Format: LP, 10inch + CD
Label: Crosscut records
Release 4 november 2022

The Bluesanovas lagen op stoom om door te breken, tot tweemaal toe wonnen zij de Duitse blues awards en daarmee een uitzending naar het International blues contest in Memphis. Daar schopte zij het tot de halve finale en niets leek een internationale doorbraak in de weg te staan. Echter zoals bij zoveel bands brak de COVID crisis deze vooruitgang in de knop.

Ondanks the Covid crisis lukte het The bluesanovas om in 2021 zo’n 40 optreden te spelen zo hervonden zij het spelplezier. Ook zouden zij optreden bij het Moulin blues Festival, wat zij omschreven als een van de coolste blues festivals in Europa. Echter de COVID gooide opnieuw roet in het eten en zij moesten afzeggen. Blij en verheugd was de band dan ook dat zij die zelfde dag te horen kregen dat het voorprogramma van niemand minder dan Eric Clapton mochten invullen, althans een deel daarvan (Duitsland, Tsjechië en België). Tussen deze optredens door namen zij in de Moonshine studio in München, die bekend staat om zijn vintage apparatuur, in een dag dit album op.

In de huidige blueswereld waarbij alles lijkt te draaien om de gitaar is het horen van deze piano gedreven blues een ware verademing. Blues overgoten met een jazzy sausje en vette contrabas zoals in de rock n roll, zo creëren The Bluesanovas hun eigen vintage sound. De blues piano van Nico Dreier en de krachtige zang van Melvin Schulz/Menningman bepalen spelen een hoofdrol op dit album. Links en rechts aangevuld met het ouderwets klinkend gitaar spel van Filipe Henrique.

Het album opent met Big love, een uptempo rock n roller met de vintage sound van de jaren 50, met die hang naar nostalgie, de ouderwetse kermis. De Kermis wat in de jaren 50 een van de weinige momenten van vertier waren en die tijd voel je in de nummers. Skinny honey is zo gewild nog meer rock n roll, het passende gitaar versterkt de kenmerkend jaren 50 sound, heerlijk nummer. Drijvend op de contrabas van Moritz O’Swald en de drum van Philippe Dreier zetten ze met Baby I’m gone er nog een tandje bij. Bottoms up!, een fijn stukje croonen van Melvin Schulz/Menningman met weergaloos pianospel van Nico Dreier die zich helemaal uitleeft.

I don’t believe is meer bluesy, vrouwelijke ontrouw, een beproefd thema in de blues, uitgevoerd met een knisperend gitaarsolo. Die gitaarsound is zo wie zo op het gehele album sfeer bepalend voor de sound. Waar het eerste gedeelte van het album rock n roll uitstraalde is het tweede gedeelte meer blues georiënteerd. Misery woman shuffled lekker onder je door op dat drummetje, de piano en de gitaar doen de subtiel rest. What love really means is een nummer waarbij de zang van Melvin Schulz/Menningman door merg en been gaat. Zelden hoor je zo’n intensiteit. De afsluitende slow blues Devil’s mule brengt alle sterke punten van The Bluesanovas samen, fijne afsluiter van de LP versie van dit album. De bijgeleverd CD kent twee nummers meer. Meant for you en Solitude blues. Beide nummers die in hun geheel passen bij de rest van het album, Meant for you, een liefdes verklaring waarin Melvin Schulz/Menningman weer schittert. Solitude blues heeft die rock’n roll/jazzy feel, de contrabas swingt weer als een dolle en Nico Dreier tingelt er lustig op los op zijn piano.

Blues maar dan anders dat is wat de Bluesanovas brengen, met zo’n hoge standaard van performen dat ik wel begrijp dat Eric Clapton hun meenam op toernee. Heerlijke plaat voor diegenen met beetje een hang naar nostalgie.


 
Tracklist:
1. Big Love (LP, CD)
2. Skinny Honey (LP, CD)
3. What Love Really Means (LP, CD)
4. Baby I’m Gone (LP, CD)
5. Bottoms Up (LP, CD)
6. I Don’t Believe (LP, CD)
7. Meant For You (CD)
8. Devil’s Mule (LP, CD)
9. Misery Woman (LP, CD)
10 Solitude Blues (CD)

Website: https://www.thebluesanovas.com/


Ook op Blues Magazine ...