Foto Recensie: William Duvall - One Alone

William Duvall – One Alone
Format: CD / Label: DVL Recordings
Releasedatum: 4 oktober 2019

Tekst: Peter Marinus

William Duvall is een artiest, die in ons land waarschijnlijk vrij onbekend is. Dat is in de USA echter wel even anders. Daar is hij namelijk vooral bekend als zanger van de band Alice In Chains, een band, die te boek staat als een zogenaamde alternative rockband. Een band uit Seattle, die opdook toen de grunge beweging langzaam aan het uitsterven was, Het geluid van Alice In Chains hing flink tegen de metal aan. William werd in 2009 de opvolger van de overleden Layne Staley, tijdens een reünie van de band.

En nu is er dan een soloalbum van William en het bijzondere aan dit solodebuut is dat je het moet doen met William’s stem en zijn akoestische gitaar, opgenomen door Jeff Bakos, die in het verleden deel uitmaakte van de band van punkidioot G.G. Allin en Jeffrey Blount, die ooit deel uitmaakte van de band Madfly.

Ik moet zeggen dat het totaal geen straf is om naar dit soloalbum te luisteren. William heeft namelijk een voortreffelijke krachtige stem, die helder en soulvol klinkt en zijn gitaarspel is behoorlijk hard opgenomen. In sommige nummers krijg je hierdoor het idee dat je met Alice In Chains nummers te maken hebt, die tot op het bot zijn afgestroopt zodat je hier niet te maken krijgt met de naar de metal neigende geluiden. Nee, het gaat hier puur om de emotie!
En die krijg je volop op dit album, dat start met Til The Light Guides Me Home. Een nummer waarin een bluesy folkgeluid zit, dat af en toe aan de folky kant van Led Zeppelin doet denken. The Veil Of All My Tears is een intiem, kwetsbaar folknummer met uitmuntende emotionele zang van William.
In The 3 Wishes waart wederom een bluesy folkgeluid rond. Een nummer waarin je ook de rauwe felheid van Alice In Chains kan ontdekken. Strung Out On A Dream is dromerig en intiem. In dit deinende nummer klinkt William behoorlijk soulvol.
In de zeer intieme ballad Still Got A Hold On My Heart laat William al zijn emoties de vrije loop via zijn krachtige, indringende zang. Het gitaarspel in het opzwepende So Cruel doet bij vlagen aan dat van David Gilmour (in zijn “Wish You Were Here” periode) denken.
William laat zich ook van zijn meer ingetogen en breekbare kant horen in nummers als Chains Around My Heart en Keep Driving Me Away.

Het feit dat je het op dit album alleen maar moet doen met zang en een akoestische gitaar is totaal geen struikelblok. William Duvall krijgt het namelijk voor elkaar om op deze wijze een zeer indrukwekkend en persoonlijk album af te leveren. Een album, dat de liefhebbers van het solowerk van Chris Cornell ook wel eens zou kunnen aanspreken!


Tracklist:
01. Til The Light Guides Me Home
02. The Veil Of All My Fears
03. The 3 Wishes
04. Strung Out On A Dream
05. White Hot
06. Still Got A Hold On My Heart
07. Smoke And Mirrors
08. So Cruel
09. Chains Around My Heart
10. Keep Driving Me Away
11. Waiting Out The Breakdown

Website: William Duvall


Ook op Blues Magazine ...

Geen berichten gevonden.