The Nighthawks – All You Gotta Do
Format: CD / Label: EllerSoul Records
Releasedatum: 21 Juli 2017
Tekst: Anne Kruiter
‘All You Gotta Do’ is alweer het negenentwintigste album van The Nighthawks. Hoewel deze band al in 1974 haar eerste plaat uitbracht is aan het originele recept nooit echt iets gewijzigd. Uptempo Chicago blues, mondharmonica en veel geflirt met Rock ‘n’ Roll. Dit zijn ook de belangrijkst ingrediënten van ‘All You Gotta Do’. Een plaat waarop vier eigen nummers staan, en acht covers die een heerlijke make-over hebben gehad.
De plaat opent met een rake klap op de snare. Drummer Mark Stutso geeft het startschot voor een swingende vertolking van That’s All You Gotta Do. Dat er niks heel wordt houden van het gladde popliedje van Brenda Lee is direct duidelijk. Mark Wemmer scheurt het aan stukken met zijn mondharmonica. Catchy maar rauw, een goede combinatie. In de refreintjes komt valt de rest van de band in met sterk gezongen harmonieën. Twee soms zelfs drie stemmig. De stijl voor het album wordt zo direct gezet.
De sterke vocalen spelen een belangrijke rol op deze plaat. Frontman Wemmer is dan ook niet de enige die de lead neemt. Op When I Go Away (Levon Helm) neemt drummer Mark Stutso het stokje moeiteloos over. Deze heerlijke soulvolle vertolking staat Stutso goed. De brug die a capella wordt gezongen door de hele band doet erg denken aan de samenzang die vroeger op de plantages in Mississippi klonk.
Deze flirt met Delta blues hoor je ook terug op een rauwe en dreigende vertolking van Burn Down The Cornfield (Randy Newman). Een zware donkere slide guitar en heftige harmonica maken het nummer een stuk dreigender dan het origineel. De gitaarsolo die over een rock ritme wordt gespeeld is een sterke toevoeging. Dat de band hierna moeiteloos terug valt in het lome Delta ritme is puik werk.
Dat alle artiesten hun kans krijgen pakt niet altijd goed uit. Another Day, geschreven en gezongen door bassist Johnny Castle, is een aanklacht tegen de huidige maatschappij, geïnstitutionaliseerd racisme en de huidige regering van U.S.A. Zwaar gedreven op Rock ‘n’ Roll probeert Johnny Castle impact te maken. Dit lukt helaas niet. Het nummer mist spanning en de zwakke zang van Castle maakt het niet interessant. Dit werk kun je beter aan Jon Spencer’s Blues Explosion over laten. Castle’s zang is ook een probleem op Dirty Water. Muzikaal steekt dit nummer wel heerlijk in elkaar, maar ik zou het liever hebben gehoord met het rauwe randje van Wemmer.
Kun je dan beter al het eigen werk overslaan? Nee! Het hoogtepunt van de plaat wordt gehaald op Three Times Your Foul (Stutso). Deze prachtige traditionele bluesballad bouwt op naar een geweldige zieldoorklievende climax waar Stutso al zijn ziel en zaligheid in stopt. Och, wat kan de liefde toch pijn doen.
Eindoordeel:
The Nighthawks klinken heerlijk op ‘All You Can Do’. Hoewel ze nummers lenen uit pop, soul, rock, country en blues weten ze toch alles naar zichzelf toe te trekken. Met een rauwe mondharmonica en fijne samenzang staat dit album als een huis. Op naar nummer dertig, jongens!
Tracklist:
01. That’s All You Gotta Do
02. When I Go Away
03. Baby, I Want To Be Loved
04. Let’s Burn Down The Cornfield
05. Another Day
06. VooDoo Doll
07. Ninety Nine
08. Three Times Your Fool
09. Isn’t That So
10: Snake Drive
11. Blues For Brother John
12. Dirty Water
Website: The Nighthawks
We horen graag je mening! Voeg reactie toe