Taj Mahal and Keb Mo Tajmo

Taj Mahal & Keb` Mo` – TajMo
FRormat: CD / Label: Concord Records
Releasedatum: 5 mei 2017

Tekst: Fons Delemarre

19 mei 2014 schreef ik op deze site over de cd BluesAmericana van de Amerikaanse bluesman Keb’Mo’ (recensie): “De zingende drie-eenheid met de mooiste zwarte stemmen (Taj Mahal, Eric Bibb en Keb’Mo’) heeft weer een nieuwe cd”. Toen ging dat over Keb’Mo’ in z’n eentje. Verrassend genoeg ligt er nu de cd ‘TajMo’. Inderdaad, het product van een samenwerking van ongeveer twee jaar tussen Taj Mahal en Keb’Mo’. Hoewel het leeftijdsverschil tussen Mahal (1942) en Mo’ (1953) niet zo gek groot is, kun je zeggen dat ze wat betreft hun bluesverleden ongeveer een generatie verschillen. Mahal maakte zijn eerste cd (met de Rising Sons) in 1964 en nu, 53 jaar en tientallen cd’s later, is er zijn zoveelste samenwerkingsproject. Dit maal met Keb’Mo’ (Kevin Moore). Mo’ was al vanaf zijn 21e muzikaal actief, onder andere als gitarist in de band van violist Papa John Creach, die met grote bands als Jefferson Airplane en Hot Tuna had gespeeld. Onder de naam Kevin Moore maakte Keb’Mo’ in 1980 het album ‘Rainmaker’, maar niet eerder dan in 1994, toen hij al 40+ was, verscheen het eerste album van ‘Keb’ Mo’’. In 216 verscheen zijn twaalfde album, de live-cd ‘That Hot Pink Blues Album’. ‘TajMo’ is met hoorbaar plezier en wederzijds respect gemaakt. Het is een behoorlijk uptempo, soms zelfs lichtvoetig album geworden. De veelvuldig aanwezige blazers en de vrolijke Caraïbische melodieën maken van ‘TajMo’ geen donkere bluesplaat over verdriet en narigheid. Het is veel meer een opgewekte zomerplaat als bijvoorbeeld ‘Hanapepe Dream’, het album dat Taj Mahal in 1997 opnam met The Hula Blues Band. Opvallend is dat de ritmes, grooves en gitaren duidelijk het wat latere werk van Keb’Mo’ ademen. Over het algemeen genomen heeft zowel de muziek van Mahal als die van Mo’ baat bij een sobere orkestratie. De blazers die ik al eerder noemde en de zeer ruim aanwezige backing vocals verhinderen dat op ‘TajMo’. In een nummer als Soul met als magere tekst een schier eindeloze opsomming van plaatsnamen en landen komt dit wel erg duidelijk naar voren. Opvallend is dat er een cover van een tamelijk onbekend nummer van The Who op TajMo staat. Toch herken je Squeez Box uit duizenden aan het kenmerkende Who-intro. Zie Wikipedia voor de dubbelzinnige uitleg van Squeez Box. Mooiste nummer: het aloude Diving Duck Blues. Mahal heeft het nummer ontelbare keren opgenomen, maar ook hier klinkt het weer prachtig. Het levert fraaie akoestische blues van twee bluesgrootheden. Het is voor geen van beiden hun beste album, maar de stemmen van de heren klinken weer heerlijk.

Tracks:
01. Don’t Leave Me Here
02. She Knows How To Rock Me
03. All Around The World
04. Om Sweet Om
05. Shake Me In Your Arms
06. That’s Who I Am
07. Diving Duck Blues
08. Squeeze Box
09. Ain’t Nobody Talkin’
10. Soul
11. Waiting On The World To Change

Website: TajMo

 


Ook op Blues Magazine ...