concert recensie Richie Kotzen
voorprogramma: Michael Lee Firkins
zaal: Boerderij, Zoetermeer
zaterdag 14 november 2009

Door Tom Moerenhout

ik stond er bij en ik keek er naar……….
Met in het voorprogramma Michael Lee Firkins die ik me nog wel wist te herinneren van the Howlin’ Iguanas maar die nu met een trio een record probeerde te halen in het dynamiekloos bouwen van een geluidsmuur met een gemiddelde van meer dan 105 decibel met een houthakker van een drummer die z’n maat niets wist te houden en alles wel zo dichtmepte waardoor de bas is een soort gezoem van duizend gros woeste bijen verzandde en Michael met z’n gitaarwerk en gezang geheel verzoop in een geluidsbrij.
Op de momenten dat het bewuste tandem even aan een break toe waren kon je nog horen dat de Michael nog steeds goed gitaar kan spelen.
Soms kon ik uit opmaken dat het gezongen repertoire bestond uit veel covers van Jimi Hendrix, al dan niet met slide uitgevoerd via “Come togheter” van The Beatles tot en met de welbekende meestamper “Black Betty” de hit van The Ram Jam band maar oorspronkelijk eigenlijk een oud volkswijsje is dat we ook kennen van de heer Leadbelly.
Ik heb het van diverse amateurgroepjes in den lande wel beter gehoord.

Gelukkig werden we daarna meer plezierd doordat de geluidsman waarschijnlijk zijn gehoor, volumeschuiven en verhoudingen terugggevonden had want het geluid van het optreden van Richie Kotzen was een stuk aangenamer waardoor de zang verstaanbaar was en de virtuoze solo’s ook te volgen waren.

Wat een ongelofelijk getalenteerd tandem stond daar ook op het podium waarvan ik heb begrepen dat de drummer Demian Arragia is (afgestudeerd Berklee College) en de bassist mij geheel onbekend is gebleven, maar mocht iemand weten wie of wat, laat het me weten want de man mag ook niet onvermeld blijven.
Ondanks de beetje vermoeide indruk die Richie maakte gaf hij een geweldig concert met een grote greep uit het gehele ouvre van zijn wel meer dan 20 gemaakte CD’s en voorlopig waren we nog niet weg want de uitzinnig volle zaal werd getrakteerd op maar liefst 3 toegiften.
Wat een fraaie klanken uit die Telecaster, wat een perfecte sound uit dat vreemde Cornford combootje en dan die stem………. en nogmaals die bassist en drummer !
Voor een sfeermoment kan je terecht bij een filmpje dat ik gemaakt heb van de song “A love Devine”

Ik hoop dat je hem in de Bosuil in Weert nog hebt getroffen, anders moet je de 17e november “even” naar Verviers in België.

Website Richie Kotzen : www.richiekotzen.com


Ook op Blues Magazine ...