Recensie: Steve Earle & The Dukes – J.T.

Steve Earle & The Dukes – J.T.

Label: New West Records
Datum release: January 2021

Te bestellen bij Bol.com

Vorig jaar in augustus overleed Justin Townes Earle op 38-jarige leeftijd. Aan de vooravond van zijn dood had hij een langdurig telefoongesprek met zijn vader die hem bemoedigend toesprak en hem beloofde daar waar nodig te ondersteunen bij zijn pogingen om voor eens en voor altijd niet meer afhankelijk te zijn van verslavende medicatie en andere stimulerende middelen. Artsen hadden hem bovendien kort daarvoor nog gewaarschuwd dat het nu echt noodzaak was om ook te stoppen met alcohol. “Do not make me bury you”, klonk het streng maar liefdevol. Precies zoals vaders dat kunnen. “Maak je geen zorgen pap”, was de reactie aan de andere kant van de lijn. De volgende dag vernam Steve Earle dat zijn zoon was overleden als gevolg van een overdosis. Justin Townes werd kort na de geboorte op 4 januari 1982, vernoemd naar Townes Van Zandt, de vermaarde singer/songwriter en tevens vriend/leermeester, maar bovenal zielsverwant van Earle Sr. De man die ooit plotseling voor zijn deur stond nadat hij van kennissen uit de muziekbranche moest vernemen dat het niet zo goed ging met zijn jonge vriend. Naar verluidt heeft die ontmoeting het leven van Steve Earle in één klap radicaal veranderd. De heroïne werd afgezworen en Earle stortte zich, nadat hij nog wel even zijn gevangenisstraf uitdiende, als een bezetene op het schrijven van muziek. Het bleek zijn redding. De destructieve levensstijl maakte plaats voor consistent en muzikaal vakmanschap, gecombineerd met een zeer bevlogen manier van werken. Zijn vorig jaar verschenen album ‘Ghosts Of West Virginia’ behoorde tot een van de absolute hoogtepunten in de americana/folk/rock/roots-sector van 2020. Meesterlijk waren zijn eerdere tribute-albums, het met een Grammy Award beloonde ‘TOWNES’ uit 2009 en het tien jaar later verschenen ‘GUY’, waarin hij zijn helden Townes Van Zandt en Guy Clark op briljante wijze op een muzikaal voetstuk wist te plaatsten. Sommigen beschouwden zijn vertolkingen van dit materiaal als verlengstuk van zijn eigen oeuvre waarin hij nog dichter bij zijn helden kwam dan tijdens de ontmoetingen gedurende hun leven ooit het geval was.
Nu is er dan ‘J.T.’, een eerbetoon waarin zijn bloedeigen zoon centraal staat, een eerbetoon dat er nooit had mogen komen.

Tekst: Jeroen Bakker

Nog geen twee maanden na de herdenkingsdienst van zijn zoon is Steve Earle met zijn muzikanten van The Dukes bij elkaar gekomen in de Electric Lady Studios om daar tien composities van zijn zoon vakkundig maar bovenal met veel gevoel te bewerken. Earle heeft in de tussentijd met zijn 33-jarige zoon Ian een zorgvuldig gekozen selectie samengesteld uit al het beschikbare materiaal. Je kunt je voorstellen dat zoiets in het geval van deze familie behoorlijk confronterend is aangezien veel teksten terug grijpen op vertroebelde verhoudingen die niets aan duidelijkheid te wensen over laten. Justin was niet alleen sociaal bewogen maar stond ook bekend als milieu-activist die niet alleen in diverse interviews geen blad voor de mond nam maar ook in zijn liedjes nog wel eens kort door de bocht ging. De titeltrack van zijn laatste album ‘The Saint of Lost Causes’ omvat dit alles op perfecte wijze. Steve Earle zag veel van zichzelf terug bij zijn getalenteerde zoon. Het moet als een spiegel zijn geweest toen hij door al het materiaal spitte. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat ‘I Don’t Care’ geschreven is op zo’n jonge leeftijd. De tekst van ‘Harlem River Blues’ moet ongetwijfeld veel hebben losgemaakt toen daar nog niet zo lang geleden in de studio aan gewerkt werd. Het vertelt het verhaal van een jonge man die er helemaal doorheen, vastberaden zijn einde voorbereidt en zijn lot eigenhandig bepaalt. Probeer het eens droog te houden bij het trieste ‘Far Away In Another Town’ dat veroorzaakt wordt door ellende die de liefde met zich mee kan brengen. Wanneer Steve Earle & The Dukes zich daar ook nog eens mee gaan bemoeien wordt het allemaal nog eens donkerder en daarnaast ook nog een paar graden kouder dan in het origineel al het geval was.
Aangezien het vrijwel onmogelijk was om in de pers een verklaring af te leggen over deze verschrikkelijke gebeurtenis, besloot Steve Earle om dit album zo snel mogelijk uit te brengen. Zijn zelfgeschreven ‘Last Words’ vormt het slotstuk van ‘J.T.’ en beschrijft op een bijzondere wijze de gevoelens die er bij hem loskwamen na het laatste gesprek dat hij met zijn zoon had. “Er was niemand waar ik zoveel van hield als van Justin”, zou hij recentelijk hebben gezegd. Al eerder was bekend dat beiden ook op muzikaal vlak nauw verwant met elkaar waren. Nog niet eerder klonk Steve Earle zo ontredderd.

Het is uitermate triest te moeten constateren dat de verbetenheid, de wanhoop, cynisme, de poëzie en de kunst van het vertalen van verhalen in muziek die zijn bovengenoemde leermeesters zo kenmerkten, nog niet eerder op dusdanige wijze bij elkaar kwamen en doordrongen in de muziek van Steve Earle.
Het maakt ‘J.T.’ tot een intense luisterervaring die zelfs zijn toch al niet zo makkelijk te verteren voorgaande albums doen verbleken. Van de eerste tot de laatste minuut slaagt Steve Earle er in om gedurende elf tracks onder de huid van de luisteraar te kruipen om daar vervolgens nog eens voor lange tijd niet meer te verdwijnen.
Wat rest is een ronduit indrukwekkende herdenking van zijn oudste zoon, een buitengewoon getalenteerde singer/songwriter die nog lang niet zijn top had bereikt maar waarvan we nu al met zekerheid kunnen zeggen dat die nooit vergeten zal worden.

Digitaal is ‘J.T. ‘ sinds 4 januari j.l., de dag dat Justin Townes Earle 39 zou zijn geworden, reeds verkrijgbaar. Binnenkort (19 maart) zijn ook de CD- en Vinyl-uitvoering beschikbaar.
De opbrengsten van dit album zijn bestemd voor een stichting die is opgericht om Etta, de 3-jarige dochter van Justin Townes Earle en zijn vrouw Jennifer te ondersteunen.

J.T. Track Listing:

1. I Don’t Care
2. Ain’t Glad I’m Leaving
3. Maria
4. Far Away In Another Town
5. They Killed John Henry
6. Turn Out My Lights
7. Lone Pine Hill
8. Champagne Corolla
9. The Saint Of Lost Causes
10. Harlem River Blues
11. Last Words

Ook op Blues Magazine ...

Steve Earle & The Dukes – J.T.

Recensie: Steve Earle And The Dukes – Ghosts of West Virginia

Steve Earle And The Dukes – Ghosts Of West Virginia