Supersonic Blues Machine – West Of Flushing, South Of Frisco
Format: cd-lp / Label: Mascot Label-Provogue
Releasedatum: 26 februari 2016
Door Jan Hogenberg
De naam van deze nieuwe bluesband doet veel verwachtingen oproepen. Enige research en het doet gelijk het woord Supergroep in mijn hoofd oproepen. De zoveelste zou je denken. Ja, dat is waar, maar eigenlijk alleen al SUPER door de vele bekende muzikanten die meespelen. Hoe zit het nou met deze sonische Blues Machine?
Bandleider Fabrizio Grossi is na jarenlange ervaring als bassist, producer en mixing engineer voor de beste bands in Amerika eindelijk toe om het succes naar zichzelf te trekken. En dat doet hij niet zomaar. Voor het vormen van Supersonic Blues Machine betrekt hij hiervoor zanger en gitarist Lance Lopez, mede op advies van Billy Gibbons. Lance Lopez heeft al een behoorlijke staat van dienst en is een uitstekende bluesgitarist en beschikt bovendien over stembanden vergelijkbaar met het grofste schuurpapier. De band bestaat verder uit drummer Kenny Aronoff. Met zijn resumé kun je een heel boek vullen want die heeft werkelijk met alle bands ter wereld wel wat gedaan lijkt het.
En wat doe je met het uitbrengen van een debuutplaat als je de hele muziekwereld in Amerika kent? Precies, vragen of er een paar met je mee willen spelen. Het helpt natuurlijk al als je dat via je platenlabel Mascot/Provogue doet. Wat te denken van Walter Trout, Warren Haynes, Billy Gibbons, Robben Ford, Eric Gales en Chris Duarte. Een hele eer voor jezelf als je dit voor elkaar krijgt.
Maar wat een dijk van een debuutplaat is ‘West Of Flushing, South Of Frisco’ geworden. Het album staat barstensvol onvervalste bluesrock waarbij de driemans formatie zelf al steady genoeg is om een prachtplaat te maken. Stevig gitaarwerk natuurlijk, wat soms lekker uit de bocht vliegt, echter met het juiste gevoel voor een funky groove. Voldoende variatie wordt zeker geboden omdat het gas er in bepaalde nummers zeker af gaat. Door de toevoeging van de zeer bekwame gastmuzikanten wordt dit een memorabele plaat die voor vele bluesliefhebbers een must have is.
Natuurlijk is het de gitaar die de hoofdtoon van dit album neerzet. Maar de zanger Lance Lopez maakt alle nummers een ware happening. Zo ook deels de gasten. Warren Haynes heeft hiervoor een eigen nummer geleverd, Remedy, en had zo op elke Gov’t Mule of solo plaat van diens man kunnen staan. Ook Billy Gibbons’ optreden in Running Whiskey kon van het laatste album van ZZ Top getrokken zijn.
Snarengeselaar Chris Duarte doet het hier wat rustiger aan maar levert een heerlijk footstomping bluesnummer aan. Het nummer Nightmares And Dreams wordt door toevoeging van Eric Gales een stevige partij bluesrock waarin de soul ook bovendrijft. De variatie komt om de hoek met een heerlijke slowblues Let’s Call It A Day waarin Robben Ford acte de présence geeft en de perfecte touch levert met zijn gitaar partij.
Deze introductie van de Supersonic Blues Machine zal ons zeker bij blijven en ik hoop dat Mascot de heren de volgende keer de ruimte geeft om hun eigen geluid te boventoon te geven. Niet dat alle gastmusici storend zijn maar hopelijk redden ze het ook zonder al deze extra’s. Afsluitend kan ik niet anders stellen dat deze band een fantastische toevoeging is mijn collectie.
Tracklist:
01. Miracle Man
02. I Ain’t Fallin’ Again
03. Running Whiskey (Feat. Billy F. Gibbons)
04. Remedy (Feat. Warren Haynes)
05. Bone Bucket Blues
06. Let It Be
07. That’s My Way (Feat. Chris Duarte)
08. Ain’t No Love (In The Heart Of The City)
09. Nightmares And Dreams (Feat. Eric Gales)
10. Can’t Take It No More (Feat. Walter Trout)
11. Whiskey Time (Running Whiskey’s extended ending)
12. Let’s Call It A Day (Feat. Robben Ford)
13. Watchagonnado
Website: Supersonic Blues Machine
We horen graag je mening! Voeg reactie toe