Walter Trout – ALIVE in Amsterdam
Format: 2-CD / 3-LP + MP3 / Digital / Label: Mascot/Provogue
Releasedatum: 17 juni 2016
Tekst: Nineke Loedeman
Gitaarvirtuoos Walter Trout (1951) is wellicht een van de allergrootste bluesrock iconen van de afgelopen 40 jaar. Thuis in de States, maar ook in Europa en in Nederland in het bijzonder, geniet hij veel aanzien en hier vindt hij misschien wel zijn grootste en meest fanatieke fanschare. Walter staat bekend om zijn wervelende optredens, indringende teksten en hilarische grappen.
In 2013 verblijdt hij Nederland nog met enkele optredens en hij vertelt dan druk bezig te zijn met de voorbereidingen van zijn 25-jarig jubileum. De bezorgde reacties over zijn sterk vermagerde en zieke uiterlijk kan eenieder zich vast nog wel herinneren. Als Walter’s vrouw Marie het nieuws van zijn leverziekte in februari 2014 wereldkundig maakt, is de totale blueswereld verslagen. Hij wordt opgenomen in een ziekenhuis en met behulp van zijn grote schare fans wordt het benodigde geldbedrag voor een levertransplantatie bijeen gebracht en uiteindelijk ondergaat Walter in mei 2014 dan eindelijk die langverwachte levertransplantatie, die godzijdank slaagt. Deze man had zijn 25-jarig jubileum op uitbundige wijze met zijn fans willen vieren, in plaats vanuit een ziekenhuisbed! In juni 2014 verschijnt toch nog zijn biografie ‘Rescued From Reality‘, waarin hij openhartig zijn roerige levensverhaal vertelt. Gelijktijdig komt ook zijn album ‘The Blues Came Callin’ uit en in 2015, na zijn herstel, is daar zijn indrukwekkende ‘Battle Scars’ album. Walter blijft optimistisch en met nimmer aflatende vechtlust vervolgt hij zijn zeer lange “Road To Recovery…”
Tijdens het Lead Belly Fest in de Royal Albert Hall te Londen op 15 juni 2015, maakt Walter zijn comeback voor zijn Britse fans. Samen met zijn zoon Jon Trout, oudgedienden toetsenist Sammy Avila en drummer Michael Leisure, en met nieuwkomer bassist Johnny Griparic doet hij dan later dat jaar ook eindelijk Nederland aan tijdens deze ‘I’m Back’ tour. ‘ALIVE In Amsterdam’ is de registratie van dat behoorlijk beladen optreden op 28 november 2015, in een uitverkocht Koninklijk Theater Carré in Amsterdam, daags na Walter’s ontvangst van de prestigieuze SENA European Guitar Award 2015.
Het album opent met de introductie door Marie Trout, Walter’s eega met wie hij al ruim 25 jaar samen is en zonder wie hij hier nu niet zou staan. Walter komt op en is sprakeloos. Hij neemt het ovationele applaus dankbaar in ontvangst en zet daarna direct in met wat hij uiteindelijk het liefste doet: Play The Guitar. Al bij de eerste gitaartonen lopen de rillingen over je rug en Walter vraagt zijn publiek of het er klaar voor is. Eerlijk gezegd is dit al een vrij emotioneel moment. Hier staat een intens gelukkig persoon te spelen, iemand die van heel ver is gekomen en nu eindelijk zijn fans kan laten zien en horen dat hij weer terug is.
Al snel horen we tijdens de stevige rocksong Help Me een Walter Trout die werkelijk in bloedvorm verkeert. Zijn stem is krachtig en zijn gitaarvirtuositeit lijkt niets te hebben ingeboet. Zijn band staat ook als een huis en in gedachten zie je Walter over het podium raggen, alsof er niets is gebeurd de afgelopen twee jaar. De Hammond solo van Sammy is er eentje om je vingers bij af te likken. Het stevige basspel van Johnny Griparic is vernieuwend en ondersteunt Walter’s indrukwekkende gitaarsolo! Wat een binnenkomer! En hoe kan hij beter vervolgen dan met het alleszeggende I’m Back, van zijn laatste album ‘Battle Scars’ (lees hier de recensie). Walter zingt het zelf: “I’m Back, I’m a Bluesman”….alsof we daar ooit aan getwijfeld hebben!
Oudere, bekende én relatief nieuwe nummers trekken in sneltreinvaart voorbij. Zo ook de prachtige bluesballad Say Goodbye To The Blues, waarmee hij een hommage brengt aan zijn held, “B.B. King, the greatest bluesman that ever lived.” Het nummer, zo vertelt hij, is door zijn Nederlandse fans uitgeroepen tot beste bluessong aller tijden en mag dus niet ontbreken vanavond hier in Carré.
Almost Gone en het adembenemende Omaha refereren aan die oh zo moeilijke periode in het ziekenhuis in Omaha – Nebraska, tussen lotgenoten en diegenen die het uiteindelijk niet hebben gered. In de emotionele songs zingt Walter over onder andere zijn angsten en zijn overlevingskansen en die zagen er toentertijd niet bepaald rooskleurig uit. Tijdens Playin Hideaway trekt Walter zijn fans mee in een luide brulpartij die wordt beloond met: “You sound good!” Haunted By The Night daarentegen is donker en grauw maar met een snerpende gitaarsolo die je de adem doet benemen.
Geen concert van Walter Trout is compleet zonder vriend Andrew Elt (die ook zijn toermanager is) en voor het semiakoestische Please Take Me Home wordt deze dan ook het podium opgevraagd. Gezamenlijk doen ze dat in een intens emotionele uitvoering. “I just wanna go home….”
Vervolgens gaat Walter met zoonlief Jon een pittig gitaarduel aan op het bekende Rock Me Baby. Jon doet zo te horen nauwelijks onder voor zijn vader en Walter zet een stapje terug om Jon te laten vlammen, om hem vervolgens na afloop op trotse wijze af te kondigen: “that’s my boy!” Hoe mooi moet dit zijn als vader, om deze bijzondere avond op deze wijze te delen met je kind. “Play the guitar, son!”
Na het prachtige, instrumentale Marie’s Mood horen we Michael’s indrukwekkende drumsolo in Serve Me Right To Suffer. Na het wederom ovationele applaus komt de band nog eenmaal terug voor afsluiter The Love That We Once Knew, waarbij Walter heel Carré tot meezingen en meebrullen beweegt. Zijn intense gitaarspel raakt en ontroert, al met al laat dit een verpletterende indruk achter.
De nummers op dit album vertellen stuk voor stuk het verhaal van een man die zich in de zwaarste periode van zijn leven heeft bevonden. Erg ziek worden, bijna dood gaan, een zware operatie ondergaan en vervolgens een lange en intensieve herstelperiode doormaken. Dat hebben we natuurlijk al gehoord op ‘Battle Scars’, maar dit is een live uitvoering en dat spreekt toch veel meer tot de verbeelding. Vooral omdat Walter dat doet op zijn eigen kenmerkende wijze, in zijn eigen bewoordingen. Rechtdoorzee en zonder poespas. Met een lach en een traan.
Op ‘ALIVE In Amsterdam’ wordt bevestigd dat Walter Trout wederom op topniveau verkeert. De songs van comeback album ‘Battle Scars’ komen hard binnen, misschien nog wel meer dan de gevestigde songs. Het is een mooie en stijlvolle registratie geworden. Er zouden ook opnamen t.b.v. een DVD zijn gemaakt maar over een eventuele uitgave daarvan is (nog) niets concreet bekend gemaakt.
Hoogtepunten? Deze dubbelaar is een en al hoogtepunt. ‘ALIVE in Amsterdam’ is een werkelijk uitstekende registratie van wellicht het meest aangrijpende comeback concert dat je je maar kunt voorstellen. Nodeloos te vermelden dat deze uitgave een musthave is voor de Walter Trout fan, maar uiteindelijk is het een aanrader voor iedere liefhebber van bluesrock.
Tracklist
CD 1
01. Marie’s Introduction
02. Play The Guitar
03. Help Me
04. I’m Back
05. Say Goodbye To The Blues
06. Almost Gone
07. Omaha
08. Tomorrow Seems So Far Away
09. Playin’ Hideaway
10. Haunted By The Night
CD 2
11. Fly Away
12. Please Take Me Home
13. Rock Me Baby
14. Marie’s Mood
15. Serve Me Right To Suffer
16. The Love That We Once Knew
Noot van de redactie: in de Blues Magazine Radio uitzending no. 20 besteden we ruim aandacht aan dit album!En via deze link kun je het gehele album beluisteren
Walter Trout toert dit jaar uitgebreid door Europa en is onder andere te zien op:
9 juli – Bospop, Weert
10 juli – North Sea Jazz Festival, Rotterdam
17 juli – Blues Peer België
30 oktober – Stadsschouwburg Brugge, België
2 november – De Oosterpoort, Groningen
3 november – Poppodium 013, Tilburg
Daarnaast zal hij met zijn sideproject Supersonic Blues Machine op het prestigieuze Notodden Blues Festival in Noorwegen spelen op 6 augustus. Kijk voor het hele tourschema op de website: http://www.waltertrout.com/current-dates
Walter Trout: “Music was and always will be my refuge. My release. My rescue from reality!”
Geweldig mooi verslag! Punt!!
Wat een concert was dit van Walter Trout. Zo mooi dat ik er bij ben geweest. Staat in mijn geheugen gegrift. Je geheugen kan het verleden nog wel eens mooier inkleuren dan de werkelijkheid was. De CD is echter het bewijs van een werkelijk historische avond. Deze recensie van Nineke Loedeman is op alle punten raak.
ook ik was erbij op 28 nov in carre prachtig concert een om nooit te vergeten maar toch ik hang liever op de podiumrand in de zaal
3 nov zijn we er weer bij in 013 tilburg
Zelden zo fantastisch en emotioneel concert mee gemaakt. En als ik deze album nu weer terug luister bekruipt me regelmatig weer het kippenvel. In 013 Tilburg was hij ook weer als vanouds op dreef, maar toch een stuk minder emotioneel. Nu ga ik hem voor de 3e keer zien en dan heel intieme en dichtbij in de Boerderij Zoetermeer. Kijk er nu al naar uit.
Lange tijd speelde Walter met de Nederlandse top bassist Walter Latupeirissa, ook een klasse line up!
Het was inderdaad een van de meest indrukwekkende live optreden, waar ik naar toe ben geweest. Ik heb de alnum al een tijdje in huis, maar mis eigenlijk de stukjes tekst tussen de muziek die de nummers meer lading gaven. Ik vind het daarom ook zo jammer dat de videoopnames niet goed genoeg waren voor eem mooie bleu ray. Ik had het buiten deze fntastische cd het graag ook nog op video terug willen zien. Ik heb hem ook in Tilburg en van heel dichtbij in de Boederij mogen zien en zeker in de boederij was hij fantasties op dreef, maar in Care was bijzonder. Heeeel bijzonder.