Tommy Steele – Doomsday Rock – The Brits Are Rocking Vol. 1
Format: CD / Label: Bear Family Records
Releasedatum: 7 juni 2019

Tekst: Peter Marinus

Vergeleken met de Amerikaanse rock & roll geluiden uit de 50’s en begin 60’s klonk de Britse variant van de rock & roll meestal poeslief en veel te netjes c.q. gesuikerd.

Toch had je wat uitzonderingen zoals Johnny Kidd & The Pirates en Tommy Steele. Tommy Steele kreeg het voor elkaar om de eerste echte Britse popster te worden met hordes van gillende meiden als gevolg. Zoals zoveel Britse rockers begon hij in een skifflegroep.
Hij scoorde zijn grootste hit in 1957 met een cover van het Marty Robbins nummer Singing The Blues. Een nummer dat ook op deze uitstekende verzamelaar te vinden is en een nummer dat eigenlijk al weinig meer met rock & roll (of blues) te maken had.

Maar rocken kon deze Tommy Steele best wel. Begeleid door een band bestaand uit Major Holly (bas), Kirk Dunning (drums), Dave Lee (piano), Roy Flammer (gitaar) en saxofonist Ronnie Scott (ja, die van die jazz club) gaat Tommy er in flink wat nummers best wel rauw tegenaan. Zoals in de opener van deze verzamelaar, Rock Around The Town, dat ergens tussen het geluid van Bill Haley en Gene Vincent in past. Een aangename rocker!
Tommy’s versie van het Freddie Cannon nummer Tallahassee Lassie klinkt best wel rauw, zeker voor Britse maatstaven, met zijn hortende priemende gitaar en beukende drums. Build Up klinkt lekker loom en bluesy terwijl het skiffle verleden van Tommy terug te horen is in de luie rock & roller Take Me Back, Baby. Hair-Down Hoe-Down is een prima stuwende, ietwat lichtgewicht, rock & roll swinger.
Het vrijwel instrumentale Drunken Guitar doet heel in de verte aan het geluid van Link Wray denken met prima pompende saxofoon en een bizar Kazoo koortje. In Grandad’s Rock valt het jazzy gitaarwerk van Roy Flammer op. Tommy pakt de gillende meiden live flink in met het Bill Haley-achtige On The Move. Rebel Rock doet de songtitel alle eer aan in een vinnig rockende stijl. De cover van Ritchie Valens’ Come On Let’s Go verschilt niet veel van het origineel en blijft dus gewoon een lekker nummer. Voor mij is het prijsnummer de live uitvoering van het Hank Williams nummer Honky Tonk Blues. Een broeierige bluesy versie met een rauw stotende saxofoon.
In de overige nummers van dit album is het geluid wat zoeter en meer pop gericht. Dat houdt overigens niet altijd in, dat er dan sprake is van slechte nummers. Zo klinkt de liveopname van Swaller Tail Coat ook pop-achtig maar dan in een stijl, die wij kennen van ons eigen Cocktail Trio (check dat trio eens!).
Ook staat er een aantal Buddy Holly-achtige rock & roll nummers op het album zoals het zoete Give! Give! Give! of Hollerin’ And Screamin’.

Deze verzamelaar van Tommy Steele bewijst vrij overtuigend dat er dus ook behoorlijk overtuigende pittige Britse rock & roll bestond. Dat handjevol ietwat onbenullige nummers neem ik dan maar al te graag voor lief.


Tracklist:
01. Rock Around The Town
02. Giddy-Up A Ding Dong
03. Teenage Party (LP version)
04. The Trial
05. Tallahassee Lassie
06. Give! Give! Give!
07. Build Up
08. Knee Deep In The Blues
09. Rock With The Caveman
10. Take Me Back, Baby
11. Time To Kill
12. Hair-Down Hoe-Down
13. Swaller Tail Coat
14. Drunken Guitar
15. Kaw-Liga
16. Elevator Rock
17. Grandad’s Rock
18. I Puts The Lightie On
19. On The Move
20. Cannibal Pot
21. Hollerin’ And Screamin’
22. (The Girl With The) Long Black Hair
23. Rebel Rock
24. Two Eyes
25. Hey You
26. Happy Go Lucky Blues
27. Singing The Blues
28. Butterfly
29. Doomsday Rock
30. Razzle Dazzle
31. Come On Let’s Go
32. Honky Tonk Blues
33. Young Love
34. You Gotta Go

Website: www.bear-family.de


Ook op Blues Magazine ...

Geen berichten gevonden.