ROBBERT FOSSEN BLUES BAND
JAZZ OF ZO, PURMEREND
ZONDAG 30 AUGUSTUS 2009
“CHICAGO BLUES IN OPTIMA FORMA”
Tekst : Frank van Engelen | Foto’s : Hans Greven
Afgelopen zondag stond de plaatselijke gelegenheid “Jazz Of Zo” garant voor een zeer vermakelijk Blues spektakel. Robbert Fossen maakte zijn opwachting na een lange tijd weer eens met een quartet om van te smullen. Robbert staat met zijn band altijd garant voor een staaltje Chicago Blues waar je U tegen zegt. Tegenwoordig speelt hij het liefst met een bezetting van vier man. In het verleden was er altijd een blazer en toetsenman bij, maar nu dus niet meer, waardoor de impact van de muziek misschien wel groter is geworden.
Gisteren liet onze vriend toch maar weer eens zien, dat we hier toch met een groot talent te maken hebben, en vooral ook dat Chicago Blues erg geliefd is bij het grote publiek, want het was lekker druk, en het was lekker weer, en het terras was goed bezet.
De vier mans formatie bestond uit Robbie Carree – Drums, Monique de Jong – Bass, Fat Harry – Gitaar en Robbert Vocals, Gitaar, en Blues Harp. Gewoon als je het mij vraagt een “Super bezetting” dus, maar ik vind het toch wel jammer van Robbert Tuinhof-sax en Marco op toetsen dan niet meer mee doen, want dat gaf toch iets extra’s aan het geheel.
Het publiek kon genieten van covers en eigen songs uit de koker van Robbert Fossen, die werkelijk in zeer grote klasse werden uitgevoerd, en waar bij Robbert goed in zijn vel zat weer, en dan is er geen ontkomen aan, om door deze ras entertainer ingepakt te worden. Robbert zet nummers gewoon naar zijn eigen hand, en improviseert soms ook met bestaande teksten , wat de sfeer nog veel leuker maakt. Hij heeft een stem die tot een van de mooiste van ons land mag worden gerekend, en dan die gitaar kanjer ,Fat Harry, die werkelijk de sterren van de hemel speelt met zijn oh zo herkenbare “Hakriffs ala King, Otis Rush en ook Joe Louis Walker”, die de nummers zo een eigen geluid meegeven. Dat Fat Harry groot is, weten we zo langzamerhand wel, want als zelfs mensen als Joe Louis Walker met hem weg lopen, dan kan je wel wat hoor, en dat blijkt ook wel uit de nodige hilarische reacties bij de laatste optredens van deze man, die ook met zijn eigen band, langzaam maar zeker terrein aan het winnen is.
“Hoochie Coochie Man, Long Distance Call, She’s Only 19 Years Old” krijgen gloedvolle bewerkingen waarin het Harmonica, Gitaar en Vocaal werk van de band centraal staat, en echt heel Amerikaans donker klinkt. Robbie Carree, een drummer die werkelijk alles op zijn gemak lijkt te kunnen doen, is werkelijk een genot in deze band om te zien en te horen. Wat een speelsigheid, variatie, en vakmanschap heeft deze man, niet te geloven. Monique (De Mona Lisa Van de Blues genoemd) is een steady force in het geheel, die met haar mooie lijnen en strakke ritmes de boel prima op koers houd, en daarbij ook nog eens een mooie en verleidelijke uitstraling heeft. Wat wil je nog meer, hoor ik je dan al zeggen? Nou meer van dit vooral, en dat kregen we in ruime sets in drievoud. Ongekend goed, gevarieerd en vol met passie uitgevoerd..
Jawel Chicago Blues van heel hoog niveau, en ik hoop dat deze mensen veel optredens mogen verzorgen in de komende tijden, want ze verdienen werkelijk alle lof die je maar verzinnen kan, Thanx so much for bringing great music to this world, Robbert, Monique, fat Harry en Robbie, and see You soon my Friends.
Website Robbert Fossen Blues Band : www.robbertfossen.nl
En de 29e was hij nog tot in de nachtelijke uurtjes actief in het Bluescafé in Apeldoorn, toen met begeleiding van de Southside Blues Revue.
Vind hij leuk, de afwisseling. Soms met een klein combo, zoals in Purmerend of zoals de dag ervoor met een grote band.
Yes, was hartstikke goed.Robbert en zeker ook de andere bandleden gaven een fantastisch optreden. Echt van genoten. Hoop ze gauw weer te zien.