The Chris Robinson Brotherhood – Servants Of The Sun
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Silver Arrow Records
Releasedatum: 14 juni 2019
Tekst: Peter Marinus
The Chris Robinson Brotherhood werd in 2011 opgericht, oorspronkelijk bedoeld als band om de rustpauze van The Black Crowes, waarin Chris zanger is/was, te overbruggen. Aangezien deze rustpauze wel erg lang duurde is de band inmiddels toe aan haar zesde album in acht jaar tijd.
Naast Chris bestaat de band uit Neal Casal (gitaar), Adam MacDougal (keyboards), Jeff Hill (bas) en Tony Leone (drums).
Natuurlijk wordt de band altijd vergeleken met The Black Crowes. Een vergelijking die eigenlijk kant noch wal raakt. Natuurlijk, de zang van Chris zal altijd aan de Crowes doen herinneren maar voor de rest is dit een totaal andere band.
Een band, die ook teruggrijpt naar muzikale geluiden uit het verleden maar dan de meer psychedelische en funky klanken en niet, zoals The Crowes, de heavy rock van bands als Humble Pie en Led Zeppelin.
Een goed voorbeeld van het geluid van The Chris Robinson Brotherhood is de opener van het album, Some Earthly Delights. Een fris sprankelend nummer met een hoofdrol voor de luchtig borrelende synthesizer waardoor dit nummer aan het oude werk van Todd Rundgren doet denken. En dat houdt in dat we hier te maken hebben met een mix van zonnige soul en psychedelische rock met genoeg ruimte voor schrijnend gitaarwerk.
Let It Fall heeft een haast tropisch calypso gevoel in een hoekig funky nummer met een luie brandende gitaar. Ook hier komen we 70’s klanken tegen, die dan weer meer richting Little Feat of Robert Palmer trekken. Het geluid van Little Feat is ook terug te vinden in het luie funky Rare Birds, compleet met een funky clavinet.
Venus In Chrome doet door het fraaie synthesizerwerk weer aan Todd Rundgren denken maar ook aan de vergeten Britse synthesizerband Seventh Wave uit de 70’s. Dit is een pracht van een sprankelend psychedelisch nummer! Stars Fell On California is een zacht wiegend nummer met wederom dat sprankelende psychedelische geluid.
In het pompende Comin’ Round The Mountain zit een 70’s countryrock geluid verwerkt. Een nummer met messcherp gitaarwerk en de synthesizer die er weer allerlei huilende en blubberende geluiden uitgooit. The Chauffeur’s Daughter klinkt al even stuwend met zijn sprankelende gitaar en zwevende koortjes.
In het wiegende Dice Game lijkt het alsof Chris op een bounty eiland is beland. Een zwoel wiegend nummer waarin je zelfs Manassas invloeden lijkt tegen te komen. Madder Rose Interlude is een (gelukkig) kort intermezzo, die klinkt als een “bad trip”.
Het geluid van de al eerdergenoemde 70’s band Seventh Wave keert in volle glorie terug in de afsluiter van het album, het zwevende A Smiling Epitaph waarin het overdadig lekkere synthesizerwerk hand in hand gaat met ADHD-achtige grooves.
Wat is dit een heerlijk album zeg! In The Chris Robinson Brotherhood voelt Chris zich overduidelijk als een psychedelische vis in het water!
Tracklist:
01. Some Earthly Delights
02. Let It Fall
03. Rare Birds
04. Venus In Chrome
05. Stars Fell On California
06. Comin’ Round The Mountain
07. The Chauffeur’s Daughter
08. Dice Game
09. Madder Rose Interlude
10. A Smiling Epitaph
Website: The Chris Robinson Brotherhood
Helaas heeft Neal Casal zichzelf een week geleden van het leven beroofd.
Ja, verschrikkelijk. Paar weken geleden nog een van hun laatste concerten bijgewoond (Columbia Theater, Berlijn). Geweldig concert waarbij er niets te merken viel dat de band had aangekondigd na deze Europese shows voor onbepaalde tijd ermee zou gaan stoppen. Chris Robinson wilde tijd inruimen voor een solo album. Adam MacDougal (keyboards) was enkele maanden geleden al ontslagen / vertrokken en ook een reeds tot de begindagen van de Black Crowes teruggaand samenwerkingsverband met hoes / poster artiest Alan Forbes was met een fikse ruzie uit elkaar gebarsten. Schijnt zelfs dat Chris Robinson diens vriendin heeft ingepikt. Maar Chris en Neal Casal stonden met een grote smile op het podium en genoten zelf van de heerlijke vibe. Op veel internet forums is er veel aandacht voor en verdriet om het verschrikkelijke nieuws rond de zelfdoding van muzikaal duizendpoot Neal Casal. De kans is aanwezig dat juist dat Berlijnse concert is uitgekozen voor het opnemen voor hun 5e live-album in de “Betty’s Blend” reeks. Genoemd naar Betty Cantor welke bekend is van menig uitstekend klinkende Grateful Dead live releases.
Het Berlijnse concert was namelijk zover bekend het enige concert van de CRB waar zij achter het mengpaneel te vinden was.
Rest In Peace Neal Casal!