Mick Medew & The Mesmerisers – Open Season
Format: CD – Digital / Label: I-94 Bar Records
Releasedatum: 3 juni 2019

Tekst: Peter Marinus

Kennen jullie de muzikale term “powerpop” nog? Een stroming die eind jaren 70 kwam opzetten tijdens de new wave jaren. Kenmerkend voor de powerpop zijn de 60’s invloeden uit de Britse en Amerikaanse muziekgeschiedenis, aanstekelijke melodieën, fraaie meerstemmige zang en heel veel gitaarriffs. Powerpop is eigenlijk nooit echt verdwenen. Onder de muzikale oppervlakte bleven er flink wat powerpops bands en artiesten hun weg naar de liefhebbers vinden.

Het Australische Mick Medew & The Mesmerisers, uit Brisbane, is ook zo’n pure powerpop band. De band bestaat uit Mick Medew op zang en gitaar, Brian Mann op sologitaar, bassiste Lois Andrews en Michael Charles op drums. Medew, Mann en Charles hebben een geschiedenis in de Australische poprock formatie The Screaming Tribesmen.
Hun tweede album staat vol met heerlijke powerpop songs.

Dat begint gelijk al in Imaginary Friend waarin de aanstekelijke stevige gitaarriffs ruim voorhanden zijn. Een sprankelend nummer dat je doet terugdenken aan bands als Paul Collins’ Beat, The Romantics en de Amerikaanse Shoes. Als er dan ook nog eens een prima bijtende gitaarsolo te horen is kan dit nummer al helemaal niet meer stuk.
Something Going On wordt gestart met vinnige riffende gitaren en gaat verder als een mix van powerpop en het aanstekelijke popwave geluid van een band als The Cars.
Na een Chuck Berry-achtig gitaarintro klinkt Sun als een smerige mix van New York Dolls rock en melodieuze powerpop. De ballad Sweet Dreams doet in eerste instantie denken aan het melancholieke geluid van The Church maar ontwikkelt zich tot een zacht bonkend powerpop nummer a la the Shoes met sprankelend Byrds-achtig gitaarwerk.
Na het sprankelende Thin Line met zijn “Werewolves Of London” achtige riffs is het tijd voor het lui zwevende Exile On Boundary Street met zijn zacht huilende gitaarwerk. De zang van Mick doet hier veel aan het doorleefde geluid van Peter Perrett denken. Het nummer doet sowiso enigszins aan het geluid van The Only Ones denken. De volgende aanstekelijke powerpop song dient zich aan in Open Season, dat zelfs funky klinkt. No More Monkey klinkt lekker smerig met zijn hoekige riffs en in Deep River worden zowel “Nutbush City Limits” riffs als T. Rex glaminvloeden met elkaar vermengd.
Geheel in stijl wordt het album afgesloten met de pure powerpop van Why Did I Fall In Love With You.

Mick Medew & The Mesmerisers bewijzen met dit album dat de powerpop nog langs niet dood is. Een prima opwindend album, dat verdient om nu ook eens boven de muzikale oppervlakte gehoord te worden!


Tracklist:
01. Imaginary Friend
02. Something Going On
03. Sun
04. Sweet Dreams
05. Thin Line
06. Exile On Boundary Street
07. Open Season
08. No More Monkey
09. Deep River
10. Why Did I Fall In Love With You

Website: www.facebook.com/mickmedewandthemesmerisers


Ook op Blues Magazine ...

Geen berichten gevonden.