Format: CD, Vinyl, Digital
Label: Ear music
Release: 27 mei 2022
Tekst: Jos Verhagen
Simon McBride was alweer een tijdje van mijn radar verdwenen toen daar ineens een nieuwe single “The Fighter” en de aankondiging van een nieuw album verscheen. Bij Simon McBride moet ik altijd aan het nummer Down to the wire denken, mijn eerste ontmoeting met deze Ierse gitaarbeul. Ik kan me haast niet voorstellen dat hij bij de blues/hard rock liefhebbers onbekend is. Hij speelde als gitarist bij talloze bands Deep purple, Ian Gillan band, Don Airey and friends. Daarnaast deed hij ook veel testwerk voor Paul Reed Smith (PRS Guitars), op Youtube staan daar mooie voorbeelden van.
Dan zijn nieuwste Album The Fighter, een plaat vol sfeervolle hard en blues rock. Sommige nummers komen me over als erg gepolijst, de typische Amerikaanse stijl die we kennen van hard rock platen uit de jaren 90 van de vorige eeuw. Toch voldoet het album aan mijn adagium; met een goed lied beginnen om je publiek te pakken en afsluiten met een knaller zodat je het album nog eens wilt opzetten. Het afsluitende the Stealer en de opener Don’t dare zijn zo’n nummers.
Het vervolg van het album laat zich raden, heerlijke gitaarspel van een man die alle facetten beheerst en ook beschikt over een prettig stemgeluid. Of het nu de meer hard rock gedreven songs zijn of de bluesy kant het album, alles klinkt super vet. Een nummer die Simon Mc Bride’s muzikaliteit goed weergeeft is het al eens eerder uitgegeven Show me how to love. Een prachtige nummer met zo’n typisch jaren 90 koortje, ook de gitaarriff en solo zijn geweldig. De frivoliteit in het losjes gespeelde Kingdom heeft in zich wat Simon McBride typeert, zijn spelkunde. De single en de Albumhoes weerspiegelen The Fighter; de peinzende blik wetend dat je een erkende meestergitarist bent maar op een of andere manier maar niet wil landen. Dat gevoel te moeten doorvechten uit zich in de solo van dit nummer ingeleid door de tekst “show me what you got” en dat is veel, mooi nummer dit the Fighter.
Zoals een goed hard rock album betaamt is er de onvermijdelijke ballad. In Don’t let me go komt het zangtalent van Simon goed uit de verf, luister ook naar het Gary Moore achtige gitaarspel in het outro. De groove en beat in 100 days pakt je dan meteen weer op een andere manier. Een mooie variatie die dit album levendig houd. Neem King of the hill, het intro, de drive in het nummer, de gitaar trukendoos die in zijn geheel wordt opengetrokken, een nummer om van te smullen. Just takes time zou zomaar eens een hit kunnen worden, het is een erg catchy deuntje dat in je kop blijft zitten. De zanger Simon McBride komt mooi tot recht in Trouble, een heerlijk rustpuntje tussen het gitaargeweld op dit album. Om vervolgens er weer vol in te knallen met Back to you, vette riff, lekker refreintje en doorspekt met gitaar riedeltjes en solo’s. Fijn nummer voor liefhebbers van old school hardrock. Het afsluitende The Stealer is de slagroom op deze rock taart, een finale proeve van bekwaamheid van Simon McBride. De Hammond in de mix van dit nummer zorgt voor de nodige diepte, nodig voor Simon om te excelleren.
De muziek kenners weten wie Simon McBride is en wat hij kan. Voor degene die niet zo thuis zijn muziek laat hij hier horen waarom men hem zo graag als gitarist erbij wil hebben. Dit Album , the Fighter, staat vol eerlijk rockmuziek en is het beluisteren meer dan waard.
Website: https://www.ear-music.net/artists/simon-mcbride/
We horen graag je mening! Voeg reactie toe