In gesprek met … Rob Orlemans

2 oktober 2009 , door Frank van Engelen

Op zondag 11 oktober 2009 wordt de nieuwe cd “Into The Spirit” gepresenteert in Wageningen (zie artikel), en naar aanleiding van deze nieuwe schijf voelt BluesMagazine Rob Orlemans van Half Past Midnight aan de tand hierover.

Rob Orlemans

Frank / BluesMagazine: Rob, je hebt al een behoorlijke history opgebouwd in de Blues Scene en in het verleden samen gewerkt met mensen als Rosa King, en ook Curtis Knight, Hoe kwam je daar aan?

Rob: Rosa King heeft gewoon een keer op ons album “Nightlicks” een paar nummers gezongen, want de band was toen der tijd Half Past Midnight. In die tijd was het ook Curtis Knight & Half Past Midnight. De band bestond toen ook uit andere mensen en in 2002 werd eigenlijk de band omgedoopt tot Rob Orlemans& Half Past Midnight.

De eerste cd van dit gezelschap was ”Live In Chicago”, waarop een aantal gasten mee spelen als Tommy Mc. Cracken die spontaan meedeed.

Hij was onder de indruk van ons optreden in Buddy Guy’s Legends en daarom naar de volgende show komen kijken die opgenomen werd in de Paragon Studio’s. Jake Dawson, de gitarist van Willie Kent , die ik van tevoren geregeld had een gastrol evenals Brother John Kattke.

Het Live album was een groot succes voor ons.

Ja, Het volgende album was dan “Libertyville”wat het meest succesvolle album is tot nu toe, en daarom konden wij onze DVD realiseren- Open The Cage dus. Een dvd maken kost erg veel geld en daarom gaf Silvox ons deze kans.

F: En dan nu het nieuwe album “Into The Spirit “gedoopt, vanwaar deze titel?

R: De titel betekent eigenlijk iets van in de geest van iets zijn, bijvoorbeeld als je op een podium staat waar Hendrix ooit eens gespeeld heeft, dat je in de geest van Hendrix kan zijn, dat betekent het eigenlijk en is niet religieus bedoeld of zo.

F: Je werkt op dit album met dezelfde muzikanten als op de DVD, heb je dit keer ook speciale gasten die een bijdrage leveren op het nieuwe album en wat is het verschil, met andere albums van jou?

R: Nee, op dit album doen we alles eigenlijk gewoon zelf, (we hebben wel Tonny van den Bosch op 2 songs op de mouthharp)en klinkt wel misschien wat meer ingetogen dan een Live album , en is dit keer ook niet alleen door mij geproduceerd, maar een soort Co productie, om er eens andere kijk op te kunnen geven. Het moest absoluut geen overgeproduceerd worden waar wel een echt studioalbum.

F: Bevat dit nieuwe album allemaal eigen nummers, of staan er ook een paar Covers op Rob?

R: Het album heeft inderdaad vrijwel allemaal nieuwe nummers maar er staat wel o.m. een cover op van het nummer “Walk Me Out In The Morning Dew” van Tim Rose, en door ons op onze manier vertolkt, verder vinden we het nummer “When The haze is Gone” ook terug op dit album, maar wel in een nieuwe versie. Dit nummer is altijd live het favoriete nummer van drummer Ernst van Ee geweest.Dit nummer stond ook al op de vorige cd Libertyville. De song “Love My baby” te vinden op de DVD, krijgt ook een andere uitvoering op dit komende album, en als laatste een soort bonus track, een soortement van Acoustisch authentieke Blues Song “Howlin’Wolf”, van Muddy waters, welke ik helemaal alleen doe en buiten is opgenomen zodat het lekker “ouderwets” klinkt. Het is dus een heel gevarieerde cd geworden.

F: Wat vind je van de hedendaagse Blues scene betreffend bezoek, organisatie en het geluid op de diverse festivals?

R: Mijn ervaring bij concerten van ons is dat het meestal “Ramvol” is(okay gebeurd natuurlijk dat het wel eens minder druk is maar niet vaak), en dat het kakelen van diverse mensen eigenlijk niet aan de orde is omdat we constant gas geven bij onze optredens. Natuurlijk spelen we af en toe wel een Slow Blues maar voor de rest is het toch echt stevig en rocken vooral. Bluesrock hoeft trouwens niet te hard uit de speakers te komen, want daar gaat het niet om, en het geluid moet dan ook bij deze soort muziek niet te hard zijn maar wel pittig, want dan ga ik zelf ook lopen kan ik je zeggen. Soms zie ik wel eens ergens dat een geluidsman de zaken behoorlijk open zet en daar moet je wel voor uitkijken. Mijn ervaring is dat de meeste festivals een erg goede PA gebruiken. Als er organisaties beknibbelen op een PA dan kun je het natuurlijk treffen dat je een zwakke installatie aantreft voor een te grote lokatie en dan staat het vaak te hard met alle gevolgen van dien.

F: Ik weet dat in vorige gesprekken Hendrix een van je grootste invloeden is. Is dat nog steeds zo, en wie zijn nu je invloeden eventueel nu? En hoe verklaar je de inmense populariteit van Hendrix en bijvoorbeeld Vaughan nog steeds?

R: Hendrix en Stevie Ray hadden een eigen sound, ze hadden heel goed naar de oude “meesters” geluisterd en hebben daar een heel nieuw eigen karakter aan gegeven. Tegenwoordig zijn er veel klonen van bijvoorbeeld Vaughan en ik vind als je zoiets doet je dan ook terug moet gaan naar de roots en gaan speuren naar de artiesten waar jouw “held” dan naar heeft geluisterd.Hendrix blijf ik altijd tegek vinden.

In de hedendaagse Blues Scene heb ik eigenlijk geen voorbeelden, en dus houd ik me nog steeds vast aan waar ik altijd al naar luister..

Ik vind wel dat er in Nederland een aantal veelbelovende bands zijn die een goede uitstraling hebben. Big Blind, die dan wel invloeden ala Lester Butler heeft, maar er wel voor gaat of bijv. Black Top, een energieke band met dan wel een hoog ZZ Top gehalte maar wel gewoon zeer goed iets zeer eigens neerzet. Verder The Rythm Bombs uit Belgie en de prima Night Time Heroes band.Er zijn vele goede bands hier in NL ook al is het niet zozeer mijn muziek maar ik vind het tegek om te horen.

Rob Orlemans

F: Jouw album komt op bredeschaal uit. Onder meer naast het Silvox label ook bij Grooveyard records en BSMF?

R: Ja, bij Grooveyard was ons vorige album ook al uitgekomen voor de US markt en verder komt ons nieuwe album ook weer in Japan (BSMF) uit en dan natuurlijk in Nederland, en moet straks overal te koop zijn. Hoewel veel cd’s helaas ook bij grote getale gedownload worden. Verder zijn er illegale versies van albums die te koop worden aangeboden, in een soort van Russische maffia praktijken, die ik gewoon ”pestvliegen” noem. Wat betreft DVD’s is er een iets minder grote markt, want er worden veel meer games verkocht wat dat aan gaat, en dan is zo een ding maken een dure kwestie zoals je zult begrijpen.

F: Vind je dat er genoeg aandacht is voor jouw band Rob, wat betreft optredens en albums?

R: Ja, onze albums worden ook goed verkocht tijdens concerten,en we kunnen vaak spelen op Blues en ook Rock festivals.

Laatst ook nog op het laatste moment gevraagd om de support act van Status Quo in de Heineken Music Hall te komen versterken omdat de gitarist zijn arm geblesserd had. Was wel te gek en spannend om zonder te repetern meteen in een uitverkochte HMH te staan. Leuk!

Ja, ik zou heel graag op het Moulin Blues en het Ribs en Blues festival spelen. Wordt tijd dat die ons eens boeken …

F: Zondag 11 oktober dan de presentatie in de XLL Bluesclub in Wageningen, ben je al zenuwachtig en ga je nog iets bijzonders doen eigenlijk?

R: nee, we gaan gewoon heel veel nieuwe nummers spelen en gaan die van de week nog even doornemen.We hebben nu een paar weken niets gedaan ivm tragische familie omstandigheden van bassist Piet Tromp. Speciale gasten hebben we niet echt, maar wellicht dat Tonnie Van Den Bosch een stuk blues harp toevoegt aan een nummer. Voor de rest lekker rustig aan gedaan, omdat er dus de laatste tijd ook wat minder leuke dingen zijn gebeurd.

F: ok, ga je nu ook on tour ?

R: Nou touren? Lekker overal spelen en het nieuwe album promoten dus, en dat zijn ook de verdere plannen.

F: Ik ben er doorheen voor dit moment Rob, en wens jou heel veel succes met de presentatie en het nieuwe album en ik zal er binnenkort een recensie over schrijven, en erg bedankt namens BluesMagazine.nl

R: Graag gedaan, en binnenkort krijg je de cd. Hoi!

Rob Orlemans

Website Rob Orlemans & Half Past Midnight : www.halfpastmidnight.nl


Ook op Blues Magazine ...