Tomislav Goluban – Chicago Rambler
Format: CD – Digital / Label: Spona
Releasedatum: 11 januari 2019
Tekst: Edwin Steehouwer
Dit album is een goed muzikaal medicijn tegen depressie, getuige dat ik het gehele album met een permanente glimlach heb beluisterd. Tomislav Goluban zorgt met zijn kunsten op de smoelenschuif voor hangende Kroatische stoomwolken. “Let’s go and make some blues” is ongetwijfeld het motto geweest bij de totstandkoming van deze plaat. Deze mannen hadden er écht zin in.
Vele nummers in up tempo laten zich een treinreis met bestemming onbekend makkelijk visualiseren.
Nummers in de geest van Lester Butler, Muddy Waters en Bo Diddley komen voorbij zonder dat het enigszins neigt naar plagiaat. Tomislav is qua zang een kruising van JJ Cale en Bob Dylan, waarbij de lay back sound van Cale wordt benaderd. Heerlijk!
Dit is uitgesproken géén album waarbij het aloude blues wiel opnieuw wordt uitgevonden, maar dit wordt ruimschoots vergoelijkt door de vrolijke sfeer die deze plaat ademt.
Het groovy, beukende Pigeon Swing is het startsein waarna het gaspedaal diep wordt ingeduwd, waarna het niet meer wordt losgelaten. Het tempo wordt gematigd bij het op Fats Domino Blueberry Hill lijkende Locked Heart. Vervolgens wordt er weer een tandje bijgezet bij Bag Full Of Troubles, waarbij er overduidelijk wat extra kolen in de stoomlocomotief worden verbrand. Wat ik ook zo lekker vind is dat de nummers een duidelijk begin- en eind hebben, zonder (overbodige) vocale en instrumentale pretentieuze bijgeluiden.
Nummers waarbij je gedachteloos op een roeiboot op zee kunt dobberen: Zet Can’t Find Myself en je zal vluchtig in een andere wereld verblijven. De mondharmonica wordt op een juiste, ondersteunende wijze toegepast, waarbij de rthym sectie en geloofwaardige zang de rest doet. Dit is bijvoorbeeld goed te horen tijdens One Way Ticket.
Het pareltje van de cd is naar mijn mening Little Pigeon. Een slow low down bluesnummer waarbij de mondharmonica op een treffende manier de treurnis en rauwe verspreid. Het deed mij dan ook denken aan I Asked for Water van Howlin’ Wolf. The blues as it meant to be.
Een heerlijk album dat in mijn ogen iedere bluesliefhebber vrolijk moet stemmen. Verwacht geen album dat bol staat van vernieuwing en creativiteit, maar als iemand “The Blues” vanuit het hart kan vertolken, wordt dit ruimschoots gecompenseerd en in de persoon van Tomislav Goluban is dit zeker het geval!
Tracklist:
01. Pigeon Swing
02. Locked Heart
03. Bag Full Of Troubles
04. Jerry Ricks On My Mind
05. Can’t Find Myself
06. Home Made Honey
07. One Way Ticket
08. Do The Right Thing
09. Little Pigeon.
10. Jerry Ricks On My Mind (Acoustic)
11. Searchin’ For My Baby
12. Išel Budem v Kleticu (I’ll Go To My Cottage)
Website: Tomislav Goluban
We horen graag je mening! Voeg reactie toe