Foto Recensie: SIMO – Rise & Shine

SIMO – Rise & Shine
Format: CD – LP – Digital / Label: Provogue – Mascot Label
Releasedatum: 15 september 2017

Tekst: Bert Ruisch

 Voor Rise & Shine kun je niet vroeg genoeg opstaan!

 Soms ga je naar een concert van een van je muzikale helden zonder de opener te kennen. Dat was ook het geval toen ik in december 2015 op uitnodiging van een dierbare vriend meeging naar het concert dat Walter Trout gaf in Carré in Amsterdam en de opwarmer werd verzorgd door een trio uit Nashville dat luisterde naar de naam SIMO en bestaat uit naamgever J.D. Simo (gitaar, zang), drummer Adam Abrashoff en bassist Elad Shapiro.
Ik werd uit het pluche geblazen door hun enorm dynamische optreden daar, volgepakt met schitterende bluesrock en pure rock ‘n’ roll. Bijna allemaal eigen werk, afkomstig van hun eerste plaat ‘Let Love Show The Way’. Een titel waar ik normaal jeuk en uitslag van krijg en die me meestal doet doorbladeren, vooral als een band ook nog afkomstig is uit Nashville, the Capital of Crysongs.

Wat kan een mens soms afgestraft worden door vooringenomenheid! Jazeker, ik spreek hier mijn Mea Culpa uit, om niet te zeggen mijn Mea Maxima Culpa. Want ondanks de titel bleek dat een plaat te zijn die staat als een huis en die dan ook niet voor niks de top 10 haalde in de Billboard Blues Charts.

Ik was er dan ook als de kippen bij om hun nieuwe plaat te claimen om te recenseren, want was ernstig toe aan een nieuwe portie retestrakke bluesrock en rock, zoals ik dat had gehoord op hun eersteling.
Boy oh boy, dat pakte even totaal anders uit!

‘Rise & Shine’ lijkt nauwelijks op de voorganger, dus de puristen zullen een paar keer flink moeten slikken en de plaat minstens 5 keer moeten beluisteren.
De plaat is ontstaan op de ouderwetse manier, dus in hotelkamers tijdens hun jaar lange promotietour voor ‘Let Love Show The Way’, gedurende soundchecks en natuurlijk ook in de studio. Het is zo klaar als een klontje dat de bandleden in dat jaar betere muzikanten zijn geworden en enorm goed kunnen samenwerken aan nieuw materiaal, dat ze grenzen durven verleggen en overschrijden. Kortom, dat ze durven afwijken van de gebaande paden.
Bassist Elad zei in een interview dat het een plaat is geworden over verandering. “We keken naar wat er gebeurde in ons leven, in de wereld. Iedereen verandert: persoonlijk, politiek, sociaal. We zagen het, we voelden het. En we schrijven erover.”
Op ‘Rise & Shine’ vervagen de grenzen tussen de genres en generaties, zonder dat de band hun roots uit het oog verliest. Ze gaan verder waar ze op de vorige plaat geëindigd zijn om op nieuwe plekken uit te komen, gedreven door de wil om onbekend terrein te exploreren. Je hoort rokerige slow soul in I Want Love, een psychedelische rocker als The Climb, met duidelijke jaren 60/70 invloeden, stampende bluesrockers als Light The Candle waar ZZ Top of Rival Sons zich niet voor hoeven te schamen, maar ook een Stax-achtige funkrocker als Meditation.
En alles wordt bij elkaar gehouden door de onderlinge chemie van het drietal, die laten horen dat meer dan 300 dagen met elkaar optrekken in 1 jaar tijd een plaat oplevert die niet alleen een knikje geeft naar het recente verleden, maar ook een ruime blik naar de toekomst. De plaat is opgenomen in februari en maart van dit jaar in de House of Blues Studio en geproduceerd door de band zelf, met hulp van engineer Don Bates.
Er is veel tijd besteed aan de opnames en aan het vinden van de juiste toon en muzikale richting voor elk nummer individueel, om te zorgen dat de elf nummers die de plaat bevat ook een geheel zouden worden.

J.D.Simo, een voormalig sessie-muzikant die op meer dan 500 platen heeft meegespeeld, samen met z’n companen, hebben een plaat afgeleverd die barstensvol passie en drive laat horen a la soul legendes als Al Green, de ritmische funk van Isaac Hayes, de sonische landschappen van Pink Floyd, maar ook de dirty swamprock van de vroege ZZ Top en het mooiste vind ik, dat het allemaal bij elkaar komt. SIMO heeft, wat mij betreft, een meesterwerkje afgeleverd en ‘Rise & Shine’ zal zeker eindigen in mijn persoonlijke top 10 van beste platen van 2017.

Luister naar een uitvoering van I Pray, het langste nummer van de plaat:

SIMO - I Pray - 7/21/17 Smith's Olde Bar - Atlanta, GA

Tracklist:
01. Return
02. Meditation
03. Shine
04. People Say
05.Don’t Waste Time
06. I Want Love
07: The Climb
08. Light The Candle
09. Be With You
10. The Light
11. I Pray

Website: SIMO

 


Ook op Blues Magazine ...