The White Buffalo – On The Widow’s Walk
Label: Snakefarm
Datum release: 17 april 2020

Hij is al ruim twintig jaar actief bezig met het maken van muziek en debuteerde in 2002 met het in eigen beheer uitgebrachte ‘Hogtied Like A Rodeo’. Bekendheid kreeg Jake Smith, beter bekend als The White Buffalo, pas echt toen zijn muziek in populaire series als ‘The Punisher’, ‘Californication’ en vooral ‘Sons Of Anarchy’ te horen was. Titels als ‘Come Join The Murder’ en ‘Oh Darlin’ What Have I Done’ maakten indruk en leken als het ware speciaal geschreven voor de scenes waarin ze gebruikt werden. De meeste onderwerpen komen voor uit zijn fantasie en doorgaans betreft het de donkere kant van het leven. “Ik schrijf meestal over mensen die verkeerde beslissingen nemen in het leven”, aldus de Amerikaanse muzikant. Jake is een geboren verhalenverteller die het op bijzonder knappe wijze in muziek weet te vertalen met als belangrijkste wapen zijn rauwe, doorleefde stemgeluid. hij begeeft zich dan meestal op het pad van blues, country, folk en rock. Invloeden zijn er van Bob Dylan, Townes van Zandt en Steve Earle. Geschikt ook voor de liefhebbers van murder-ballads. Het is wel eens samengevat als klassieke Americana en daarmee lijkt de lading goed gedekt. Bijna zou je vergeten dat The White Buffalo bestaat uit drie personen want naast bovengenoemde maken ook bassist Christopher Hoffee en drummer Matt Lynott deel uit van dit illustere gezelschap.

Tekst: Jeroen Bakker

Onlangs verscheen ‘On The Widow’s Walk’ en de bedoeling was dat The White Buffalo dit zevende album hier deze maand live zou presenteren tijdens optredens in TivoliVredenburg, 013 en tijdens de Rhythm & Blues Night te Groningen. Zoals bekend zijn de plannen behoorlijk gewijzigd. Het optreden in Utrecht zal naar het zich laat aanzien plaatsvinden op 8 december 2020, een dag later is Tilburg aan de beurt.

‘On The Widow’s Walk’ bevat enkele grote thema’s die op een niet alledaagse manier worden beschreven. Bij The White Buffalo gaat de liefde tussen man en vrouw gepaard met een grote intensiteit waarbij de dood altijd angstvallig dicht in de buurt is. Niet voor niets verwijst ‘The Widow’s Walk’ naar een platform op het dak, met een reling en een kleine gesloten koepel, die meestal wordt aangetroffen op oude 19-eeuwse noord-amerikaanse kusthuizen. De ‘Widow’ is een zeemansvrouw die vanaf daar op de uitkijk stond, urenlang starend naar de zee en tevergeefs wachtend op haar man die dikwijls nooit meer terugkeerde. In de huiveringwekkende titeltrack huilt de wind, explodeert de lucht, beuken de golven en brult de zee. naast al dit geweld in deze meeslepende track horen we ook gevoelige pianoklanken. Deze zijn afkomstig van Shooter Jennings die met zijn bijdragen als toetsenist een belangrijk aandeel levert aan de sfeer van dit album. Op vrijwel iedere recente release van de betere albums in het outlaw-rock- en country-gebeuren zien we tegenwoordig de naam van deze muzikant/schrijver/producer vermeld staan. Daarnaast is hij ook niet vies van het ruigere werk. Zo werkte hij eerder al eens samen met Guns ‘n Roses-bassist Duff McKagan en is hij bovendien ook nog in de studio gesignaleerd met Marilyn Manson.

Een belangrijk kenmerk van zijn werkwijze als producer is zijn organische aanpak wat zoiets betekent als alles tegelijk en met elkaar opnemen in plaats van eindeloze overdubs, effecten en andere trucjes toepassen. Jake vatte de werkwijze treffend samen: ‘Trial by fire’, oftewel inpluggen, spelen en dan maar kijken waar het toe leidde. Ook op het gebied van songwriting hebben ze elkaar blijkbaar gevonden en blijkt het een succesvolle samenwerking te zijn. In de studio is veel bepaald op basis van gevoel en is veel ter plekke ontstaan. Het werkte voor alle partijen inspirerend. Muzikaal klopt het dan ook van alle kanten. De bandleden kennen elkaar door en door en weten precies wat er nodig is. Het gaat van ingetogen akoestisch naar akoestisch met veel bombast en spanning. Zo zijn er de zorgen over de huidige toestand van de aarde, nog zo’n groot thema, en de manier waarop we daar volgens Jake mee omgaan. Vaak keren elementen als water, wind en vuur, oceaan en andere natuur terug in zijn teksten. Het baart hem duidelijk zorgen zoals te horen in het gejaagde ‘Faster Than Fire’. “Moeder natuur heeft jou misschien niet gewaarschuwd maar ze laat je nu iets zien en geloof me, ze is een bitch”.

 

Intens is ook ‘The Rapture’, de eerste single van het album die al eerder dit jaar op de wereld werd losgelaten. Het is het sinistere verhaal van een man die beestachtige trekjes vertoont maar geen genoeg krijgt van het bloedvergieten. Uiteindelijk is er, wanneer de storm eindelijk is geluwd, altijd weer de liefde en heeft The White Buffalo nog een prachtige ballad om het album mee af te sluiten. Voorzien van viool en piano klinkt het oprecht in ‘I Don’t Know A Thing About Love’ en spreekt de behoefte om jezelf te verliezen in de liefde. “Ik begrijp helemaal niets van de liefde maar snap jij het misschien?”, vraagt hij zich af.

Het is een album geworden waarin allerlei tegenstellingen en uitersten worden beschreven en waarin diverse sferen bij elkaar komen die op de een of andere verbazende wijze ook nog eens heel goed bij elkaar passen.

Website artiest: The White Buffalo


Ook op Blues Magazine ...