Recensie: The Damned and Dirty – Hoodoo Down
Release datum: 20 november 2015. Fuck Yeah! Records
Tekst: Patrick Struijker Boudier (http://twitter.com/p_okee)
It’s here darling: de bluesboys van The Damned and Dirty met wederom een nieuwe worp. Kevin de Harde en Micha Sprenger bluesen vanaf 20 november hun vierde album in vier jaar tijd de wereld in. Deze keer een minder loom geluid en meer gastmuzikanten waardoor er een voller geluid te beluisteren is. Hop on board and get ready for a bluesride you won’t forget.
De lijst met muzikale bezigheden, awards en nominaties van Kevin de Harde (zang/bluesharp) en Micha Sprenger (gitaar, bas, backing vocals) is inmiddels groter dan hun aantal uitgebrachte cd’s. Probeer de volgende opsomming te lezen zonder naar adem te happen: twee cd’s met BluesMotel (Bound To Drive You Crazy uit 2011 en Built for Comfort uit 2010), vier met The Damned and Dirty: Hoodoo Down (2015), Rolling Into Town (2014), Sell Your Soul (2013), The Damned and Dirty (2012), Best Dutch Blues Album 2012, Best Dutch Blues Album 2013, Best Dutch Blues Album 2014 en deelnemer aan de Dutch Blues Challenge in 2013 en 2015. Komt u al adem tekort? Dat dacht ik al.
In het tempo waarin deze bluesboys hun cd’s uitbrengen, denk ik dat er zo rond 2030 een platenzaak geopend kan worden die uitsluitend materiaal van The Damned and Dirty verkoopt. Vierde release Hoodoo Down heeft wederom uitsluitend zelfgepende tracks, twaalf tracks in totaal. Werd op de vorige platen de hulp ingeroepen van ex BluesMotel drummer Frank van Tijn en op Rolling Into Town Bram Slinger op orgel; op Hoodoo Down zijn er veel meer gastmuzikanten te horen. Zo is daar Hans Vroomans op piano (pianist bij het Metropole Orkest), Rinus Groeneveld op saxofoon en Joep van Beijnum op viool. Ook aanwezig: Marlou Vriens die de backing vocals op een aantal nummers doet.
Mede door de gastmusici heeft het nieuwe album een voller en minder ingetogen geluid. De rauwe Delta blues – een muzikaal kopje dat wel het uitgangspunt is bij The Damned and Dirty maar zelf kijken ze graag breder – is nog wel aanwezig, maar veel minder nadrukkelijk dan bijvoorbeeld op de eerste platen. Voorbeeld? Het jazz-achtige Alley Cat met een hoofdrol voor de uitbundig toeterende Rinus Groeneveld op sax en de rollende piano van Hans Vroomans. Nog een voorbeeld: de jubelende gospel van The Golden Stairs met de vrolijk stemmende backing vocals van Marlou Vriens. Vriens schalt ook plezierig uit de boxen in de gospelblues The Porch Light, een nummer met erg fijn jammerend harpspel van De Harde. Voor mij het beste nummer van de plaat.
Hoodoo Down klinkt koortsachtiger dan zijn voorgangers. Het lome heeft plaatsgemaakt voor een laaiend vuur, zonder dat de band de muzikale roots heeft verloren. Micha Sprenger speelt alsof hij rechtstreeks aangesloten is op een vat Red Bull en blijft zich jaar na jaar ontwikkelen als veelzijdige gitarist. De Harde zingt, blaast en zuigt als een getergd man die zijn demonen er gecontroleerd uit laat. Wie stil kan blijven zitten bij een voortjakkerende song als de Johnny Cash pastiche Someone To Ride The River With is klinisch dood. Ook gejaagd: Walking Stereotype, dat overigens sterk lijkt op High Tide van BluesMotel (dat weer rijkelijk citeert uit Boogie Chillin’ van John Lee Hooker). Natuurlijk zijn er ook genoeg ‘kalme’ nummers te vinden op dit album, zoals Tell You About The Blues met een prachtige melancholische invulling op viool door Joep van Beijnum of het meanderende Bad Day. Maar overall klinkt het steviger dan de voorheen.
The Damned and Dirty heeft wederom een forse stap gezet. Niet dat hun eigen geluid verdwenen is, maar na drie albums leek de muzikale grens bereikt. Mede door de inbreng van extra musici, de sterke composities en het meespelende spel van het duo – prima vastgelegd door engineer Frank de Jong en producer Erwin Palper – heeft Hoodoo Down een jachtig en aantrekkelijk geluid.
Hoodoo Down? Nee, Hoodoo UP! Op naar de vierde award voor Best Dutch Blues Album?
Kevin de Harde: zang, bluesharp
Micha Sprenger: gitaar, backing vocals, bas
Frank van Tijn: drums
Bram Slinger: orgel / Wurlitzer elektrische piano
Hans Vroomans: piano
Rinus Groeneveld: saxofoon
Joep van Beijnum: viool
Marlou Vriens: backing vocals
Releaseparty The Damned and Dirty – Hoodoo Down
Vrijdag 20 november, De Flux in Zaandam
Om 21:00 uur gaan de deuren open. Aanvang 21:30 uur. Tickets verkrijgbaar via de website van Flux, kosten 5 euro (+ 1,25 transactiekosten).
1. Hoodoo Down
Website: www.thedamnedanddirty.com
Mooie recensie Patrick.
Afgelopen vrijdag viel hij in de bus. Dat kwam even goed uit i.v.m. de KPN storing. Ik zet hem op en direct roept een van mijn kinderen “Leuk muziekje pappa”. Als kinderen van beneden de 10 dit zo waarderen dan is er nog toekomst voor de blues. Ik ben zelf ook meer dan tevreden over dit album. Inderdaad wat meer variatie, waarbij ik wel moet zeggen dat de echte bluesnummers wel de sterkste blijven.