Foto Recensie: S.E. Willis And The Willing - Too Much Love

S.E. Willis And The Willing – Too Much Love
Format: CD / Label: Mr. Suchensuch Records
Releasedatum: 23 juni 2019

Tekst: Peter Marinus

S.E. Willis And The Willing is een Amerikaanse band waarvan de kern rond 2015 nog als begeleiders van Elvin Bishop door het leven ging. Het gaat dan over S. E. Willis (zang, piano, accordeon, harmonica), Bobby Cochran (drums) en Ruth Davies (zang), die op dit album worden bijgestaan door Nancy Wright, Danny Caron, Bob Welsh, Marina Crouse, Christoffer “Kid” Anderson en Lisa Leuschner. Een club muzikanten met een ruime ervaring.

Mijn verwachtingen voor dit album waren daarom hooggespannen. En eerlijk gezegd maakt de band die verwachtingen niet helemaal waar. Op het album komen flink wat muzikale stijlen voorbij. Zo gaat de band van blues naar pure country, van rock & roll naar rhythm & blues en van zydeco naar Elvin Bishop-achtige blues.

En dat pakt niet in alle gevallen even gelukkig uit. Zo is My Happy Home een pure countryballad met wat Tex Mex invloeden en Freddy Fender-achtige “huilende” zang van S.E. Het nummer heeft wat te lijden van een ietwat oubollige sfeer.
Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de mix van rock & roll en rhythm & blues in I Sure Don’t Know Who Does. Door het belegen swingende sfeertje zou dit nummer het beter doen in het “oldies” circuit. Gelukkig is er ook een flink aantal nummers dat wél overtuigt. Zo is de opener van het album Turn Back een broeierige bluesy shuffle waarin de ervaringen in de band van Elvin Bishop terug te horen zijn via identieke landerige swing, die het werk van Bishop ook altijd typeert. S.E. blijkt in dit nummer een zeer krachtige bluesstem te hebben.
Ook in het instrumentale Apocalypto komen de Bishop invloeden terug via een stomend uptempo nummer met een vrolijk “juke joint jump” geluid. Door het gebruik van de accordeon gaat Crawl Off And Die richting een dreigend soort funky zydeco terwijl Let That Be The Reason een heerlijk loom funky bluesnummer is met snijdend gitaarwerk en de scheurende saxofoon van Nancy Wright.
Wake Up is een ballad met een hoog soulgehalte, vooral door de zang van S.E. Too Much Love is een lekker zydeco soulnummer met een funky groove en een pompende accordeon en huilende harmonica. De country tranentrekker pur sang Honky Tonk Romance begeeft zich daarna akelig dicht tegen de kitsch kant aan. Het mid-tempo I Study The Room heeft een jazzy ondertoon en wil maar niet echt vlamvatten.
De band sluit het album wel weer op een prima manier af met het lome en broeierige (en Elvin Bishop-achtige) Honky Tonkin’ Nigt And Day.

S.E. Willis And The Willing hebben mij met dit album nog niet geheel weten te overtuigen. Hopelijk laat de band op een volgend album de wat belegen ballads achterwege en wordt er iets meer, en vuriger, gerockt. Ze zijn tenslotte nog veel te jong voor het “oldies circuit”!

Let That Be the Reason


Tracklist:
01. Turn Back
02. My Happy Home
03. I Sure Don’t Know Who Does
04. Apocalypto
05. Crawl Off And Die
06. Let That Be The Reason
07. Wake Up
08. Too Much Love
09. Honky Tonk Romance
10. I Study The Room
11. Hony Tonkin’ Night And Day

Website: S.E. Willis

 


Ook op Blues Magazine ...