Rick Estrin & the Nightcats – “Twisted”
Label: Alligator Records
Formaat: CD
Datum release: 2009
9e album van de man die eruitziet als een kruising tussen Jules Deelder en wijlen Sjef van Oekel, wat op zichzelf al aangeeft dat deze man geen 13 in een dozijn is. Als jonge bluesharper al geprezen door Muddy Waters en door velen qua songwriting zelfs al vergeleken met Willie Dixon is Estrin en zijn superstrakke band toch niet enkel chess achtige blues. Wat indrukken van de tracks dan; ‘Someone, somewhere’ doet mij veel denken aan de acoustische sound die Buddy Guy met Junior Wells maakt wat erg lekker klinkt, ‘P.A. Slim is back’ is dan weer een bluesje met superrauw harpspel waar je tesamen met de gitaarbegeleiding erachter direct aan oude Chess opnames moet denken, maar dan met een drummer die echt verstand heeft van timing, very nice!
Hoor ik op ‘Earthquake’ nou een wazige kopie van ‘Mary had a little Lamb? (Buddy guy/Stevie) Dat dacht ik ff aan het begin van dit nr, tot de gitarist er echt een mengelmoes aan sounds eruitgooit die varieren van rockabilly, surf en dan toch weer blues, klinkt gewoon gaaf! ‘I’m takin’ out my in-laws’ is een aanrader voor iedereen die niet goed met zijn/haar schoonouders door 1 deur kan en daar korte metten mee wil gaan maken, lekkere bluesgroove waar Estrin zo nu en dan qua stem richting Aerosmith’s Steven Tyler gaat, waar hij helaas niet de schreeuwerige uithalen van Tyler doet, dit laatste had deze track echt goed gestalte kunnen geven, jammer! Jazzy wordt het dan op ‘Cool breeze’ door een gitaargeluid met een klein randje eraan, maximale dynamiek en een flinke contrabas-solo waar vlak erna weer die harp te horen is waar zelfs Toots Thielemans in terug te horen is, ware het niet dat Toots volgens mij nooit speelt over een buizengitaarversterker om de harp z’n echt knallende sounds te geven, very well executed wat mij betreft!
Estrin heeft geen sterk stemgeluid, erg jammer want dat had dit album echt meer ballen gegeven. Aan de band en z’n bluesharp acties ligt het zeker niet. Tevens is de ritme sectie iets waar Estrin erg trots op kan zijn, deze mannen weten wat het woord dynamisch drummen en bassen inhoudt. Gitaarspel van de van Noorse “Kid’ Andersen is erg gevarieerd te noemen, deze man is van vele markten thuis die niet over veel verschillende soorten sounds beschikt maar hetgeen hij speelt laat de ‘feel’ van het nummer toch goed uit de verf komen. Ik heb natuurlijk maar een paar tracks de revue laten passeren, er is dus meer wat het horen waard is. Mocht je zoeken naar een blues album wat allerlei kanten uitgaat dan is dit er zeker 1 om te beluisteren; Twisted!
(Patrick Engelen)
Tracks:
01) Big Time
02) Back From The Dead
03) U B U
04) Walk All Day
05) Catchin’ Hell
06) Earthquake
07) P.A. Slim Is Back
08) A Ton Of Money
09) Take It Slow
10) I’m Takin’ Out My In-Laws
11) Cool Breeze
12) You Can’t Come Back
13) Someone, Somewhere
14) Bigfoot
Website Rick Estrin & the Nightcats : www.rickestrin.com
De schrijver vergat iets te vermelden; Laatste track van het album, 'Bigfoot' is een instrumentale waar menig rockabilly trio trots op zou zijn. Speed, hotrod-lightnin' gitaar, slapbass en drums om je vingers bij af te licken!
Dat wilde ik even kwijt! Reeds!!