands uit te voeren. Het zijn slechts enkele voorbeelden waarin Robin Borneman zijn bedoelingen met ‘FLORA’ nog eens benadrukt.

Het heeft even geduurd maar bij iedere luisterbeurt lijkt hij steeds weer een klein beetje van zijn ware gezicht te laten zien. Dat hij hierin tijdens deze eerste poging is geslaagd in iets meer dan dertig minuten is ronduit knap maar je krijgt toch sterk de indruk dat er nog veel meer aan zit te komen.

Tracklist Flora

Really Here (3:12)
Andy (3:26)
Tommy (3:07)
Heartsong (4:16)
Know (3:33)
Ocean (2:31)
Moeder (4:07)
Flora (4:12)
So Long (4:06)

Website Robin Borneman: www.robinborneman.com


Ook op Blues Magazine ...