Foto Recensie: Ten Years After - Naturally Live

Ten Years After – Naturally Live
Format: CD – LP – Digital / Label: Butler Records
Releasedatum: 6 september 2019

Tekst: Jurgen Bakker

Ten Years After is een van die bands die je meteen terugbrengt in de tijd. In dit geval is dat ook niet zo vreemd, want de eerste negen jaar van deze Britse bluesrock groep waren meteen de hoogtijdagen. Met name door hun aanwezigheid op het Woodstock Festival van 1969, zijn ze onderdeel geworden van een stukje muziekgeschiedenis. Een stukje muziekgeschiedenis waar de band zich nog graag aan vasthoudt. Zo zijn ze, precies vijftig jaar later, een van de bands in een ‘Woodstock experience’ tour en is de cover van hun nieuwste live album ‘Naturally Live’ bedrukt met vredessymbolen.

Op deze plaat is een band te horen die teert op zijn nalatenschap maar die ook vooruit wil kijken. Bandleden die inmiddels langzaamaan bejaard worden, maar muziek die juist toeneemt in kracht. Bluesrock die af en toe heel voorzichtig naar rock à la ZZ Top of zelfs Deep Purple kruipt. Deze ontwikkeling is eigenlijk al begonnen op het album ‘About Time’ uit 1989. Met de komst van bassist Colin Hodgkinson en zanger/gitarist Marcus Bonfanti krijgt het laatste studioalbum ‘A Sting In The Tale‘ uit 2017 een rauw, Southern rock randje. Deze huidige bezetting opent de set dan ook met het eerste nummer van die plaat: Land Of The Vandals.

Nieuwe frontman Bonfanti zet het rockimago van de band nog meer kracht bij. Niet eerder had Ten Years After een zanger met zo’n ruig en grommend stemgeluid. Met zijn even ruige gitaarspel is Bonfanti de rockster tussen de oude veteranen. Maar luisterend naar deze plaat zou je niet zeggen dat hij het enige bandlid is zonder grijze haren. Originele leden Chick Churchill en Ric Lee mogen dan wel in de zeventig zijn, maar ze zijn nog volledig in staat de nummers overtuigend te spelen. Hodgkinson speelde eerder al met Whitesnake, Jon Lord, en The Spencer Davis Group, en ook voor Ten Years After levert hij nu prima werk. Vooral tijdens Good Morning Little Schoolgirl laat hij horen meer dan een bekwame bassist te zijn als hij zich indrukwekkend staande weet te houden naast het gitaargeweld van de ruim dertig jaar jongere Bonfanti.

Een leuke toevoeging in de set zijn de semi-akoestische nummers afkomstig uit het eerdere werk van de band. Dat afsluiter I’m Going Home op de plaat wordt opgevolgd door de introductie van de leden door Ric Lee is dan weer jammer. Op zich is het een mooi moment, maar de plek op dit album lijkt onnodig onhandig. Het is overduidelijk dat deze voorstelronde midden in de set plaatsvindt, dus als luisteraar van deze plaat word je na de afsluiter nog even weer midden in het optreden gegooid. En dat terwijl er juist een erg geschikt moment beschikbaar was, namelijk vlak voor of na het hiervoor genoemde akoestische stuk.

‘Naturally Live’ maakt verder ook duidelijk dat Ten Years After zich bewust is van zijn succesjaren. De nummers zijn afkomstig van hun eerste zeven albums (het nummer I Say Yeah van het album ‘Watt’ is een bonustrack op de 2LP versie) en van het meest recente ‘A Sting In The Tale’.
De vijf albums die daar tussen zitten komen niet aan bod. Hiermee probeert Ten Years After dus ook de nadruk te leggen op de huidige bezetting. Het is een band die, voor hoe lang het nog mag duren, verder wil. Tegelijkertijd weten ze maar al te goed wat ze moeten koesteren. Het zijn nummers als I’d Love To Change The World, Hear Me Calling en I’m Going Home. Die vormen namelijk hun aandeel in de muziekgeschiedenis, hetgeen dat de luisteraars terugbrengt in de tijd.

Ten Years After - I'd Love To Change The World (Naturally Live)


Tracklist:
01. Land Of The Vandals
02. One Of These Days
03. Hear Me Calling
04. I’d Love To Change The World
05. Silverspoon Lady
06. Last Night Of The Bottle
07. Portable People
08. Don’t Want You Woman
09. Losing The Dogs
10. 50,000 Miles Beneath My Brain
11. Good Morning Little Schoolgirl
12. I’m Going Home
13. Ric Lee Introducing TYA

Website: Ten Years After


Ook op Blues Magazine ...