Foto Recensie: Studebaker John - Songs For None

Studebaker John – Songs For None
Format: CD / Label: Avanti Records
Releasedatum: 14 april 2017

Tekst: Peter Marinus

Studebaker John uit Chicago is vorral bekend als leider van de band Studebaker John & The Hawks waarmee hij vorig jaar nog de vlammende cd ‘Eternity’s Descent’ afleverde. Nu is er dus de solo cd ‘Songs For None’ waarmee hij een eerbetoon aan folkblues grootheden als o.a. Mississippi Fred McDowell, Lightnin’ Hopkins en R.L. Burnside brengt.
Helemaal in zijn eentje dus waarbij hij zich begeleidt op de mondharmonica en de slide gitaar.
En, man, wat heeft Studebaker de blues op deze cd!!! Het hele album is doordrenkt van allerlei vormen van ellende gevat in sombere, desolate blues. De hoes geeft het gevoel van deze cd prima weer. Donkere wolken pakken zich samen boven Studebaker John.

Het begint gelijk al goed met Sometimes I Wonder, een intense slow blues waarin hij zich af vraagt hoe veel langer hij nog op deze aardkloot aanwezig zal zijn. De wanhoop klinkt dan ook behoorlijk door in dit donkere nummer. Nothing But… komt al snel tot de kern van deze cd. Uiteraard gaat het om “Nothing but…the blues!!!” De angst speelt een grote rol in de broeierige slowblues Dangerous World met een hoofdrol voor de slide gitaar.
Werkelijk niets is Studebaker bespaard gebleven want zijn Pain wordt weergegeven in een breekbare ballad. Zijn zang doet hier, qua vibrato, een beetje aan John Hiatt denken. In Nothing Remains The Same is een macabare tweede stem te horen waardoor het gevoel van weemoed goed tot uiting komt.
De volgende ellende, die wordt aangesneden is de eenzaamheid. De langzaam galmende slide gitaar geeft de zielepijn van John uitstekend weer in Lonely Day. Pessimistisch komt Studebaker tot de conclusie dat “Tomorrow’s gonna be the same old day”. Ondersteund door een brandende slide gitaar smeekt John “Will you be my angel, will you give me the strength to face another day”. De blues is dus weer ruimschoots aanwezig in Will You Be My Angel.
Ook een relatiebreuk zorgt voor de nodige zielepijn. De pijn spat er werkelijk vanaf in Sometimes. Toch gloort er ook nog een sprankje trots op deze cd. In I Still Won concludeert John dat hij er uiteindelijk toch als winnaar uit gekomen is. Dit ondersteund door een wederom zinderende slide gitaar. Een bulderende harmonica leidt het nummer Junkyard Preacher in. Deze predikant belooft Studebaker, dat hij er voor zal boeten als hij zich aan de blues zou wagen.  Dit dreigende nummer is het bewijs dat John zich hier dus niet door heeft laten weerhouden.
De afsluiter All My Life voorspelt dat de blues voor altijd aan Studebaker John zal blijven plakken.

En wat ben ik daar bij om!!! Vooral als het  dit soort prachtige albums oplevert.

Tracklist:
01. Sometimes I Wonder
02. Nothing But…
03. Dangerous World
04. Pain
05. Nothing Remains The Same
06. Lonely Day
07. Between Nothing And Eternity
08. Will You Be My Angel
09. Sometimes
10. Stolen Time
11. I Still Won
12. Junkyard Preacher
13. All My Life

Website: Studebaker John


Ook op Blues Magazine ...