RIVAL SONS – Interview en CD-review ‘GREAT WESTERN VALKYRIE’
Format: CD / Label: Earache Records / Datum Relaese: 9 Juni 2014
Tekst: Jeroen Bakker / Foto: Jens van der Velde
Het is al weer tweeëneenhalf jaar geleden dat Bluesmagazine een ontmoeting had met Michael Miley, drummer van de Amerikaanse rockband Rival Sons. Het tweede album ‘Pressure & Time’ was nog maar enkele maanden uit maar de grote festivals in Europa stonden in de rij om het viertal op de line-up te krijgen. Miley zocht naar een verklaring voor de vraag waarom het succes hier groter was dan in zijn eigen land. Onlangs bezocht gitarist en oprichter van The Rival Sons, Scott Holiday ons land om de aandacht gevestigd te krijgen op ‘Great Western Valkyrie’, het nieuwe vierde album van de band of, als we de ep uit 2011 meerekenen, nummer vijf. Een mooie kans dus om hem te vragen hoe de zaken er tegenwoordig voor staan…
“Toen we net begonnen met de band was het een droom van mij om 24/7 met The Rival Sons bezig te zijn. Het is nu geen droom meer want het is werkelijkheid”, aldus de trotse Holiday die zoals gewoonlijk, zoals ook op de albumhoes te zien valt, weer onberispelijk en stijlvol vintage gekleed gaat. “Wanneer we niet touren of niet in de studio zitten dan ben ik bezig met de boekingen van de optredens of andere zakelijke aspecten aangaande de band. Ik heb nog wel de productie van Sir Madam, een ‘fuzzed out break beat garagerock’-duo uit Californië verzorgd maar alles staat nu in het teken van ‘Great Western Valkyrie’. Recentelijk ben ik veel bezig geweest met het artwork van het nieuwe album en ik leg nu de laatste hand aan de live-dvd die we gaan uitbrengen. Het is de registratie van een optreden in Gothenburg dat we in 2012 hebben gefilmd. Je kunt wel zeggen dat het een fulltime-job is geworden. Maar wel één waar ik ontzettend gelukkig mee ben”.
Het wild groovende ‘Electric Man’ is al op single verschenen. De heftige riffs van Holiday en de lyrische vocalen van zanger Jay Buchanan zijn uiterst bepalend in het totale geluid maar wanneer we de drumcapriolen van Miley in combinatie met de stuwende basloopjes van nieuwkomer Dave Beste nader beschouwen kan de conclusie worden getrokken dat de band hechter klinkt dan ooit. “Hij was geen onbekende voor ons. Jay kende Dave al voordat ik hem ontmoette dus toen Robin Everhart vorig jaar plotseling zijn afscheid aankondigde was hij de logische opvolger. Het probleem was echter dat we middenin de tournee zaten. Toevallig genoeg was het hier op Schiphol dat we het nieuws moesten vernemen. Robin bekende niet langer de ‘road warrior’ te zijn die de band nodig had. De rock ’n roll- life style was voor hem moeilijk vol te houden. In plaats van een welverdiende vakantie met de familie moest er dus keihard geoefend worden met Dave. De vele live-optredens met hem hebben de cohesie van het bandgeluid goed gedaan en dat hoor je ook terug op het nieuwe album”.
Meerdere malen heeft de band met uitstekende clubshows in Nederland bewezen de kar ‘op eigen kracht te kunnen trekken’ maar als support-act is Rival Sons zeer geliefd gebleken bij bands als AC/DC, Alice Cooper, Kid Rock, Judas Priest en, van iets recentere datum, Sammy Hagar. Deze week is het precies twee jaar geleden dat het Rotterdamse Ahoy in afwachting van Guns ’N Roses kennis maakte met de vier Amerikanen die het moesten doen met een, wellicht bewust, slecht afgesteld geluid en een afgeknepen lichtshow. Dat het weinig indruk op Scott heeft gemaakt blijkt uit de vraag of Ahoy een indoor- of een buitenshow was.
“Het is tegenwoordig geen Guns ’N Roses maar Axl Rose met een stel huurlingen”, corrigeert de gitarist. 30 Mei zal in Helsinki worden geopend voor Aerosmith tijdens diens ‘Let Rock Rule Tour’, iets waar door de hele band vol verwachting naar wordt uitgekeken. “Wij zijn allemaal enorme fans van Aerosmith maar ze hebben veel kritiek gekregen na de laatste tournee. Er is ze nu heel veel aan gelegen zich te revancheren en de verwachtingen zullen daarom hoog gespannen zijn”. De legendarische rockers hebben ze nog nooit persoonlijk ontmoet maar de zoon van gitarist Brad Whitford, Graham blijkt een goede vriend van de band te zijn. “Hij speelt gitaar in Tyler Bryant & The Shakedown en zij deden vorig jaar ons voorprogramma. Of de aanstaande samenwerking met Aerosmith hier iets mee te maken heeft…? Geen idee”.
Dat de bekende invloeden ook op ‘Great Western Valkyrie’ overduidelijk aanwezig zijn mag geen verrassing heten. Het massieve drumintro van de nieuwe single ‘Open My Eyes’ verraadt een grote liefde voor het geluid van Led Zeppelin-drummer John Bonham. Het ‘frisse bloed’ van een nieuwe bassist haalt vermoedelijk ook het ‘Beste’ in hem naar boven want Miley overtreft zichzelf op alle fronten. Een vergelijking aangaan met ‘Kashmir’ gaat wellicht ietwat ver maar dat er goed geluisterd is naar de grote meesters valt simpelweg niet te ontkennen. Een track als ‘Belle Starr’ bevat eenzelfde type hoekige riffs waar Jimmy Page nog altijd het patent op heeft. Als het geheel dan ook nog wordt opgevuld met sferische en psychedelische effecten lijkt de klok toch echt ruim veertig jaar te zijn terug gezet. Hetzelfde geldt voor ‘Good Things’ dat niet eens in de plaatjeslijsten was opgevallen als het eind jaren zestig was uitgebracht.
Werd op vorige albums al aangetoond dat de band in staat is om met ijzersterke epische composities voor de dag te komen, met de ‘country-wals’ in ‘Where I’ve Been’ stijgt het viertal voor de zoveelste keer boven zichzelf uit. Ruim zes minuten lang trekt zanger Jay Buchanan werkelijk alle vocale registers open zonder ook maar één moment de aandacht te laten verslappen: ‘How Could You Love Me, When You Know Where I’ve Been’, smekend om een tweede kans op een manier die zelfs Otis Redding zou doen verbleken.
De afsluiter van het album is bijzonder in meerdere opzichten. Na het jaren geleden geschreven te hebben heeft Scott het weer eens opgepakt en ‘Destination On Course’ voorgesteld aan de groep. “Het moet tien jaar zijn geweest dat het op de planken heeft gelegen. Iedereen binnen de band heeft zo zijn rol en Jay schrijft nu eenmaal het merendeel. Toen ik er thuis in mijn studio nog eens aan sleutelde moedigde mijn vrouw mij aan om het voor te stellen. Omdat het mij ook het juiste moment leek voor dit album heb ik het eindelijk aangedurfd. Iedereen in de band krijgt in ‘Destination’ de mogelijkheid om zichzelf helemaal te laten gaan”.
Uiteraard is er binnen deze slowe bluestrack een prominente rol weggelegd voor de slidegitaarpartijen van de componist zelf maar nog niet eerder is de band er in geslaagd om de experimentele avonturen op zodanig geslaagde wijze aan een album toe te vertrouwen. Er wordt dan ook enthousiast breed uitgewaaierd. De combinatie van diversiteit en avontuur heeft op ‘Great Western Valkyrie’ heel sterk uitgepakt en belooft daarnaast veel voor de toekomst van het viertal.
Over de toekomst is Scott vastberaden. De dromen van toen hebben plaatsgemaakt voor serieuze ambitie. “Ik ben iedere keer op zoek naar nieuwe invalshoeken met deze groep en probeer daarbij alles naar een hoger niveau te tillen voor zowel band als fans. Ik wil grotere zalen voor meer mensen en wil zoveel mogelijk mensen op een lijn zien te krijgen wat de beleving van muziek aangaat. Het is een zeldzaam mooi voorrecht om daar veel mee bezig te zijn. Moet je nagaan, samen zijn met een mensen die zich volledig richten op de uitvoering van de beste show ooit voor heel veel mensen die daar tijd, moeite en geld in stoppen om jou te bezig te zien zijn met iets wat je heel erg graag doet. “To serve those people” met als resultaat hen de mooiste avond van de week, van de week, maand jaar of zelfs de mooiste avond van hun leven te bezorgen. Kicken toch ?”
Tracklisting:
1. Electric Man
2. Good Luck
3. Secret
4. Play The Fool
5. Good Things
6. Open My Eyes
7. Rich and the Poor
8. Belle Starr
9. Where I’ve Been
10. Destination On Course
The Rival Sons treden woensdagavond 4 juni op in Doornroosje te Nijmegen.
Webiste artiest: www.rivalsons.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe